By 

Hoe een klein gebaar leidt tot een inspirerende ontmoeting in Thailand


Voordat Daisy en ik op reis gaan, besluit ik een tweedehands Macbook Air uit 2011 te kopen. Niet te duur en makkelijk mee te nemen, is mijn gedachte. Al snel blijkt hij niet te voldoen aan de eisen die ik in 2018 stel aan een laptop. Ik wil ‘m niet zomaar weggooien en besluit hem gratis aan te bieden op Facebook. Ik krijg tientallen reacties, maar eentje trekt mijn aandacht. Dat leidt me naar een verhaal over Nederlands ondernemerschap in Thailand, een TV-maker met een missie en een school voor Birmese vluchtelingen. Een klein gebaar, dat leidt tot een inspirerende ontmoeting.

Pas op de plaats in Chiang Mai

Na 9 maanden reizen lassen we even een pauze in. We huren een appartement in Chiang Mai. Daar nemen we de tijd om werk in te halen en een paar ‘dingetjes te regelen’. Mijn tweedehands Macbook Air begint het leven steeds moeilijker te vinden. De batterij gaat nog zo’n 3 kwartier mee, de ventilator maakt veel lawaai en hij haalt niet langer de snelheid die hij jaren geleden wel haalde. Ik besluit om een nieuwe laptop aan te schaffen. Maar wat moet ik dan met de oude?

Sell or Swab Chiang Mai

Ik besluit hem aan te bieden in een Facebookgroep: Chiang Mai Sell or Swab. Ik schrijf dat iemand de computer kosteloos mag ophalen. Mijn enige voorwaarde: hij moet terecht komen bij iemand met een positief verhaal, waar ik graag in combinatie met een kop koffie naar kom luisteren.
 

 
Ik krijg veel reacties. “Ik neem hem over in ruil voor 10.000 bath aan airtime”, zegt een lokale radio DJ. “Mijn dochter kan hem goed gebruik om op te leren typen!”, zegt een Thaise moeder. “Volgens mij kan de non-profit organisatie Philanthropy Connections deze laptop goed gebruiken!”, zegt een in Chiang Mai woonachtige Vlaming. “Ik zoek nog een cadeautje voor mijn vriendin”, zegt een Duitse toerist.

Ik speur het internet af naar informatie over alle leuke reacties. De keuze is snel gemaakt: Philanthropy Connections. Een organisatie met een goed verhaal en een eigenaar die me, als ik contact met hem zoek, meteen een kop koffie belooft.

Sallo

Philanthropy Connections is opgericht door de Nederlandse Sallo. Op jonge leeftijd reist hij over land van Nederland naar India, waar hij voor het eerst geconfronteerd wordt met de grote armoede die daar zo zichtbaar is. Hij maakt een plan om een documentaire te maken over de heftige onderwerpen die hij tegenkomt, maar er is weinig interesse voor. De documentaire ziet nooit het levenslicht.
 

 
Dan gaat hij als opnameleider bij de Nederlandse televisie aan de slag. In diezelfde jaren reist hij door andere Aziatische landen. Het gevoel dat hij iets terug wil doen voor de armere bevolking blijft aan hem knagen. Hij zegt zijn goed betaalde baan op, vertrekt naar Thailand en werkt enkele jaren met hart en ziel voor een lokale NGO. In 2010 besluit hij dat hij gelooft in een andere aanpak. Dat is de geboorte van Philanthropy Connections

Zo min mogelijk kosten

Sallo ontvangt ons op zijn kleine, huiselijke kantoor in Chiang Mai. Het is bloedheet, maar niet te heet voor een lekker bakkie. “Ik hoop dat deze koffie voldoende is om te ruilen tegen je laptop”, zegt Sallo lachend. “We kunnen hem goed gebruiken.” De vriendelijke weldoener legt uit dat hij probeert zijn kosten laag te houden en daarom veelal afhankelijk is van grote en kleine giften. “Giften zoals deze. Eigenlijk kan mijn eigen laptop ook wel een update gebruiken. De batterij heeft het begeven, dus hij ligt altijd aan de stroom. Maar vervangen kost geld. Geld wat we beter kunnen gebruiken voor onze projecten.”
 

Philanthropy Connections

“Wij leggen het contact tussen sponsoren en kleinschalige projecten die vaak onzichtbaar zijn voor de grotere NGO’s en geldschieters”, legt Sallo uit. “Van een project waar jonge Birmese vrouwen Engelse les krijgen tot noodhulp voor vluchtelingenkampen aan de Thaise grens, waar grotere NGO’s zich al jaren terugtrekken.” Philanthropy Connections werkt samen met lokale organisaties. “Zij kennen de situatie, ze spreken de taal en zijn bekend met de behoeften van de mensen.”
 

 
“De projecten die we ondersteunen moeten aan onze voorwaarden voldoen. We kijken onder andere naar de effectiviteit van het project en de betrouwbaarheid van de organisatie. Vervolgens gaan we op zoek naar sponsoren. Dankzij onze directe en kleinschalige aanpak kunnen de sponsoren ervan uitgaan dat hun donaties op een goede plek terecht komen én op de juiste manier worden ingezet.”

Stepping Stones

Sallo vertelt met veel enthousiasme en liefde over het werk dat hij en zijn team doen. “Wij bieden Stepping Stones”, zegt Sallo terwijl hij 5 kleine steentjes met het Philanthropy Connections logo uit een klein zakje haalt. “Deze steentjes zijn een klein gebaar voor onze sponsoren en staan symbool voor wat wij proberen te doen.Wij geven geen grote bedragen aan projecten om ze vervolgens uit het oog te verliezen. Wij luisteren naar de behoeften van de lokale organisatie, bezoeken de projecten en houden onze sponsoren op de hoogte. Het geld dat de projecten vervolgens ontvangen helpt bij het realiseren van de gestelde doelen. Een ‘opstapje’ naar de realisatie van het einddoel.”
 

Projecten

Van het bouwen van kleuterscholen tot het ondersteunen van projecten waarbij toiletten en schoon drinkwater wordt gerealiseerd in armere regio’s. Met zijn connecties helpt Sallo op lokale schaal de mensen die de hulp het hardst nodig hebben. Ook het mede-financieren van een traject waarbij jonge Cambodjanen de kans krijgen om een universitaire opleiding te volgen is onderdeel van zijn portfolio. In alle voorbeelden schuilt een groter doel dan alleen het financieren van de projecten.

“We geven de kinderen op de scholen een kans om zich te ontwikkelen, we geven de bewoners van een afgelegen dorp een kans op een gezonder leven en de jongeren die universitair worden opgeleid kans op een mooiere toekomst”, zegt Sallo. Daisy en ik zijn allebei onder de indruk van zijn verhaal. “Het verhaal is goed om te vertellen. Maar het is nog veel mooier om het met eigen ogen te zien”, zegt hij plotseling. “Hebben jullie de komende dagen tijd over?”

Ban Nai Soi Community Learning Centre

Enkele dagen na ons gesprek met Sallo staat er voor ons een roadtrip door de Mae Hong Son provincie gepland. Sallo brengt ons in contact met Rosie, een dame die leiding geeft aan het Ban Nai Soi Community Learning Centre. Op een regenachtige middag rijden we met onze huurauto het terrein van Rosie’s school op.
 

 
“Mijn vader kocht dit stuk land en begon op kleine schaal jongeren uit vluchtelingenkampen op te leiden”, vertelt de jonge vrouw die tegenover ons in een klein kantoortje zit. “Hij leende geld van vrienden, kreeg een bijdrage van een NGO en ging van start.” Maar in 2007 sloeg het noodlot toe. Rosie’s vader kreeg een ongeluk en raakte ernstig gewond. “Vanaf dat moment heb ik samen met mijn moeder het project in leven gehouden.”

Leren door te doen

Voordat de jongeren bij het Learning Centre worden toegelaten, worden ze getest. Ze moeten aantonen dat ze echt willen leren. Daarbij wordt ook de gemeenschap waar ze vandaan komen gevraagd naar hun houding en motivatie. “We willen dat ze zich inzetten en dat ze hier weggaan met de juiste certificaten.”
 

 
Een belangrijk onderdeel van het traject is een stageplek bij een organisatie die zich bezighoudt met community development. “Engelse les en computervaardigheden zijn belangrijk. Maar het belangrijkste zijn lifeskills, waarmee ze een bijdrage kunnen leveren aan de gemeenschap waar ze vandaan komen. De stageplek helpt daarbij. Uiteindelijk hopen we dat de hele gemeenschap profiteert van wat onze leerlingen mee naar huis nemen. De jongeren leren hier niet alleen uit boeken. Ze leren juist door te doen, net als ik, nadat ik het stokje van mijn vader heb overgenomen.”

Moeilijke omstandigheden

Ondanks het harde werk van Rosie en de financiële bijdrage van Philanthropy Connections zijn de omstandigheden waarin de leerlingen leven verre van optimaal. De slaapzaal waar de jongens verblijven is een stevig betonnen gebouw. Maar ze slapen op de koude tegelvloer, op dunne matrasjes. De slaapzaal van de meisjes is een bedompt houten gebouw* met weinig licht. De klaslokalen zijn kale, open ruimtes. Het ‘restaurant’ is een afdakje in een zanderige kuil.
 

 
UPDATE: Ik heb inmiddels van Sallo begrepen dat hij aan Rosie heeft laten weten dat hij een sponsor heeft gevonden voor het (ver)bouwen van de meisjes slaapzaal.

“We krijgen hulp van vrijwilligers en zijn voor een deel zelfvoorzienend. Onze groentetuin wordt onderhouden door de leerlingen. We bakken zelfs onze eigen bakstenen waarmee onze klaslokalen zijn gebouwd. En we zien mooie resultaten. Er zijn leerlingen die doorstuderen en de universiteit hebben afgerond, dus ons werk levert veel op. Met behulp van Philanthropy Connections hebben we de nieuwe jongensslaapzaal en WC’s gebouwd. Dat zorgt voor betere omstandigheden op dit moment, maar stelt ook onze toekomst zeker.”

Een klein gebaar, een goed verhaal

Het werk dat Sallo doet, het project van Rosie; door deze helden worden mensen echt geholpen. Mijn ‘vrijgevige’ weggeefactie op Facebook valt in het niets tegenover het werk wat deze mensen doen. Maar toch heb ik het gevoel dat het om meer gaat dan alleen het weggeven van mijn laptop.

Sallo laat met zijn aanpak zien dat een relatief kleine bijdrage een grote, positieve impact kan realiseren. Rosie laat met haar school zien dat educatie het leven van ‘haar’ jongeren op meer vlakken dan alleen kennis verbetert. Voor nu en in de toekomst. Het weggeven van mijn laptopje heeft misschien niet zoveel invloed. Maar voor mij bewijst het dat een klein gebaar wel een bijzondere ervaring en een goed verhaal oplevert. En het geeft mij de kans om dat verhaal door te vertellen aan anderen. Wie weet bereikt het die ene sponsor die Rosie helpt om een volgende stap te zetten. Help je mee?

Meer weten?

  • Wil je meer weten over het goede werk Philanthropy Connections? — Klik dan hier.
  • Wil je meer weten over Rosie’s Project? — Klik dan hier.
  • Wil je meer weten over hoe je een donatie kan doen of een project kan sponsoren? Klik dan hier.
  •  

    Genoten van dit artikel? Dan vind je dit ook leuk

    1. De complete gids voor vegetariërs en veganisten in Chiang Mai in Thailand
    2. Van rokende carnivoor tot reizende vegetariër (zonder verspilling)
    3. Het afvalprobleem oplossen met design?
    4. Waarom vrijwilligerswerk in een weeshuis echt niet meer kan
    5. Nepal: wandelen met neushoorns, fietsen met locals en dromen met Dhurba

    Patrick
    Over mij

    Maak kennis met Patrick, een liefhebber van lezen én schrijven. Hij heeft zijn baan in het Nederlandse boekenvak opgezegd om de droom van zíjn Daisy te verwezenlijken: een wereldreis. “Inmiddels is het ook mijn droom geworden”, zei hij gekscherend, toen een Britse toerist vroeg of hij inmiddels al naar huis wilde. Hij gelooft in de boodschap die Daisy uitdraagt en helpt haar om een groot publiek te bereiken. Want alles wat hij leert zouden anderen ook moeten weten.

    Laat een reactie achter

    Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. De velden met een * zijn verplicht.