Karlsruhe, daar krijg je geen spijt van!

Aan de rand van het Zwarte Woud en op fietsafstand van de grens met Frankrijk ligt de Duitse stad Karlsruhe. Niet onbekend, maar ten onrechte onbemind. Karlsruhe is een welkome stop voor Hollanders op doorreis naar de Italiaanse zon. Mijn advies voor deze zonaanbidders? Vertrek een dag eerder en maak van die tussenstop een verblijf in deze bruisende stad. Daar krijg je geen spijt van!

Van Wallonië naar Duitsland

Welkom in Duitsland. Om 06:30 uur zijn we uit het Waalse Namur vertrokken. Acht uur reizen met vier treinen en een overstap in Luxemburg. Dat is het enige nadeel van fietsen en interrailen: je mag je tweewieler niet meenemen in de Duitse ICE. Dat had ons zomaar de helft aan reistijd kunnen schelen. Ach, ik heb een goed boek bij me. Vanaf Utrecht Centraal doe je er overigens maar vijf uur over. Met de ICE dan. Met maar één overstap is dat goed te doen.

Na onze lange reis hoeven we niet te zeulen met backpacks of rolkoffertjes, verdwaald in een nieuwe stad op zoek naar het hotel. Nee, wij springen op onze fiets en trappen in een paar minuten van het station naar Hotel Eden. De vrijheid van een fiets is ongekend.

Tropische oases midden in de stad

We schudden de vermoeidheid van ons af en gaan meteen de stad in. We kunnen er niet omheen: na de derde bocht op Duitse grond passeren we een bordje met “Fahrradstrasse” in dikke letters. Hier zijn fietsers de baas en auto’s te gast. Het doet me denken aan thuis.

De weg naar het centrum stuurt ons door het prachtige stadspark. Of is het een dierentuin? Vanaf de brug kijken we zo het olifantenverblijf in. Verderop staat een groep deftige pelikanen met één been in een poeltje water. Je zou ze nog verwarren met kitscherige tuindecoratie. De stadsdierentuin van Karlsruhe is nog maar een bescheiden introductie van al het groen dat de stad te bieden heeft.

De plattegrond van Karlsruhe doet denken aan een zon, met als middelpunt het Schloss. Wat het unieke stadsplan belooft maakt de temperatuur meer dan waar. Karlsruhe heeft de meeste zonuren van Duitsland. Het haast tropische klimaat verklaren de palmen en bananenbomen in de Botanische Tuin. De kleurrijke oase bevindt zich aan de rand van de slottuin. Er staan tientallen tropische boomsoorten en exotische planten. Zelfs een leek als ik ziet dat het om bijzondere exemplaren gaat.

Het Schloss en de slottuin

Van de Botanische Tuin fietsen we door naar het Schloss van Karlsruhe. Driehonderd jaar geleden werd het paleis gebouwd als vakantieverblijf van Karl Wilhelm von Baden-Durlach, de graaf van de regio. Al snel liet de stichter van Karlsruhe zijn paleis omringen door lange straten die als zonnestralen om het middelpunt heen liggen. Een symbool van macht. Aan het eind van elke straat pronkt de toren van het belangrijkste gebouw.

Voor en achter het gebouw liggen uitgestrekte tuinen. Langs de grindpaden kijken marmeren, mythologische figuren uit over de vijvers. Het is een verzamelplaats voor ouderen die een rustig potje jeu de boules spelen en tieners die op zoek zijn naar de nieuwste Pokémon. De openbare wifi-verbinding is hier op z’n best.

Achter het slot liggen zonaanbidders languit in het gras. Een jongen met bij elkaar geknoopte vlechten in zijn haar oefent zijn balans op een gespannen touw tussen twee bomen. Een groepje schaterende peuters wandelt hand in hand tussen hun juffen in. Een stel dwalende toeristen wordt bijna omver gefietst. Dit is het Vondelpark van Karlsruhe! Het enige wat nog ontbreekt zijn de dampende barbecues. Misschien is het daar nog te vroeg voor.

Wij doen ook even mee en parkeren onze fietsen tegen een boom. Het gras voelt koel aan onze vermoeide benen. Even pauze. In de toren van het slot zien we mensen staan. Dat willen wij ook! Voor een paar euro kopen we een kaartje voor het uitzicht. We klimmen acht, misschien wel tien trappen omhoog. Eenmaal boven is het uitzicht prachtig. Hier zie je het best dat het slot het middelpunt is van Karlsruhe.

Traditioneel eten en drinken

Het centrale marktplein van de stad in amper bereikbaar. Normaal gesproken komen toeristen hier om het opmerkelijke graf van Karl Wilhelm te bewonderen. De piramide van rood zandsteen is nu veilig ingepakt en afgeschermd met hoge hekken. Er wordt hier hard gewerkt aan een ondergronds tramnetwerk. Enigszins teleurgesteld fietsen we door naar één van de vele terrasjes rondom het plein. Het koude, Duitse bier doet de tegenvaller snel vergeten. Hier serveren ze de nationale drank in grote glazen, het liefst met een handvat. Mijn vriend Patrick kan er wel aan wennen, zegt hij.

We genieten van het uitzicht over winkelende dagjesmensen en haastige bewoners die er met hun fiets tussendoor proberen te kronkelen. Het is vanaf deze biertuinen heerlijk mensen kijken.

Een echte Weinstube

We zijn uitgenodigd om de regionale keuken te komen proeven in een echte Weinstube. Dat is een restaurant waar wijn als specialiteit geschonken wordt. Je vindt ze vooral in de regio’s waar veel wijn gemaakt wordt, zoals hier in het zuiden van Duitsland. Patrick kent het fenomeen van zijn wintersportvakanties en hoopt op een goeie schnitzel.

De Oberländische Weinstube ziet er van buiten een beetje donker uit. Het is prachtig weer en we willen eigenlijk niet binnen zitten. Bij binnenkomst kijken we elkaar aan: ojee, dit wordt helemaal niks. Lees ik in Patricks ogen. Het is half acht en het restaurant is leeg. Geen goed teken.

We worden vriendelijk ontvangen door de gastvrouw die van achteren komt aangesneld. Ze neemt ons mee door een smal deurtje naar buiten. Daar ontvouwt zich een sprookjesachtig terras met bloeiende wijnranken langs de muur. Een grote overhangende boom biedt schaduw over de klassieke tuinmeubels. Door een hoog, gewelfd raam zien we nog net de toppen van witte koksmutsen. We hebben te snel geoordeeld.

De eigenares bedient ons in stijl. We krijgen een kleine amuse vooraf. Het eten is buitengewoon. Geen schnitzel voor Patrick, maar het alternatief is lekkerder dan hij had durven hopen. Dit restaurant is echt zo’n pareltje die je alleen vindt als iemand je tipt. Bij deze!

Leuk om te weten:

Karlsruhe heeft de meeste zonuren van Duitsland. Het kan er soms zelfs tropische temperaturen aannemen.
Karlsruhe is na Munster de meest fietsvriendelijke stad van Duitsland. Er zijn bijna overal fietspaden en op sommige wegen zijn auto’s te gast.
In Karlsruhe staan tientallen fonteinen waar drinkwater doorheen stroomt. Er is zelfs een app die de locaties van alle drinkwaterfonteinen laat zien.
Vanaf Karlsruhe ben je in no-time in het Zwarte Woud. Er is zelfs een stadstram die in een trein verandert zodra die het centrum uitrijdt en je rechtstreeks naar het bosgebied brengt.

Ik ben door CityZapper uitgenodigd om deze rondreis door België en Duitsland te maken. Wil je weten wat er nog meer te doen is in deze omgeving, dan kun je kijkje nemen op de website van CityZapper. Kijk op de website van het toerismebureau van Karlsruhe voor meer informatie over de stad.