Fietsen van Utrecht naar India voor het goede doel. Deze sportman doet het!

Reizen zonder te vliegen is een enorm avontuur. Wij pakken de trein, zitten uren in een bus of gaan met de boot naar onze volgende bestemming. Toch horen we af en toe verhalen van mensen die onze ambitieuze reis laten verbleken. Één van die verhalen komt van een jongen die 7 weken geleden is vertrokken vanuit Utrecht. Waar wij 16 maanden geleden liftend genoten van het comfort en de snelheid van Europa’s snelwegen, vertrekt hij letterlijk op eigen kracht en komt hij in beweging voor anderen. Zijn eindbestemming: India. Zijn vervoersmiddel: een fiets. Zijn doel: het inspireren van kinderen die, net als hij als 12-jarige jongen, vechten voor hun leven in het Prinses Máxima Centrum in Utrecht.

7 weken onderweg

“Waar ben je nu?”, is de eerste vraag die ik Jitse stel, als de Balinese internetverbinding eindelijk stabiel is. “In Italië”, zegt hij nog een beetje slaperig. “Lucca om precies te zijn. In een klein kamertje van een Italiaanse jongen bij wie ik een paar nachten mag slapen.” Op de achtergrond is het geluid van een klokkentoren te horen. “Heb je er last van?”, vraagt hij lachend. “Ik ben bang dat ik er niet veel aan kan doen.” “Geeft niks”, zeg ik, “de laatste keer dat ik kerkklokken hoorde is alweer een tijdje geleden. Laat maar lekker klinken.”

Zijn tocht begint in Utrecht. Aan het einde van dag één bereikt hij zijn vriend Makz in Nijmegen, waar hij mag blijven slapen. Daarna komt het aan op kamperen en ‘couchsurfen’. Zijn route brengt hem steeds zuidelijker. Van België naar Luxemburg, Frankrijk, Zwitserland en nu Italië. Na 7 weken heeft hij zo’n 1400 kilometer in de benen. Hij komt griep te boven, laat zich nat regenen, fietst dwars door Frankrijk en vriest samen met zijn broer de tent uit in de Zwitserse Alpen.

Ik wilde gewoon gaan fietsen

“Het is niet altijd makkelijk. Dat hoort erbij. Maar deze reis is er juist op gericht om mijn dromen na te jagen, letterlijk en fysiek grenzen te overschrijden en niet op te geven. Dat ga ik laten zien.” Jitse wilde eigenlijk ‘gewoon’ naar India reizen. Na een paar maanden backpacken door Zuid-Amerika weet hij dat het niet zijn laatste reis zal zijn. “Ik wil naar India. Dat is een land waar je van houdt of dat je haat. Ik wil het met eigen ogen zien. Maar ik ben de laatste jaren ook milieubewuster geworden. Vliegen is voor mij dus niet vanzelfsprekend. Toen kwam het idee om te gaan fietsen. Ik dacht; ik ga er gewoon voor. Later wilde ik ook een betekenis aan mijn reis geven.”

Een overlever in beweging voor anderen

Als 12-jarige jongen krijgt Jitse te horen dat hij leukemie heeft. De meest voorkomende vorm van kinderkanker. Hij krijgt 3 maanden intensieve chemotherapie en brengt veel tijd door in het ziekenhuis. Na de behandeling volgt een 2 jaar lange periode van nabehandelingen, waarbij hij veel medicatie slikt en vaak terug moet voor onderzoek. “Je lichaam wordt zwakker door de ziekte en de behandeling. Er werd weinig aandacht besteed aan het sterk houden van mijn spieren. Als fysiotherapeut weet ik nu hoe belangrijk beweging is. Júist als je ziek bent.”

Het Prinses Máxima Centrum: Maximaal bewegen

“Het Prinses Máxima Centrum is recent gestart met het ‘Maximaal Bewegen’ programma. Ze zetten zich op verschillende manieren in om te blijven bewegen tijdens je ziekte. Dit doen ze onder andere met interactieve sporten en spellen. Ze hebben bijvoorbeeld een fiets met een groot scherm waarop je een route kan fietsen. Met behulp van Google Streetview kan een fysio zelfs delen van mijn route uploaden en zo kunnen de kinderen ‘echt’ met mij meefietsen.”

Omdat hij weet hoe het is om lange tijd niet te kunnen bewegen, heeft Jitse besloten om zijn avontuur aan het programma te koppelen. “Via mijn Stichting DreamCycle zamel ik geld in voor Maximaal Bewegen.” Dat is echter niet zijn belangrijkste motivatie. “Met mijn persoonlijke verhaal en alles wat ik tijdens mijn reis deel, wil ik kinderen met kanker en ex-patiënten van kinderkanker inspireren om te blijven bewegen en laten zien dat dromen uit kunnen komen. Met mijn blogs en video’s laat ik leuke ontmoetingen, bijzondere momenten en zware uitdagingen zien.”

Bijzondere ontmoetingen

“Ik laat niet alleen iets van mezelf zien. In Luxemburg ben ik op bezoek gegaan bij Anne Goeres, die zich inzet voor onderzoek naar kinderkanker. In Zwitserland heb ik ex-patiënten bezocht.” Jitse wil in zoveel mogelijk landen proberen in contact te komen met organisaties of mensen die hem kunnen laten zien hoe hun strijd eruitziet. “Hoe gaan ze om met kinderkanker in Turkije? Of India? Dat vraag ik me af.”

“Maar niet al mijn ontmoetingen hebben te maken met de stichting. Op reis word ik regelmatig verrast. Ik ben al eens uitgenodigd om een biologische wijngaard te bezoeken, heb een paar dagen bij bikers in Milaan geslapen en ik ontmoet via het platform Couchsurfing veel interessante mensen. Het is een avontuur vol ontmoetingen.”

De echte uitdagingen moeten nog komen

Het fietsen is zwaar, maar de echte uitdaging is het vinden van een slaapplaats. “Plannen is niet mijn sterkste kant, dus dat helpt niet. Ik weet dat het in Europa nog vrij gemakkelijk is. Hoe het in Turkije, Iran, Turkmenistan of China zal zijn, dat weet ik nog niet.” Ik stel hem een beetje gerust. Een slaapplek vinden in Iran zal waarschijnlijk geen probleem zijn. De Turkmeense hostels, de uitgestrektheid van de ‘stans’ of de gastvrijheid van Chinezen is daarentegen geen bekend terrein voor ons. “Welke uitdaging ik ook tegen ga komen, het doel blijft hetzelfde. Ik weet nog niet hoe lang ik weg ben. Maar als het 4 jaar duurt, dan duurt het 4 jaar. Ik vind wel een manier.”

Dromer, doorzetter, doener

Jitse’s avontuur begon met een droom om het veelzijdige India te zien. Zijn besluit om zijn droom te delen met anderen is bewonderenswaardig. Zijn milieubewuste keuze vinden wij als duurzame reizigers stoer. Maar zijn verhaal van hoop, inspiratie en doorzettingsvermogen geven een krachtige boodschap van iemand die weet hoe het is om onvrijwillig een periode niet in beweging te zijn.

Toch blijft hij bescheiden. “Als de kinderen in het Prinses Máxima Centrum mijn reis kunnen volgen is dat leuk. Als hun ouders iets leren en de kinderen kunnen helpen dan ben ik daar blij mee. Uiteindelijk gaat het erom dat mensen zien dat beweging helpt bij het herstel. Daarna is alles weer mogelijk, dus dan kan je maar beter fit zijn. Je moet het gewoon doen”, sluit Jitse ons gesprek af. Op de achtergrond luidt de kerktoren het volgende uur in. “Wat er ook gebeurt”, antwoord ik grappend. “Dit is een teken. Er is een hogere macht die alle vertrouwen in je heeft. Voordat je het weet ben je in India.”

Jitse de Vlogger

Jitse deelt regelmatig video’s, waarmee hij je een inkijkje geeft in zijn avonturen. Bekijk hieronder zijn laatste vlog over onder andere Centrum Panta Rai.

Wil jij Jitse helpen of sponsoren?

Op een paar gesponsorde sportartikelen na, betaalt Jitse de hele reis zelf. Al het opgehaalde geld gaat naar de stichting. Wil je hem sponsoren en daarmee het ‘Maximaal Bewegen’ programma steunen? Ga dan naar de website van stichting DreamCycle en doneer. Dat kan een eenmalige bijdrage of een klein bedrag per kilometer.

Heb je zelf gefietst door Europa, Turkije, Iran of de ‘stans’ en heb je tips voor de tocht die Jitse nog gaat maken, neem dan hier contact met hem op. Of laat gewoon een positief berichtje achter op Facebook. Dat is altijd leuk. Je kan hem natuurlijk ook volgen op Instagram en Youtube. Deel zijn verhalen en help hem zoveel mogelijk mensen te bereiken.