Patrick staat in zijn korte broek en op vieze bergschoenen op de glimmende, marmeren vloer als hij de hand van de manager van The Ritz Carlton schudt. Hij runt de boel in dit extreem luxe hotel in hartje Hong Kong. Ik blijf beschaamd bij de lift staan en doe net alsof ik Patrick niet ken. “Kunnen we een paar kamers bezichtigen voor we een beslissing nemen?” Hoor ik hem zeggen. Een beslissing! Hoezo een beslissing? Alsof wij ons ooit een kamer in zo’n chique hotel kunnen permitteren.

De lobby van The Ritz Carlton bevindt zich op de honderdderde verdieping van het hoogste gebouw in Hong Kong. We komen er alleen maar langs omdat we een drankje willen doen in de hoogste bar van Azië: de Ozone bar op 484 meter. Een biertje in de wolken leek mij wel wat! Maar om daar te komen moet je in de lobby van de Ritz overstappen op de enige lift die rechtstreeks naar het dakterras gaat. Zo hebben de rijke gasten het minste last van die vervelende toeristen die alleen voor het uitzicht komen.

Shabby chique The Ritz Carlton in

We hadden eigenlijk gepland om een andere avond te gaan. Dan kon ik even de tijd nemen om wat moois aan te trekken (en om mijn oksels te scheren). Maar we waren in de buurt, hadden geen plan en dachten why not? Ik heb nog een kleine poging gewaagd om er iets beter uit te zien door mijn shirt vol vlekken te verwisselen voor een goedkoop truitje. Maar de harembroek met plastic slippers daaronder zijn alles behalve chique. Ik voel me dan ook totaal niet op mijn gemak als we via gouden roltrappen en langs kristallen kroonluchters de weg naar boven vinden.
 

 
Eenmaal in de Ozone bar valt het reuze mee. Alleen aan de tafels die gereserveerd zijn zitten prachtige mensen in prachtige pakken. Maar langs de bar bij het raam zie ik nog meer backpackers in comfortabel vakantiekloffie. Pfew. We bestellen een biertje voor € 20,- (Wat? Eentje is genoeg hoor) en zoeken een plekje bij het raam. Het mag gezegd worden: het uitzicht is fenomenaal!
 

Te dure huwelijksnacht

Nadat we ons ene biertje hebben gerekt tot ruim een half uur, voelen we ons verplicht plaats te maken voor de volgende toeristen die een drankje komen delen voor het uitzicht.
In een paar seconden zet de lift ons weer netjes af in de lobby van The Ritz Carlton. We worden begeleid van de ene lift naar de andere, maar daar trekt Patrick zich niks van aan. Hij glipt ertussenuit en nog net voor ik in de tweede lift stap zie ik mijn lief aan de balie met de manager kletsen.

Ik kom wat ongemakkelijk naar Patrick toe schuifelen als hij enthousiast gebaart dat ik snel moet komen. We krijgen een rondleiding in één van de meest chique hotels ter wereld en ik loop in een harembroek op goedkope slippers.

De vriendelijke dame die ons meeneemt geeft ons meteen een prijslijst en vraagt of we een idee hebben in welke prijsklasse we een kamer zoeken? Ik word blijkbaar niet beoordeeld op mijn uiterlijk en besluit het spelletje dan maar gewoon mee te spelen. Ik vertel haar dat onze trouwdag wel heel speciaal moet zijn en dat we daar best wat voor over hebben. De dame vertelt dat de Victoria Harbour Suite van € 18.000,- per nacht helaas bezet is, maar misschien is de Deluxe Suite meer iets wat we zoeken?
 

800 tot 12.000 euro

We worden meegenomen naar kamers die verschillen in prijs van € 800,- tot € 12.000,- per nacht. Overal kijken we onze ogen uit. Dit is waarschijnlijk één van de weinige hotels waarbij je naar het raam loopt en snel een stap terug doet vanwege hoogtevrees. Vanuit het bubbelbad heb je een panorama-uitzicht over de lichtgevende stad en als we willen kunnen we een masseur in de kamer laten komen. Vierhonderd vierkante meter luxe; de inloopkasten zijn groter dan mijn woonkamer. Het kristal en de glinsterende weelde zijn echt te veel voor mij. Ik probeer me voor te stellen hoe rijk je bent als je een kamer van € 12.000,- kunt betalen.
 

 
We kletsen nog wat over huwelijksarrangementen, veel te dure extra’s en als we nog vragen hebben mogen we natuurlijk altijd bellen. Wel op tijd reserveren!

Even bijkomen

Na deze overweldigende rondleiding moet ik buiten even bijkomen. Het is net als de eerste keer dat ik door een sloppenwijk in India liep, maar dan andersom. Je weet dat het bestaat, maar je weet pas echt wat het is als je het ziet, ruikt en kunt aanraken. Maar in tegenstelling tot de cultuurshock in India en het verdriet wat ik daarna voelde, ben ik nu alleen maar verbaasd. Zo ongelooflijk verbaasd dat het kan dat er mensen zijn die een jaarsalaris betalen voor een overnachting in een hotel.
 

Genoten van dit verhaal over the Ritz Carlton? Lees verder!

1. Het mooiste en lekkerste geheim van Hong Kong
2. De langste roltrap ter wereld
3. Hong Kong: een Chinese massage zonder Happy End
4. De 6 leukste markten van Hong Kong
5. Smakken en slurpen: dit zijn de gekste eetgewoontes in Azië