TED en ik. We made it!

Eindelijk is het dan zover: TEDxFryslan. Het is zeven uur als mijn wekker gaat. Op zich een redelijke tijd om op te staan, zou je denken. Maar niet als je vanaf vijf uur al in spanning wakker ligt. Gelukkig heb ik gehoord dat je juist beter presteert als je de avond ervoor slecht slaapt. Daar ga ik dan maar even vanuit.

Mental support van Michiel

Mijn fantastische broer Michel is helemaal uit Amsterdam naar Drachten gekomen, als mijn mental support en om nog even met me te oefenen. Hij tilt het repeteren nog even naar een heel ander niveau. Terwijl ik daar in mijn pyjama op mijn beste Engels nog één keer mijn speech doe, begint hij plots te dansen als een bezetene. Ik kijk verbaasd en stop even met praten. “Doorgaan! Doorgaan!” Roept hij, “je moet het ook met afleiding kunnen. Straks zit er een zaal vol afleiding voor je.” Wauw! Hij heeft gelijk. Dus ik ga stug door, hoe moeilijk dat ook is. Zelfs als hij mij als een malloot woord voor woord napraat in zijn eigen, verzonnen Jibberish. Jemig, wat is dat moeilijk! Maar ik doorsta de gemene (en soms lachwekkende) proef en voel nu dat ik er eindelijk klaar voor ben.

Tweede spreker

Om negen uur meld ik mij bij de make-up. Ik word professioneel mooi gemaakt en ben verbaasd over mijn spiegelbeeld. Het slaapgebrek is niet meer te zien. Wat een beetje make-up al kan doen..

Ik ben de tweede spreker vandaag. Om half elf is het zover. Ik sta in mijn rode colbertje klaar achter het podium. Dames en heren in zwart T-shirt zijn druk in de weer, terwijl slimme koppen achter computerschermen zich ontfermen over de techniek. Er kan zoveel fout gaan! Bedenk ik mij ineens. Wat nou als mijn powerpoint het niet doet? Of erger, mijn microfoon? Of als ik struikel en met mijn voortanden op… Hou op! Niet aan denken. Focusssssss.. (Zo zegt mijn broertje dat altijd.)

Nog een half uur…

Met de tips van Bernard ga ik in een hoekje staan. Ik heb nog een half uur voor ik op moet. Een half uur om tot rust te komen, te genieten van de spanning en de adrenaline. Ik strek mijn armen en maak me zo groot als ik kan, terwijl ik rustig in- en uitadem. In mijn hoofd draait alleen nog mijn tekst zich af als de aftiteling van een film.

Wauw! Dit is kicken! Ik ben zo gefocussed dat het lijkt alsof ik in een soort koker terecht ben gekomen die me naar een succesvol einde leidt. Ik kan me volledig afsluiten voor de drukte om me heen. Dit is zo intens lekker! Die positieve spanning. Dit zijn geen zenuwen, dit is adrenaline. Dit is power!

DAISY SCHOLTE!!

Ik ben er klaar voor!

Dat ben ik. Ik moet. Ik ga!
Zelfverzekerd en rechtop loop ik op de rode stip af. Ik ben er klaar voor. Plots word ik op mijn schouder getikt. Ik ben de powerpoint-klikker vergeten. Oeps! Geeft niet. Lachen. En doorgaan. Kan iedereen overkomen.

Ik kijk naar mijn voeten, dan naar voren. Adem in.. adem uit..
“When I was younger, every Sunday evening, me and my brother had dinner at my grandmothers place…” Yes! De eerste zin staat. En goed. Nu kan het niet meer fout gaan.

En dat is ook zo. Ik sta een kwartier lang onwijs te genieten op het podium. Oké, de eerste paar minuten zijn best eng. Maar mijn knieën knikken niet. En mijn handen trillen ook niet. Ik krijg een positieve vibe uit de zaal. Mensen lachen wanneer dat moet. Er wordt enthousiast geknikt als ik iets herkenbaars deel. En op het eind krijg ik een applaus. Een groot applaus? Ik heb geen idee. Na de laatste woorden ’thank you’, kan ik me niets herinneren. Van de rode stip terug naar de coulissen is één grote roes van opluchting, trots en nog meer adrenaline. Is het nu al afgelopen? Is het enige wat ik kan denken.

De rest van de dag zie ik de ene te gekke talk na de andere. En tussen de speeches door word ik overspoeld met waanzinnig enthousiaste reacties.

En ik mag zelfs af en toe een handtekening uitdelen 😉

Ik heb mijn doel bereikt en vandaag meer dan vijfhonderd mensen geïnspireerd om minder voedsel te verspillen en meer plezier te hebben in de keuken. Want;

Binnenkort komt de video van mijn presentatie online. Dus houd mijn blog in de gaten!

Weten hoe de dagen voor TEDx waren? Lees dan mijn blogs over de voorbereiding. Daar staan ook een paar supertips in voor als je zelf eens een belangrijke presentatie hebt.

*De foto bovenaan dit artikel is van TEDxFryslan.