Follow Me

Close
By

Ap Dijksterhuis, hoogleraar psychologie en auteur van het boek ‘Wie (niet) reist is gek’ zei het al: je wordt gelukkig van geld uitgeven aan tijd, ervaringen en het geluk van anderen. Dat reizen gelukkig maakt, dat wist ik allang. Maar dat je ook blij wordt van het uitgeven van geld aan het geluk van een ander, heb ik ervaren na ons verblijf in een homestay in Cambodja.

Slapen in een eenvoudige homestay

In dit verhaal neem ik je mee naar het platteland van Siem Reap. We slapen een paar nachten in een eenvoudige homestay, waar we ons vanaf het eerste moment thuisvoelen. Maden en zijn vrouw Sophon zorgen ervoor dat het ons aan niets ontbreekt. De 17-jarige, zorgzame en reuze nieuwsgierige Anna komt graag een praatje met ons maken. De 13-jarige Anan, zo stil en verlegen, is de beste hulp die haar ouders zich kunnen wensen. En dan de hyperactieve Phadean. Hij is pas 6 jaar en lijkt de homestay nu al in zijn eentje te willen runnen.

Meer lezen: over de homestay van Maden en zijn gezin

Ze spreekt niet zo goed Engels

“Sneeuwt het nu in Nederland? Ik heb gehoord dat iedereen in jouw land met de fiets naar school gaat. Hoeveel broertjes en zusjes heb je?” De 17-jarige Anna is even bij ons komen zitten. Ze spreekt vloeiend Engels en vraagt ons de hemd van het lijf over ons leven in Nederland. Haar 13-jarige zusje Anan schommelt naast de tafel in een hangmat. Met haar voet tegen ons bankje zet ze zich af en wiegt langzaam heen en weer. Ze zegt niks en luistert aandachtig naar ons gesprek. Haar ogen rollen van haar zus naar ons en terug, terwijl ze al die tijd lief blijft lachen. Ik wend me tot Anan en vraag haar in welke klas ze zit. Ze schrikt op en kijkt haar grote zus met opgetrokken wenkbrauwen aan en begint te giechelen. “Ze spreekt niet zo goed Engels,” legt Anna uit.

Engelse les op een internationale school

Het verschil in taalvaardigheid tussen de 2 zussen is groot. Dat zal wel door de leeftijd komen, denk ik nog. Anna verklapt al snel de werkelijke oorzaak. Zij volgt Engelse lessen aan een internationaal taalinstituut. Haar vader heeft daar lang voor gespaard. Wil je een goede baan in het toeristische Siem Reap, dan is vloeiend Engels spreken een vereiste. Anna slaat haar ogen neer: “het is te duur om ons allebei naar school te sturen.” Ik ben zelf ook een oudste zus en voel meteen een schuldgevoel opborrelen bij de gedachte dat ik wel mag studeren en mijn broertjes niet.
 
Cambodja rice fields

Werk is werk

Die middag maak ik een korte wandeling door de rijstvelden in de omgeving. Ik denk nog eens na over de moeilijke keuze die Maden moest maken en de mogelijke gevolgen daarvan. Ik zie voor me hoe Anna in een strak gestreken damespak op hoge hakken een mooi hotel managet, terwijl zusje Anan op haar knieën de kamers schrobt. Werk is werk, is de gedachte in het arme Cambodja. Maar waar ik vandaan kom vinden we dat iedereen gelijke kansen verdient en dat de mogelijkheid op een betere toekomst niet mag afhangen van je plaats in het gezin. Dat is niet eerlijk.

Oneerlijk

Als het donker wordt wandel ik terug naar de homestay. Patrick zit al in het schemerlicht onder het afdakje aan tafel. Sophon zet 2 volle borden met rijst en allerlei lokale hapjes op tafel. “Enjoy your meal,” zegt ze. Maden, die achter haar staat, voegt er zichtbaar trots aan toe “Alles komt uit onze eigen tuin.” Patrick en ik genieten in stilte van de verse ingrediënten. Halverwege de maaltijd leg ik mijn bestek neer en kijk op naar mijn tafelgenoot. “Wat vind jij daar nou van, dat Anna wel kan studeren, maar Anan niet?” “Oneerlijk,” geeft hij toe. “Ik wou dat we er iets aan konden doen.”

Tot ooit

Na 3 dagen bij de familie is het tijd om afscheid te nemen. Het harde bed ga ik niet missen, maar Maden, Sophon en hun 3 kinderen des te meer. Het was een kort verblijf, maar toch voelt het hier zo vertrouwd dat het lijkt alsof we elkaar al veel langer kennen. De meiden dragen onze tassen naar de tuktuk van hun vader. Hij brengt ons terug naar de stad, waar we ons avontuur in Cambodja vervolgen. Één voor één geven de kinderen ons een stevige knuffel. “Bye, bye! We hopen jullie ooit weer te zien,” zegt Anna. Haar zusje knikt bevestigend. Ik hoop het ook.
 
Homestay Cambodia Siem Reap Ankor

Groot contrast

De aankomende nachten slapen we in het mooiste hotel van onze hele reis. De kamers zijn veel te duur voor ons backpackersbudget. We hebben geluk. We mogen hier gratis slapen omdat we de manager komen interviewen over het ecohotel, zijn project om plastic waterflesjes overbodig te maken en de geweldige dingen die hij doet voor de lokale bevolking.

Het contrast is groot. Van een bamboehutje en een keihard bed naar een hemels matras en 2 zwembaden. Natuurlijk genieten we intens van alle luxe. Maar het voelt ook wrang dat we slapen in een kamer die per nacht duurder is dan de Engelse opleiding die Maden zijn dochter niet kan geven. Terwijl ik met een slok gekoelde chardonnay de verse olijven wegspoel besef ik hoeveel geluk ik heb dat ik in Nederland geboren ben. In een land waar naar school gaan verplicht is en de universiteit door de overheid gesponsord wordt. Waar Engelse les vanzelfsprekend is en iedereen een vak kan leren.

Het verschil tussen armoede en een carrière

“We kúnnen iets doen,” zeg ik tegen Patrick. Hij weet meteen waar ik het over heb en knikt. “Ik heb er ook over nagedacht. Laten we Anans Engelse les betalen,” zegt hij. “Dat bedrag is een paar uurtjes werk voor ons, maar een verschil tussen een leven in armoede of een kans op een carrière voor Anan.” Ik voel een golf van verlichting door mijn lijf stromen en word helemaal blij van de gedachte aan Anan, die met haar rugtas om haar nieuwe school binnenloopt. De glimlach die ik daarvan krijg raak ik de rest van de avond niet meer kwijt.

Reizen maakt gelukkig

Reizen met een positieve impact. Dat proberen we al vanaf de dag dat mijn ouders ons uitzwaaiden langs de snelweg in Bunnik. Ik wil dat de wereld een beetje mooier wordt van ons avontuur. Dat de mensen die we ontmoeten profiteren van onze komst. Jij kan dat ook. Daarvoor hoef je niet de opleiding van een Cambodjaans meisje te betalen. Dat kan gewoon door ánders te reizen. Door in kleinschalige familiehotels of homestay’s te slapen en diensten en activiteiten bij lokale bedrijven te boeken. Zo komen jouw euro’s direct bij de bewoners terecht en die hebben het hard nodig. Met dit verhaal wil ik je laten zien dat niet alleen de locals daar gelukkiger van worden, maar jij ook.

Meer lezen: Reizen met een positieve impact? Zo maak je echt een verschil.

Reizen met een positieve impact

Ik werk veel samen met reisorganisatie Better Places, omdat ik geloof in hun visie dat reizen de wereld mooier kan maken, als het op een verantwoorde manier gebeurt. Zij organiseren inspiratievolle reizen, waarbij je van dichtbij kennismaakt met de lokale bewoners en een land écht leert kennen. Tegelijkertijd draag je bij aan het verbeteren van de leefomstandigheden van de mensen die je ontmoet en het beschermen van de natuur. Dat is reizen met een positieve impact.

Genoten van dit artikel? Dan vind je dit ook leuk!

1. Met I-Like Local kom je écht in contact met de lokale bewoners op reis
2. Waarom ik een wandeling maak door de grootste sloppenwijk van India
3. 7x dierenleed op reis en wat je kunt doen om het te voorkomen
4. 10 dingen die je kunt doen om de CO2 uitstoot van je vakantie te verkleinen
5. Wij kopen geen plastic flessen water op reis en jij kan dat ook!

By

Ik hoefde er niet heel lang over na te denken. Toen ik las dat multinational Booking ook haar handje ophoudt voor staatssteun, was dat de druppel. Wij willen niet meer bijdragen aan de promotie en winst van dit miljardenbedrijf. In dit blog lees je waarom we eerst wel samenwerkten met Booking en nu niet meer en hoe je beter kunt boeken.

Een website onderhouden kost geld

De hosting, het onderhoud en het updaten van deze website kosten geld. Om All Day Every Daisy snel en soepel te laten draaien, betalen we 25 euro per maand aan onderhoudskosten. Daar komt elk jaar nog eens 120 euro bij voor de domeinnaam en de hosting. Dat laatste is als het ware een plekje op een server, waar alle foto’s en teksten worden opgeslagen. Verder betalen we af en toe een webdesigner om bepaalde onderdelen op onze website mooier en efficiënter te maken. Naast de harde euro’s investeren we heel veel tijd in de website. Het schrijven van artikelen, het bewerken en plaatsen van foto’s, interviews afnemen, aantekeningen maken, research doen; er zit soms uren werk in één artikel.

Geld verdienen met onze website

Alle informatie op onze website is gratis toegankelijk voor iedereen. Dat is goed. Maar we willen op z’n minst onze investering terugverdienen. Dus plaatsen we zogenaamde affiliate links. Dat is een speciale link op onze website die naar een bedrijf gaat, in dit geval Booking. Dat werkt zo: ik schrijf een artikel over een hotel waar ik heb geslapen en zet er zo’n speciale link naar Booking in. Als jij via die link een overnachting boekt, krijgen wij een percentage van de winst. Fijn voor ons, omdat wij op die manier onze investering terugverdienen. Fijn voor Booking, omdat we gratis reclame voor ze maken en klanten naar hun website sturen.
 

Veel te hoge marges

In de beginjaren van All Day Every Daisy gebruikte ik bewust geen affiliate links van Booking. Ik vind dat het bedrijf veel te hoge marges van de hotels vraagt (gemiddeld 15%). Ik boek liever direct bij de ondernemers zelf. Door de jaren heen groeide mijn website en dus ook de tijd en kosten die we erin steken. We besloten om toch de samenwerking met Booking aan te gaan. En laten we eerlijk zijn; Booking is het meest complete boekingsplatform en heel gemakkelijk in gebruik.

Belastingvoordelen en rijke aandeelhouders

Deze week hebben we alle Booking-linkjes op onze website verwijderd. Waarom? Het boekingsplatform haalde in 2019 een omzet van 15 miljard dollar, waarvan 5 miljard(!) dollar winst is. Dat is een bedrag waar de meeste grote bedrijven van dromen. Dat geld is niet in een potje gegaan voor zwaardere tijden, zoals ZZP’er dat volgens onze minister wel moeten doen. Nee, ze keerden het uit aan hun aandeelhouders. Tegelijkertijd maakt Booking in Nederland gebruik van een laag belastingtarief, waardoor ze nagenoeg geen belasting betalen. Bovendien gebruiken ze slimme trucjes om ook van het resterende bedrag zoveel mogelijk belasting te ontwijken. Zo wisten ze alleen al tussen 2012 en 2016 voor ruim 700 miljoen euro aan belasting te besparen. Dat had mooi in een noodpotje gekund. En nu vraagt deze winstmachine om noodsteun bij de Nederlandse overheid, oftewel aan ons: de belastingbetaler.

Niet solidair met de hoteliers

De laatste jaren is de positie van Booking als online hotelplatform wereldwijd steeds sterker geworden. Het is tenslotte een kwestie van vraag en aanbod. En Booking heeft nou eenmaal een heel compleet en overzichtelijk aanbod. Maar door haar monopoliepositie worden kleine ondernemers gedwongen mee te werken en een groot deel van hun winst af te staan aan het boekingsplatform. Na het uitbreken van de coronacrisis was Booking niet bepaald solidair met de hoteliers die plotseling overspoeld werden met annuleringen. Zij eisten dat de ondernemers het geld binnen vijf dagen teruggaven en lieten geen ruimte om gasten vouchers of het verplaatsen van de boeking aan te bieden. De hotels komen daardoor in grote problemen.

Hoe boek je dan wel je hotel?

Ik kan nog wel even doorgaan met mijn lijstje, maar ik geloof dat je nu wel snapt waarom we geen linkjes meer plaatsen naar de website van Booking. Heb je ook het gevoel dat je liever niet meer bij deze gigant je hotels boekt? Dan heb ik nog wel een paar slimme tips voor je.

  • Gebruik de handige zoekmachine van Booking voor het vinden van een geschikt hotel. Gevonden? Google dan naar de website van het betreffende hotel en boek direct bij de ondernemer zelf. Dan weet je zeker dat zij geen 15% van hun omzet hoeven af te staan aan het miljardenbedrijf.
  • Heeft het hotel geen website? Meestal is er dan wel een Facebookpagina met informatie over het boeken van een kamer.
  • Kun je echt niet anders? Zoek dan een hotel bij Bookdifferent. Hoewel dit platform ook gebruik maakt van de affiliate links van Booking, worden de zoekresultaten gesorteerd op duurzaamheid. Boek je een kamer via Bookdifferent, dan doneren zij ook nog een deel van de winst aan een goed doel.
  • Ik ben niet de enige die zich opwindt over de macht van een platform als Booking. Niels Meijssen schreef er onlangs een berichtje over op LinkedIn. Daar werd zoveel op gereageerd, dat hij besloot dat het tijd is voor een nieuw en vooral eerlijk boekingsplatform. Hij gaat het platform bouwen in samenwerking met de hoteliers. Hier hoor je wat hij van plan is. Wil je op de hoogte blijven en eventueel bijdragen aan de crowdfunding? Schrijf je dan in voor de nieuwsbrief van Beterboeken.nl.
  • PS: in dit artikel staan geen affiliate links 😉

De All Day Every Nieuwsbrief

Wil je verhalen zoals deze, over waarom ik niet meer samenwerk met Booking nooit meer missen? We schrijven vaker dit soort blogs. Meld je aan voor onze All Day Every Nieuwsbrief en je mist nooit meer een artikel. Je krijgt 1 keer in de maand een selectie handige, altijd leuke, soms grappige verhalen en tips in je inbox. We spammen je niet, we vermaken je alleen 😉 Meld je nu aan en krijg een selectie van handige digitale recepten uit Lekker koken met restjes cadeau! Klik hier om je aan te melden. Wil je elke week een mailtje krijgen met de nieuwste verhalen? Klik dan hier voor de All Day Every Update.

Interessant artikel? Dan vind je dit ook leuk!

1. Waarom ik spijt heb van mijn vrijwilligerswerk in India
2. Waarom vrijwilligerswerk in een weeshuis echt niet meer kan
3. Thuiskomen tijdens corona. Hoe is het om weer in Nederland te zijn?
4. 7x dierenleed op reis en wat je kunt doen om het te voorkomen
5. Over begpacking! Bedelend reizen? No way! Zo kun je wel goedkoop op reis

By

Stel je toch eens voor… Daar zit je dan met je backpack tussen de lokale daklozen. “Support my worldtrip”, staat er op het kartonnen bordje dat je ophoudt. “Homeless and hungry” staat er op het bordje van je buurman. In Azië worden ze er knettergek van: begpacking. Het zijn reizigers die hun handje ophouden of hun vakantiekiekjes verkopen om zo hun wereldreis te bekostigen. Deze omstreden manier van reizen krijgt de laatste tijd veel kritiek. Er duiken steeds vaker foto’s op van reizigers in de armste landen van Azië die vragen om een aalmoes voor hun life changing worldtrip.

Ik begrijp ook wel dat iedereen zo goedkoop mogelijk wil reizen. Maar wat mij betreft gaat het te ver om te profiteren van de lokale (meestal arme) bevolking. Zij zouden er juist van moeten profiteren dat wij ons geld dáár uitgeven! Daarom deel ik vandaag een paar handige tips om met een klein budget toch mooie reizen te maken. Ja, zonder dat je ervoor hoeft te bedelen.

Waarom begpacking not done is?

Wil je weten waarom het echt niet oké is om al bedelend de wereld over te reizen? Dat kan ik het best uit laten leggen door Nandini. Zij komt uit Maleisë, waar begpacking een ware trend aan het worden is. In deze video legt zij uit waarom begpacking not done is.
 

Begpacking? Zo kun je wel goedkoop op reis

Oké, begpacking kan dus echt niet. Maar je wil wel goedkoop op reis. Gelukkig zijn er allerlei maniere waarop je kunt bezuinigen tijdens je wereldreis, zonder dat het ten koste gaat van de lokale bewoners en je eigen plezier. Om je op weg te helpen zet ik mijn beste tips voor je op een rijtje!

Verder is niet altijd duurder

Soms vragen mensen zich wel eens af hoe ik toch zoveel verre reizen kan maken. In het gesprek komen we er dan al snel achter dat ik in drie weken Nepal net zoveel heb uitgegeven als zij in acht dagen Spaanse costa. De prijs van een vliegticket naar een verre bestemming schrikt misschien af. Maar bedenk je wel dat het dagelijkse leven dáár een stuk goedkoper is dan op de meeste Europese bestemmingen. Voor vier weken Nepal, inclusief vliegtickets, accommodatie, eten & drinken én een gids om de Annapurna te wandelen was ik rond de € 1500,- kwijt. Het vliegticket van bijna € 600,- was het duurst. Ik ken mensen die dat aan tien dagen Costa Brava kwijt zijn.

 

Buiten het seizoen

Als je de luxe hebt om te kiezen wanneer je op reis gaat, probeer je vakantie dan zoveel mogelijk buiten het seizoen te plannen. Vluchten, accommodaties en in sommige landen zelfs het eten en drinken zijn een stuk goedkoper wanneer je buiten de populaire tijden reist. Het loont om uit te zoeken wanneer het hoogseizoen op jouw bestemming is. Dat is namelijk niet altijd dezelfde periode als voor ons. Vermijd onze eigen én de buitenlandse schoolvakanties. Nog een bijkomend voordeel van reizen in het laagseizoen: het is overal een stuk minder druk.

Goedkoop (of gratis!) overnachten

De beste manier om gratis te overnachten is om bij iemand te logeren. Dat kan via websites zoals Couchsurfing, Global Freeloaders, Hospitality Club en Stay4Free. Mijn favoriet is Couchsurfing. Je kunt gratis overnachten en bovendien is het de leukste manier om een plek écht te leren kennen. Mijn ervaring is dat de host je graag meeneemt naar zijn of haar favoriete plek en dat zijn meestal niet de plekken uit de reisgids. Gevaarlijk? Welnee. De mensen die de moeite nemen om een uitgebreid profiel aan te maken en hun huis open te stellen voor reizigers zijn juist heel open-minded en gastvrij. Ik doe het ook!

Met WWOOF kun je vrijwilligerswerk doen op een biologische boerderij in ruil voor accommodatie en eten. Meestal werk je 4 tot 6 uur per dag en kun je de rest van de tijd de omgeving verkennen. En je leert ook nog eens heel veel over het boerenleven in het land dat je bezoekt.

Kies voor hostels in plaats van hotels. Die zijn vaak veel goedkoper en nog leuker ook. Er is vaak een gezamenlijke woonkamer en zelfs en keuken waar je je eigen (goedkopere) eten kunt klaarmaken. Hostelworld geeft een goed overzicht van de hostels op jouw bestemming.

Goedkoop verplaatsen

De beste manier om je gratis te verplaatsen is door te liften. In Europa is dat vrij gebruikelijk en goed te doen. Vind je het geen prettig idee om bij een vreemde in de auto te stappen? Dan is BlaBlaCar een uitkomst. Daar bieden geregistreerde automobilisten tegen een kleine vergoeding ritjes aan door heel Europa. Je rijdt eigenlijk gewoon mee met een rit die ze toch al maken en betaalt mee aan de benzine.

Durf je het aan? Hier lees je al onze tips om veilig en leuk door Europa te liften.

 

Liften in Europa

Een slimme manier om geld te besparen is de nachttrein om lange afstanden te overbruggen. Dat scheelt je namelijk ook weer kosten voor een overnachting. Busreizen zijn misschien niet zo comfortabel, maar vaak wel spotgoedkoop! In sommige landen kun je voor een paar euro een paar honderd kilometer afleggen.

Ben je flexibel en niet zo kieskeurig als het om de bestemming gaat? Er sluipen soms foutjes in de prijs bij het plaatsen van nieuwe vluchten en vakantiepakketten. Zo kan het zomaar gebeuren dat je een retourtje Kaapverdië, inclusief 7 overnachtingen in een 4-sterren hotel voor € 200,- boekt. AirFare Watchdog en SecretFlying houden die fijne fouten voor je in de gaten.

Onnodige uitgaven

Ik weet het, je bent op vakantie en dan mag alles even wat luxer zijn dan normaal. Maar als je meer uit je reisbudget wilt halen is het slim om geen onnodige uitgaven te doen. Ik neem bijvoorbeeld liever mijn eigen eten mee naar het vliegveld. Een simpel broodje kaas op Schiphol kost als snel € 6,-. Neem dan ook meteen je eigen waterfles mee. Op de meeste vliegvelden kun je die gewoon vullen. Als de fles leeg is bij de douane hoef je die niet achter te laten en kun je ‘m na de controle gewoon weer vullen. Waar denk je dat maatschappijen als RyanAir hun geld aan verdienen? Exact; aan al die tientallen euro’s die reizigers aan eten en drinken uitgeven tijdens de vlucht. Niet intrappen dus!

Door je eigen hervulbare fles mee te nemen bespaar je ook nog eens een hoop onnodig plastic afval. Hier lees je hoe wij reizen zonder plastic flesjes water te kopen.

Ook zoiets: geldwisselkantoren. Je betaalt altijd extra om je euro’s in het buitenland te laten wisselen. Die mensen moeten tenslotte ook iets verdienen. Zonde! Tegenwoordig kun je echt overal met je pinpas en creditcard geld opnemen. Zelfs in de kleinste gehuchten in Afrika kon ik gewoon pinnen. En dat was zeven jaar geleden! Pin dan wel grotere bedragen, want ook voor de digitale transactie betaal je bij de meeste banken een bijdrage.

Nog meer tips om op je pinkosten te bezuinigen vind je hier.

 

China - All Day Every Daisy

Nog meer tips?

Heb jij nog een paar slimme tips om goedkoop te reizen, zonder dat je ervoor hoeft bedelen? Ik ben heel benieuwd! Dus deel ze hieronder in de comments.

Dit blog verscheen voor het eerst op 11 april 2017, maar is aangepast in juli 2019, met de meest up-to-date informatie.

De All Day Every Nieuwsbrief

Wil je na dit verhaal over begpacking nooit meer een verhaal missen? We schrijven vaker dit soort verhalen en delen onze beste tips. Meld je aan voor onze All Day Every Nieuwsbrief en je mist nooit meer een artikel. Je krijgt 1 keer in de maand een selectie handige, altijd leuke, soms grappige verhalen en tips in je inbox. We spammen je niet, we vermaken je alleen 😉 Meld je nu aan en krijg een selectie van handige digitale recepten uit Lekker koken met restjes cadeau! Klik hier om je aan te melden. Wil je elke week een mailtje krijgen met de nieuwste verhalen? Klik dan hier voor de All Day Every Update.

Genoten van dit artikel? Dan vind je dit ook leuk!

1. 7 simpele tips om minder (wegwerp) plastic te gebruiken op reis
2. Een dag uit het leven van de Bakhtiari nomaden in Iran
3. Reisinspiratie: 10 mooiste foto’s van mijn reis door China
4. Dit is er te doen in Pokhara: 10 activiteiten waar je niet voor hoeft te hiken
5. Inspirerend hotel: op schattenjacht in Inle Lake bij A Little Eco Lodge

By

Binnen een paar seconden ben ik omsingeld door blije gezichtjes en gretig uitgestoken armpjes. Uit volle borst roepen de kinderen de enige Engelse woorden die ze kennen: “Schoolpen! Candy! Money!” Ze gillen van blijdschap als ze mijn traktatie aanpakken en rennen opgewonden terug naar hun ouders, die op een afstandje staan te kijken. Maar dan gebeurt er iets wat ik niet had verwacht. Één van de moeders trekt de lolly uit de mond van haar zoontje en gooit zijn cadeautjes op de grond. Het jochie begint meteen hartverscheurend te huilen. Nog voor hij zich kan omdraaien om zijn lolly op te rapen, grijpt de moeder hem bij zijn arm en sleept hem woedend weg van de menigte.

Jaren later zie ik dat die moeder groot gelijk had. Ze leerde haar kind dat hij geen cadeautjes mag aannemen van toeristen. In dit artikel vertel ik waarom het uitdelen van snoep, geld, schoolpennen en andere cadeautjes op reis meer kwaad doet dan goed. En ik geef tips voor wat je wel kunt doen voor de kinderen in de arme landen die je bezoekt.

Snoep uitdelen op reis

Ik snap als geen ander dat je iets terug wilt doen voor al die lieve kinderen die je tegenkomt op reis. Maar zonder dat je het zo bedoelt, veroorzaak je nog meer ellende voor de kinderen die het al zo moeilijk hebben. Lees verder voor de 6 redenen waarom snoep uitdelen op reis geen goed idee is.

1. Je leert dat bedelen loont

Wij waren niet de eerste reizigers die spullen kwamen uitdelen in de arme sloppenwijk. De kinderen wisten precies wat er ging gebeuren en hielden hun handjes al op voor ze zagen dat we iets kwamen uitdelen. Kinderen leren snel. Door het uitdelen van snoep en cadeautjes leren ze dat bedelen loont. Elke keer dat ze een buitenlander zien, weten ze dat er een kans bestaat dat ze iets krijgen. Tijdens onze wereldreis ervaren we meer dan eens dat kinderen op de meer toeristische plekken komen vragen om spullen. Ze rennen zingend achter je aan terwijl ze vragen om geld en snoep. We hebben zelfs meer dan eens gezien dat kinderen hun klaslokaal uit rennen, als ze zien dat er ergens presentjes worden uitgedeeld. Geef ze eens ongelijk. Cadeautjes zijn veel leuker dan school!
 
snoep uitdelen op reis

2. Kinderen gaan niet meer naar school

Het is niet ongebruikelijk dat kinderen of ouders de uitgedeelde spullen verkopen zodra de toeristen uit het zicht zijn verdwenen. Wanneer bedelen een lucratieve handel wordt, hebben kinderen geen reden om nog naar school te gaan. Daar verdienen ze immers geen geld.

3. Je financiert de bedelmaffia

De bedelmaffia is een georganiseerd netwerk van kinderen die meestal in grote steden bedelen om geld en dat vervolgens moeten afstaan aan criminelen. Misschien ken je het uit de Hollywoodfilm ‘Slumdog Millionair’? Kinderen worden bewust uitgehongerd of verminkt. Hoe zieliger het kind, hoe meer het oplevert. Een undercover-journalist in India ontdekte dat er artsen zijn die voor nog geen 200 euro ledematen van gezonde kinderen amputeren, zodat ze meer medelijden en dus meer geld krijgen. Wie denkt dat deze gruwelpraktijken alleen in India voorkomen, heeft het mis. Volgens het Kinderfonds van de Verenigde Naties (Unicef) komt kinderhandel voor de bedelmaffia zelfs in Europa voor. Er is niets moeilijker dan een bedelend kind afwijzen, maar je moet er toch niet aan denken dat je met jouw lieve gebaar dit soort praktijken financiert?

4. Je veroorzaakt onbedoeld leed

Snoep uitdelen op reis is zo onschuldig, daar financier je de bedelmaffia niet mee. En als je het in afgelegen gebieden doet al helemaal niet. Toch? Niets is minder waar. Juist in de afgelegen gebieden loert een ander gevaar: rotte tanden. De bewoners hebben vaak geen toegang tot tandartsen, waardoor aangetaste tanden onbehandeld blijven. In dit artikel beschrijft een tandarts hoe dorpshoofden in een toeristisch Massai-gebied in Kenia rottende tanden bij kinderen met een mes moeten verwijderen. “Elke toeristenbus is een rijdende snoepwinkel. In een gebied waar tandenpoetsen niet meer is dan pulken met een stokje, is suiker de grootste vijand.”
 
snoep uitdelen op reis

5. Je verstoort de harmonie

Hoeveel snoepjes en cadeautjes je ook meeneemt, het is nooit genoeg om elk kind in het dorp iets te geven. Door sommige kinderen wel iets te geven en anderen niet verstoor je de harmonie. Onderlinge jaloezie kan pesten veroorzaken. Maar ook onder de volwassenen kan het zorgen voor spanningen. Waarom zij wel en wij niet?

6. Je betaalt voor drugsverslavingen

Zijn er instanties waar straatkinderen te eten krijgen? Bestaan er daklozencentra? Als buitenlander is het moeilijk inschatten hoe de situatie is voor dakloze kinderen in het land dat je bezoekt. Het is nog moeilijker om te weten te komen waar de kinderen jouw geld of cadeautjes voor gebruiken. Kopen ze eten of drugs? Helaas is dat laatste waarschijnlijker. Veel straatkinderen in landen als Nepal, Cambodja, Oeganda en Ethiopië bedelen om hun verslaving aan lijmsnuiven te kunnen betalen.
 
snoep uitdelen op reis

Wat kun je wel doen?

Gelukkig is het niet alleen maar kommer en kwel wanneer je iets goeds wilt doen. Er zijn genoeg mogelijkheden om iets terug te doen voor de kinderen die je op reis ontmoet. Ik help je op weg met een paar goeie tips.

1. Doneer aan een lokale stichting

Doneer geld of spullen aan een lokale stichting die opkomt voor kinderen in de omgeving die je bezoekt. Je kunt aan je touroperator vragen naar ideeën hierover. Of vraag eens rond in Facebookgroepen of leden een betrouwbare stichting kennen.

2. Vraag wat nodig is

Vraag de stichting wat ze ècht nodig hebben, voor je met allerlei spullen aan komt zetten. Misschien hebben ze meer dan genoeg pennen en potloden, maar is er juist behoefte aan luiers.

3. Geef aandacht

Wil je kinderen op straat iets geven waar ze echt blij van worden? Geef ze aandacht! Maak een praatje, oefen Engelse woorden, doe een gek dansje en maak ze aan het lachen.

4. Geef je geld slim uit

Door activiteiten en overnachtingen bij kleine, lokale ondernemers te boeken, investeer je direct in de lokale economie. Dat zorgt voor meer welvaart en werkgelegenheid, waar de kinderen indirect ook van profiteren.

5. Geef te eten

Als je het gevoel hebt dat een kind wanhopig is van de honger, koop dan een maaltijd die hij of zij direct kan opeten.

6. Eerst vragen, dan schieten

Vraag eerst of het goed is voor je een kind op de foto zet. Dat is niet alleen netjes, zo voorkom je dat het kind achteraf om geld vraagt (en het nóg moelijker is om ‘nee’ te zeggen). Bij jonge kinderen vraag je natuurlijk toestemming aan de ouders.

7. Steun Unicef

Unicef is het Kinderfonds van de Verenigde Naties dat zich inzet voor het welzijn van kinderen wereldwijd.

Help kinderen in nood

Ben je op reis getuige van kindermishandeling? Of heb je het gevoel dat een kind gevaar loopt? Op deze pagina van de ChildSafe Movement vind je per land telefoonnummers en emailadressen van instanties die je kunt bellen om de situatie te melden.

Met deze 7 tips voor reizigers van de ChildSafe Movement ontdek je wat wel en niet schadelijk is voor de kinderen die je ontmoet op reis.

Goed verhaal? Dan vind je dit ook ook interessant!

1. Waarom ik spijt heb van mijn vrijwilligerswerk in India
2. Waarom vrijwilligerswerk in een weeshuis echt niet meer kan
3. Moderne slavernij in India: deze meisjes maken onze kleding
4. Do’s & don’ts: fotografie etiquette op reis
5. Met I-Like Local kom je écht in contact met de lokale bewoners op reis

By

Ik geloofde echt dat ik iets ging bijdragen aan het leven van de kinderen in het arme dorp in India. Dat ik ze een kans gaf zich los te maken van de onvermijdelijke armoede die ze te wachten stond. Ik wilde een verschil maken. De wereld een beetje mooier maken.

Reizen en vrijwilligerswerk combineren was twaalf jaar geleden nog vrij nieuw en werd in korte tijd een razend populair concept. De belofte is dat je echt een verschil maakt in het leven van de allerarmsten. Ik betaalde ruim tweeduizend euro van mijn zuurverdiende centen aan een Nederlandse vrijwilligersorganisatie en vertrok vol goede moed voor twee maanden naar een afgelegen bergdorpje in het noorden van India. Ik had geen idee waar ik aan begon en kon niet weten dat ik nu, twaalf jaar later, terugkijk met spijt naar mijn vrijwilligerswerk in India

Engelse les in India

Met mijn middelbare schooldiploma op zak en een hoofd vol ambities en inspiratie besloot ik op negentienjarige leeftijd eerst te werken en te reizen, voor ik ging studeren. Na een paar maanden fulltime bikkelen stond er genoeg geld op mijn spaarrekening en meldde ik mij bij een reisorganisatie die vrijwilligerswerk organiseert in de armste landen ter wereld. India? Nepal? Ghana? In een weeshuis werken? Scholen opknappen? Seksuele voorlichting geven? Zonder kwalificaties of training kon ik aan de slag. Ik koos voor Engelse les geven in India.
 
India - All Day Every Daisy

Vrijwilligerswerk in India of voluntourism?

Twee maanden lang was het prachtige bergdorpje Palampur, aan de voet van de Himalaya, mijn thuis. Samen met tientallen andere jonge Europeanen woonden we in een villa aan de rand van het dorp. Ik werkte van maandag tot en met vrijdag in een kleine basisschool een paar kilometer verderop. De kinderen leken het leuk te vinden als ik voor de klas stond en geen moment heb ik getwijfeld of wat ik deed wel goed was. Tot ik me en paar jaar later ging verdiepen in de industrie van vrijwilligerswerk: Voluntourism. Waar vrijwilligerswerk bestaat voor de vrijwilligers, niet voor de mensen die er (zogenaamd) door geholpen worden. Dat was een pijnlijke confrontatie.
 India - All Day Every Daisy

Ik had geen idee wat ik deed

Ik was pas negentien toen ik de verantwoordelijkheid kreeg over een klas van 40 kinderen. De jongste amper zes jaar oud en de oudste zeker twaalf. Op dag één kreeg ik een verouderd vodje met Engelse woorden en rekensommen in mijn handen gedrukt. Of ik ook even wiskunde kon geven? Good luck!

Heb ik ze echt wat geleerd? Ik denk het niet. Ik had geen enkele ervaring met lesgeven. Sterker nog; ik kwam zelf net uit de schoolbanken gerold. Ik leerde ze de dagen van de week opdreunen, maar ik wist niet zeker of ze snapten wat ze zeiden of dat ze alleen mijn geluiden nabootsten. Het grootste deel van de tijd was het totale chaos in de klas. De oudsten klommen in de ramen, trokken aan elkaars kleding. De jongsten klampten zich aan mij vast en keken met grote ogen naar mijn blanke huid en lichte haren. We lachten, we speelden en we knuffelden. We maakten tekeningen van bomen en olifanten. We zongen vrolijke liedjes en dansten. Ik deed alles wat een grote zus zou doen en we genoten er allemaal volop van. Voor zolang als het duurde..

En toen ging ik weg…

Het zoveelste afscheid

Na twee maanden was het voorbij. Zo plotseling als ik kwam, ging ik ook weer weg. De kinderen hadden zich gehecht aan mij. En ik mij aan hun. Het afscheid viel mij zwaar. Terwijl ik mijn tranen onderdrukte grapte ik nog dat ik het liefste jongetje van de klas in mijn backpack wilde stoppen. Priya van vijf liet mijn been maar niet los toen ik echt moest gaan.
 
India - All Day Every Daisy
 
Ik was vreselijke verdrietig dat ik weg moest, maar ik had ook zin in de rondreis door India die ik toen ging maken. Ik had iets moois om naar uit te kijken. De kinderen die ik achterliet niet. In hun kleine, onschuldige leven had ik een moment van plezier gebracht en vervolgens liet ik ze in de steek. Net als de vele vrijwilligers voor en na mij dat deden.

Keer op keer kregen ze liefde en aandacht om vervolgens weer verlaten te worden. Ik durf niet eens te denken aan de psychologische impact die het constant verlaten worden op ze heeft gehad. En dan heb ik het nog niet eens over al die ongekwalificeerden vrijwilligers (inclusief yours truly) die geen idee hebben van de schadelijke effecten die hun goede bedoelingen hebben op het gedrag en de ontwikkeling van de kinderen.

Goede bedoelingen met slechte gevolgen

Het heeft lang geduurd voor ik dit blog durfde te schrijven. Dat komt niet door de schaamte die ik nu voel voor wat ik toen deed. Ik wist simpelweg niet wat ik nu wel weet. Het komt door de boze reacties die ik in het verleden kreeg als ik kritiek uitte op deze vormen van vrijwilligerswerk. Het is toch goed bedoeld? Hoe kun je daar nou kritiek op hebben?

Deze kwetsbare kinderen zien honderden westerlingen met goede bedoelingen voorbij komen. Ze blijven een maand of twee, nemen vrolijke foto’s, delen snoepjes en schoolschriften uit en knuffelen alsof het hun eigen kinderen zijn. Dan vertrekken ze weer en staat de volgende groep klaar om het ritueel te herhalen. De organisaties achter dit soort vrijwilligerswerk stellen geen kritische vragen over de impact van de goede bedoelingen. Er wordt niet gekeken naar wat de lokale mensen écht nodig hebben en of de vrijwilligers dat wel kunnen bieden. Veel van de vrijwilligersorganisatie zijn winstgevende instellingen. Reizigers met goede bedoelingen geven duizenden euro’s uit, waarvan maar weinig daadwerkelijk geïnvesteerd wordt in de lokale gemeenschap die ze willen helpen. Daarom moet je je afvragen of jouw goede bedoelingen slechte gevolgen hebben.
 India - All Day Every Daisy

Wat kun je wel doen?

Ik wil je niet afschrikken van goed doen. Er zijn gelukkig een heleboel mogelijkheden om wèl een steentje bij te dragen wanneer je op reis gaat. Stel jezelf en de organisatie met wie je in zee gaat deze vragen om te weten of jouw bijdrage een positieve of negatieve impact heeft.

1. Zou ik dit werk ook doen als ik geen camera bij me had?

Dit lijkt misschien een vreemde vraag, maar het helpt je te ontdekken wat je diepere motivatie is om het vrijwilligerswerk te doen. Doe je het om te helpen of doe je het om goed over te komen op anderen? Wil je jouw skills delen met de locals of wil je jouw CV een boost geven?

2. Zou ik dit werk thuis ook kunnen doen?

Met deze vraag ontdek je of je wel geschikt bent voor het werk dat je gaat doen. Als ik mijzelf deze vraag had gesteld zou mijn antwoord ‘nee’ zijn geweest. Ik realiseer me dat ik niet ben opgeleid om Engelse les en wiskunde te geven en zou mezelf daar in Nederland nooit voor aanbieden. Waarom dan wel als vrijwilliger in India?

3. Waarom kunnen de locals het werk zelf niet doen?

Vrijwilligerswerk kan betekenen dat je onbetaald het werk van een ander doet. Waarom kunnen de locals niet zelf een schooltje bouwen? Als je daar geen goed onderbouwd antwoord op hebt pik je hoogstwaarschijnlijk het werk van een ander in, die het veel harder nodig heeft dan jij.

4. Waar gaat mijn geld naartoe?

Een goed vrijwilligersproject gebruikt jouw geld niet om er zelf rijk van te worden. Een aanzienlijk deel van jouw investering zou rechtstreeks naar het project of de gemeenschap moeten gaan. Je kunt de betreffende organisatie vragen om inzicht in hun uitgaven. Als ze het geld goed verdelen hebben ze niks te verbergen.

5. Hoe lang blijf ik en wat is daar het effect van?

Projecten waarbij vrijwilligers elkaar constant voor korte periodes opvolgen kunnen juist averechts werken. Vooral als het gaat om werk waar kinderen of kwetsbare mensen bij betrokken zijn. Wees eerlijk wanneer je jezelf de vraag stelt of het echt zinvol is om ergens maar één of twee maanden te zijn. Kwetsbare kinderen, zoals weeskinderen, hebben juist stabiele en langdurige relaties nodig. Die kun je niet geven als je maar een paar maanden blijft. Wil je echt niet langer blijven? Dan kun je beter op zoek naar vrijwilligerswerk waarbij je geen relatie aangaat met mensen.

6. Draag ik bij aan de weeshuizenindustrie?

Er zijn zoveel toeristen die als vrijwilliger in een weeshuis willen werken dat het een ware industrie is geworden. Organisaties die deze vorm van voluntourism tegengaan schatten dat in 80% van de gevallen minstens één ouder nog leeft. Dat zit zo: Sluwe zakenmannen richten weeshuizen op en overtuigen arme ouders ervan hun kinderen af te staan voor een beter leven in het weeshuis. Via vrijwilligersorganisatie betalen toeristen duizenden euro’s aan donaties of om in die weeshuizen te werken. Het verhaal is dat het geld naar de kinderen gaat, maar in werkelijkheid steken de oprichters het geld in eigen zak. Intussen is het leven in het weeshuis slechter dan thuis in armoede. Meer weten? Ik sprak met Samjyor van Next Generation Nepal over weeshuistoerisme en hoe goede bedoelingen uit het Westen het probleem in stand houden. Hier lees je het hele verhaal.

Reizen en goed doen?

Ga je op reis naar een verre bestemming en wil je iets terugdoen voor de gemeenschap? Wat dacht je van community based tourism. Dat is een manier om de lokale bevolking te laten profiteren van jouw aanwezigheid. Zo kun je bijvoorbeeld overnachten bij een familie in een afgelegen gebied en eventjes meedraaien in het dagelijks leven. Zo investeer je direct in de gemeenschap en leer je veel over de cultuur en het dagelijkse leven op de plek die je bezoekt. Arme boeren verdienen wat extra en kunnen hun kinderen zelf onderhouden. Win win!

Better Places is een reisorganisatie met een maatschappelijke en duurzame missie. Zij helpen je in contact komen met de lokale bevolking en zorgen ervoor dat je niet alleen een te gekke reiservaring hebt, maar tegelijk ook iets terugdoet voor de mensen die je onderweg ontmoet.
 
India - All Day Every Daisy

Meer weten?

Deze organisatie doen onderzoek naar de weeshuisindustrie en de gevolgen van vrijwilligerstoerisme en kunnen je nog veel beter vertellen waarom vrijwilligerswerk in een weeshuis echt niet meer kan.

 
Conor Grennan, de oprichter van Next Generation Nepal, schreef een boek over zijn tijd als vrijwilliger en hoe hij ontdekte dat de kinderen in zijn weeshuis eigenlijk geen wees zijn. In ‘Little Princes’ beschrijft hij de lange weg die hij moest gaan om alle kinderen te herenigen met hun ouders. Een echte eye-opener!

Dit blog verscheen voor het eerst op 30 mei 2017, maar is aangepast in mei 2019, met de meest up-to-date informatie.

De All Day Every Nieuwsbrief

Wil je na dit verhaal over vrijwilligerswerk in India nooit meer een verhaal missen? We schrijven vaker dit soort verhalen en delen onze beste tips. Meld je aan voor onze All Day Every Nieuwsbrief en je mist nooit meer een artikel. Je krijgt 1 keer in de maand een selectie handige, altijd leuke, soms grappige verhalen en tips in je inbox. We spammen je niet, we vermaken je alleen 😉 Meld je nu aan en krijg een selectie van handige digitale recepten uit Lekker koken met restjes cadeau! Klik hier om je aan te melden. Wil je elke week een mailtje krijgen met de nieuwste verhalen? Klik dan hier voor de All Day Every Update.

Ben je onder de indruk van vrijwilligerswerk in India? Lees verder:

1. Waarom ik een wandeling maak door de grootste sloppenwijk van India.
2. 6 schokkende dingen die je nog niet weet over trektochten in Nepal
3. Spiritueel India: tussen leven en dood in Varanasi.
4. Hoe duurzaam reizen wel kan en zelfs makkelijk is.
5. Textielarbeiders in Bangladesh moeten hun eigen veiligheid betalen

By

Steeds meer mensen zijn op zoek naar authentieke ervaringen op reis. Als je dat érgens kunt vinden is dat wel bij de mensen thuis. Tijdens onze wereldreis kiezen wij er regelmatig voor om in homestays te verblijven. Zo krijgen we een uniek kijkje in het dagelijkse leven van de locals en voelen we ons meer dan thuis bij onze tijdelijke families. In dit artikel geef ik je 10 redenen waarom beslist een keer moet slapen in een homestay.

1. In homestays heb je authentieke ontmoetingen

Traditionele dansvoorstellingen en livemuziek in hotels vol buitenlanders zijn best vermakelijk. In homestays krijg je de kans om de locals echt te leren kennen en voor even te leven zoals zij dat elke dag doen. Zelfs als je elkaars taal niet spreekt, zul je al snel merken dat je met handen en voeten een heel eind komt.

2. Kijkje in het dagelijkse leven

Het is heerlijk om lekker verwend te worden in een comfortabel hotel. Je bent tenslotte op vakantie. Maar je krijgt er bar weinig mee van het échte leven in het land dat je bezoekt. In een homestay is dat wel anders. Naar school gaan, huiswerk maken, op het land werken, boodschappen doen, koken en samen eten: het hoort er allemaal bij. Wie het leuk vindt kan zelfs meedraaien in het dagelijkse leven van de familie. Zo hielp ik moeder Josefina in Peru met het verzorgen van de paarden en dronken we daarna gezellig samen een verdiende kop thee.

Peru family - All Day Every Daisy

3. Lekker eten bij homestays

Er is een geheim ingrediënt dat we elke keer weer proeven als we bij de mensen thuis eten: liefde. Je proeft aan alles dat het eten met aandacht en zorg bereid is. Denk er maar eens over na: als vrienden of familie bij jou komen eten doe jij ook extra je best om iets speciaals op tafel te zetten. Zelfs als veganisten hebben wij nog nooit slecht gegeten in een homestay. Als je het leuk vindt kun je helpen in de keuken en leren hoe de traditionele gerechten bereid worden. Ik verbaas me er elke keer weer over hoe de gastvrouw het voor elkaar krijgt om zulke smaakvolle maaltijden uit zo’n primitieve keuken te toveren. Denk maar niet dat zij blenders, staafmixers of zelfs maar een oven hebben.

cooking homestay bangladesh

4. Van de gebaande paden af

Voor de meeste homestays moet je van de gebaande paden af reizen. Die staan niet tussen de eindeloze rijen hotels in de drukke, toeristische plaatsen. En dat is juist zo leuk. Zo vermijd je de toergroepen en ervaar je de bestemming als een echte local.

Op Java sliepen wij in een homestay in Halimun, een klein dorpje midden in de rijstvelden. We merkten meteen dat hier zelden buitenlanders komen: de bewoners lieten van verbazing alles uit hun handen vallen om ons te groeten en te bekijken.

halimun family indonesia

5. Reizen met een positieve impact

Door in een homestay te verblijven doe je meteen iets terug voor de lokale bewoners. Jouw euro’s gaan tenslotte direct naar het gastgezin. Zo verdienen zij wat extra om bijvoorbeeld te sparen voor de studie van hun kinderen. Jij een geweldige tijd, zij een extra inkomen.

In Laos verbleven wij in een homestay die onderdeel is van een gemeenschapsproject. Zo rouleren de toeristen tussen de verschillende huizen, zodat iedere bewoner de kans krijgt om wat extra’s te verdienen. Een deel van de inkomsten gaat in een gezamenlijke pot, waar bijvoorbeeld een waterpomp en elektriciteit van betaald worden.

Ban Nalan eco trekking Laos

Meer lezen? Reizen met een positieve impact: zo maak je écht een verschil.

6. Homestays zijn meestal goedkoper

Onze ervaring is dat homestay’s bijna altijd goedkoper zijn dan hotels of hostels. Het gastgezin heeft immers niet dezelfde kosten als een hotel. (Denk aan personeel, onderhoud, restaurant, etc.) Meestal is het eten en drinken ook nog eens inbegrepen in de prijs. De goedkoopste homestay waar wij verbleven was in Chi Phat in Cambodja. Daar betaalden wij 5 dollar per nacht voor een tweepersoonskamer en 3 dollar per persoon om mee te kunnen eten. Vind maar eens een hotel voor die prijs.

7. De lokale cultuur leren kennen

In een homestay krijg je de unieke kans om de cultuur als een local te ervaren. Van kleine gebruiken, zoals in huis je schoenen uittrekken en met je handen eten tot religieuze rituelen en de verhouding tussen man en vrouw. Het gastgezin kan je precies vertellen hoe en waarom ze bepaalde dingen doen.

Toen wij in India bij een gastgezin sliepen hadden we geluk. We werden uitgenodigd om mee te gaan naar het verlovingsfeest van een familielid. Geweldig om mee te maken. Zo’n uitnodiging krijg je niet zo snel in een hotel.

Wedding Cochin India

8. Nieuwe vrienden

Het contact met je gastgezin is veel persoonlijker, dan bijvoorbeeld met het personeel in een hotel. Je trekt de hele dag met elkaar op en zit samen aan tafel tijdens de maaltijden. Soms is een klik zo sterk dat het al snel voelt alsof je elkaar al jaren kent. Voor al onze homestay-ervaringen geldt hetzelfde: als we ooit nog eens terugkomen, blijven we sowieso weer bij onze nieuwe vrienden slapen.

In Teheran sliepen we een hele week bij Nasim en haar ouders. We voelden ons vanaf het eerste moment thuis. Nu, ruim een jaar later, hebben we nog steeds af en toe contact met elkaar.

Meer lezen?Hier lees je over de grenzeloze gastvrijheid in Iran.

9. Krijg de beste insider tips

Als er íemand is die weet wat er te doen is op jouw bestemming, dan zijn het wel de locals zelf. Zij kennen hun omgeving als geen ander en weten net dat ene, bijzondere plekje te vinden dat nog niet ontdekt is door de massa. Zo nam de gastvrouw van onze homestay in Iran ons mee op een prachtige wandeling naar een waterval waar, op een enkele herder na, niemand te bekennen was. Terwijl een paar kilometer verderop de tourbussen leegliepen voor een waterval van hetzelfde formaat.

10. Herinneringen voor het leven

Het zijn juist de ontmoetingen met de gastvrije bewoners die het reizen zo speciaal maken. Zoals die keer dat Mister Binh mij tot 10 leerde tellen in het Vietnamees. Of Majid die ons meenam naar zijn favoriete plek in de bergen van Iran. Het zijn de eerste herinneringen die bij me opkomen als mensen me vragen naar onze mooiste ervaringen op reis.

Bakhtiari Nomads Iran

Wat denk je? Is slapen in homestays iets wat je tijdens je volgende reis gaat proberen?

De All Day Every Nieuwsbrief

Wil je na dit verhaal over homestays nooit meer een verhaal missen? We schrijven vaker dit soort verhalen en delen onze beste tips. Meld je aan voor onze All Day Every Nieuwsbrief en je mist nooit meer een artikel. Je krijgt 1 keer in de maand een selectie handige, altijd leuke, soms grappige verhalen en tips in je inbox. We spammen je niet, we vermaken je alleen 😉 Meld je nu aan en krijg een selectie van handige digitale recepten uit Lekker koken met restjes cadeau! Klik hier om je aan te melden. Wil je elke week een mailtje krijgen met de nieuwste verhalen? Klik dan hier voor de All Day Every Update.

Boek je reis bij Better Places

Hoe komen wij eigenlijk aan al die bijzondere homestays? Soms regelen we het zelf, maar vaker nog helpen de lokale reisexperts van Better Places ons bij het vinden van de leukste adressen. Better Places is een reisorganisatie met een maatschappelijke en duurzame missie. Dat betekent dat zij het heel belangrijk vinden dat de lokale bewoners ook profiteren van de reizen die zij organiseren. Een verblijf in een homestay is daar natuurlijk heel geschikt voor. Jij een onvergetelijke ervaring, de lokale familie een extra inkomen.

Genoten van dit artikel over homestays? Dan vind je dit ook leuk!

1. Meet the locals: 18 handige websites voor onvergetelijke ontmoetingen op reis
2. Met I-Like Local kom je écht in contact met de lokale bewoners op reis
3. Cat Tien National Park: slapen bij de locals en op zoek naar gibbons
4. Het best bewaarde geheim van Kerala: Marari Secret Beach Homestay
5. Een dag uit het leven van de Bakhtiari nomaden in Iran

By

50 plekken waar je geweest moet zijn.‘ ‘100 x doen voor je pensioen.‘ Soms lijkt het wel alsof reizen alleen maar gaat om het afwerken van een bucketlist. Toegegeven, ik kan ook lekker strepen op mijn lijstje. Machu Picchu, de Taj Mahal en Mount Everest. Ik heb ze allemaal van dichtbij gezien. Hoewel die plekken bijzonder indrukwekkend zijn, is reizen voor mij meer dan bezienswaardigheden afvinken. Ik wil de bewoners leren kennen, zien hoe ze leven, samen koken en eten en van ze leren. Maar ik wil ook iets terug doen voor de mensen die ik ontmoet.

Reizen met een positieve impact en tegelijkertijd een onvergetelijke rondreis maken. Gaat dat eigenlijk wel samen? Jazeker! Ook in de reisindustrie schieten de sociale ondernemingen als paddenstoelen uit de grond. En dat is goed nieuws. Want juist bij die bedrijven kun je onvergetelijke ervaringen opdoen en écht een verschil maken in het leven van de lokale bewoners. Weten hoe dat zit en waar je moet zijn? Ik vertel je er alles over in dit artikel.
 
Cat Tien Mr. Binh Family

Wat is een sociale onderneming

Een sociaal ondernemer verdient geld en houdt daarbij rekening met de wereld om hem heen. Een sociale onderneming wil een positieve verandering teweeg brengen. Geld verdienen is geen doel op zich. Een bekend (en lekker!) Nederlands voorbeeld is Tony Chocolonely. Het doel van het merk is om de chocolade-industrie slaafvrij te maken. Tony herinvesteert het merendeel van de winst in de cacaoboeren, onderaan de keten.

Meer weten over Tony Chocolonely? Ik was bij de première van de documentaire over de slaafvrije chochola en schreef er dit artikel over.

Sociaal ondernemen in de reiswereld

In de reiswereld kun je denken aan bedrijven die personeel met een handicap in dienst hebben, de winst investeren in basisvoorzieningen, zoals een school of riolering of die ervoor zorgen dat de armste mensen ook geld verdienen aan het toerisme. Reizen met een sociale onderneming betekent niet alleen een bijzondere ervaring, je mag je er ook nog eens goed bij voelen. Jouw geld wordt namelijk gebruikt om het leven van de gemeenschap die je bezoekt een beetje beter te maken.
 
Nepal community based tourism

Tours en activiteiten

Boek je een tour bij een sociale onderneming, dan weet je zeker dat je een bijzondere ervaring te wachten staat. Zo boeken wij een avondmaaltijd bij een lokale familie in Cambodja via Resirest. Bij aankomst trekt de vrouw des huizes mij meteen mee de keuken in. In no time zetten we samen een heerlijke maaltijd op tafel, die we met het hele gezin gezellig oppeuzelen. Een onvergetelijke ervaring voor ons, maar ook voor de familie. Moeder Phaen is dolblij met ons bezoek. Het gezin is zo arm dat vrienden en familie liever niet over de vloer komen. 85% van het bedrag dat we aan Resirest betalen gaat direct naar de host.

Gids Jitu van Reality Tours & Travels neemt ons mee op een stadstour door Mumbai. Hij groeit op in de grootste sloppenwijk van India, maar weet zich dankzij deze baan aan de armoede te ontworstelen. Jitu laat ons het echte Mumbai zien, door de ogen van de bewoners. En avond om nooit meer te vergeten. En dan te bedenken dat 80% van het bedrag dat wij betalen geïnvesteerd wordt in geweldige projecten, zoals een wijkcentrum in de sloppenwijk, waar kinderen Engelse les en computertrainingen krijgen.
 
ResiRest familiediner

Souvenirs en cadeautjes

Na een onvergetelijke reis wil je natuurlijk een mooi souvenir als herinnering mee naar huis nemen. Maar hoe weet je nou zeker dat je iets koopt wat niet made-in-China is? Simpel. Door je cadeautjes bij een sociale onderneming te kopen. Dan krijg je er gratis een goed verhaal bij.

Een mooi voorbeeld van zo’n sociale souvenirwinkel is Chu Chu, wat ‘plastic’ in het Birmees betekent. Wij ontdekken de inspirerende onderneming in een arme buitenwijk van Yangon in Myanmar. Hier verkopen ze handgemaakte hebbedingen, gemaakt van gerecycled afval. Zelfs de winkel en werkplaats zijn gebouwd van hergebruikte materialen. Zo gaat de eigenares niet alleen het plastic-probleem te lijf, ze heeft inmiddels meer dan 45 vrouwen uit de arme wijk in dienst. De winst wordt geïnvesteerd in trainingen en afvalmanagement in de omgeving.

Restaurants en cafés

Mooi hoor, de Taj Mahal. Maar stiekem ga je naar India vanwege het lekkere eten. Dat snap ik nog wel. Het mooie van sociale restaurants is dat ze niet alleen veel liefde stoppen in het eten, maar ook een positieve impact leveren aan de gemeenschap. Zo smaakt de curry nóg beter!

In India lunchen wij bij Sheroes Hangout. Het restaurant wordt gerund door vrouwen die een zuuraanval hebben overleefd. De verminkte vrouwen worden verstoten door hun familie en vrienden, maar vinden hier een nieuwe kans op een beter leven.

In dit artikel vertel ik meer over de vrouwen van Sheroes.

Zoals zovelen, runden Syna en Mong ooit een hondenvleesrestaurant in Phnom Penh in Cambodja. Tegen alle adviezen in gooiden ze een paar jaar geleden het roer volledig om en veranderden hun restaurant in het 100% veganistische Sabay Vegilicious. Zij streven ernaar de kost te verdienen op een meelevende en diervriendelijke manier en andere ondernemers te inspireren hetzelfde te doen. Enneh, het eten hier is echt waanzinnig!
 
Sheroes India Acid Attack

Hotels en homestays

Door te slapen in kleinschalige hotels en homestay’s weet je zeker dat jouw euro’s bij de juiste mensen terechtkomen. En je krijgt er ook nog eens een onvergetelijke tijd voor terug.

In Nepal slapen wij in Sapana Village Lodge, een prachtige accommodatie aan de rand van het Chitwan National Park. Eigenaar Dhurba steekt zijn hart en ziel (en winst) in allerlei projecten om het leven van de bewoners beter te maken. Van een vrouwenwerkplaats tot computertrainingen en afvalmanagement. Het mooiste project is de Sapana School, waar kinderen uit de buurt gratis onderwijs krijgen.

Patrick is helemaal weg van deze accommodatie en schreef er dit uitgebreide verhaal over.

In Iran slapen we midden in de woestijn bij een nomadenfamilie. De eeuwenoude levensstijl van de Bakhtiari-nomaden sterft langzaam uit. De kinderen kiezen voor het moderne leven in de stad. In een poging de oude tradities te behouden, nodigt Majid toeristen uit om bij hem zijn familie te verblijven. Door bij de nomaden te slapen creëer je economische kansen voor de families en help je hun manier van leven in stand te houden voor toekomstige generaties.

Hier lees je alles over ons verblijf bij de nomaden.
 
Bakhtiari Nomads Iran

Reizen met een positieve impact, zo doe je dat

Steeds meer reizigers vinden het belangrijk dat ze een verschil maken tijdens hun vakantie. Maar hoe vind je die ene sociale onderneming tussen alle aanbieders van activiteiten, hotels en restaurants?

Er zijn een aantal platforms die tours en accommodaties aanbieden waarbij je zeker weet dat jouw euro’s goed besteed worden. Een paar voorbeelden zijn I Like Local, The Backstreet Academy en The Local Package.

Je kunt ook kijken of de organisatie een keurmerk heeft, zoals het Travelife certificaat. Dit internationale certificaat wordt toegekend aan accommodaties en reisorganisaties die duurzaam ondernemen.

Boek je reis bij een sociale onderneming

Of maak het jezelf gemakkelijk door je reis te boeken bij een sociale onderneming, zoals Better Places. Dat is de eerste Nederlandse reisorganisatie die zichzelf een B Corp mag noemen. De internationale erkenning is alleen weggelegd voor bedrijven die succesvol zijn in het maken van winst en in het verwezenlijken van sociale en duurzame doelstellingen. Zo gaat 10% van de winst van Better Places naar positieve initiatieven, zoals geld voor noodhulp na de aardbeving op Lombok en een stichting voor straatkinderen in Medellin. Maar ook Artsen Zonder Grenzen en Against Malaria Foundation kunnen op de steun van Better Places rekenen.

Wat doet Better Places voor jou? Heel simpel; ze brengen je in contact met een lokale reisexpert, die samen met jou een onvergetelijke rondreis samenstelt. Bij het zoeken naar activiteiten en accommodaties werkt Better Places samen met bedrijven als I Like Local, Resirest en The Backstreet Academy. Zo maak je tijdens jouw onvergetelijke reis echt een verschil! Zij maken reizen met een positieve impact makkelijker voor jou.

De All Day Every Nieuwsbrief

Wil je vaker lezen over reizen met een positieve impact? We schrijven vaker dit soort verhalen en delen onze beste tips. Meld je aan voor onze All Day Every Nieuwsbrief en je mist nooit meer een artikel. Je krijgt 1 keer in de maand een selectie handige, altijd leuke, soms grappige verhalen en tips in je inbox. We spammen je niet, we vermaken je alleen 😉 Meld je nu aan en krijg een selectie van handige digitale recepten uit Lekker koken met restjes cadeau! Klik hier om je aan te melden. Wil je elke week een mailtje krijgen met de nieuwste verhalen? Klik dan hier voor de All Day Every Update.

Vind je reizen met een positieve impact interessant? Lees meer!

1. Meet the locals: 18 handige websites voor onvergetelijke ontmoetingen op reis
2. Duurzaam reizen: 10 simpele tips voor een groenere wereld
3. Wij kopen geen plastic flessen water op reis en jij kan dat ook!
4. 6 duurzame goodies die elke reiziger moet hebben
5. Een avontuurlijke wereldreis: waarom we liever niet vliegen

By

We moeten vroeg op. Vandaag mag ik Pakhi interviewen. Zij is naaister en vakbondsleider in een kledingfabriek in Bangladesh. Mondiaal FNV heeft mij gevraagd om een kijkje te nemen op de werkvloer. Het gaat namelijk goed in de fabriek van Pakhi. Mondiaal FNV en de lokale vakbond hebben de afgelopen jaren veel bereikt. De arbeidsomstandigheden zijn aanzienlijk verbeterd, maar dat betekent niet dat het werk erop zit. De lonen moeten omhoog en dat is moeilijker dan het klinkt. Dit is een verhaal over textielarbeiders in Bangladesh.

In dit artikel neem ik je mee naar ons bezoek aan de textielfabriek in Dhaka. Ik laat je zien waar onze kleding wordt gemaakt en vertel je hoe het er daar aan toe gaat. Ik maakte ook een video waarin Pakhi openhartig vertelt over haar werk, haar verdriet en haar dromen.

17 miljoen mensen

De textielfabriek waar Pakhi werkt ligt aan de rand van Dhaka. Het is zeker 3 uur rijden naar onze ontmoetingsplek. Niet omdat de hoofdstad zo groot is. De oppervlakte van Dhaka is vergelijkbaar met Rotterdam. Maar er wonen meer dan 17 miljoen mensen in de relatief kleine stad. Het verkeer staat hier permanent vast.

Terwijl de gesloten ramen van de auto mij beschermen tegen de uitlaatgassen in de vervuilde stad, word ik heerlijk koel gehouden door de airconditioning. Op mijn hoofd draag ik een zonnebril van 100 euro. Naast mij ligt een camera die hier meer dan 2 jaarsalarissen zou moeten kosten. Buiten zie ik verwaarloosde vrouwen met ongewassen haren. De lappen om hun lijf hebben elke kleur verloren. Vieze kinderen spelen met takjes en stenen. Een peuter kauwt op een brok rijst dat bruin is van het zand waar het in gelegen heeft. De armste gezinnen wonen langs de weg onder plastic zakken en karton.
 
Traffic Dhaka Bangladesh

In Bangladesh is alles anders

In Bangladesh is alles anders. De armoede is extreem. Corruptie is aan de orde van de dag. Een kleine groep mensen is schathemeltje rijk en rijdt in Porsches langs de sloppenwijken. Terwijl meer dan 40% van de bewoners moet leven van 1 euro per dag. In dit land heb je het goed als je de baas bent van een kledingfabriek. Maar als je wérkt in diezelfde fabriek is elke dag een nieuwe uitdaging om te overleven.

Salam aleikum

We ontmoeten Pakhi vlakbij haar huis. Ik stel me wat ongemakkelijk aan haar voor. “Salam aleikum.” Het is niet gebruikelijk om een hand te geven en dus weet ik me geen houding te geven. Door de smalle gleuf in haar boerka zie ik fonkelende ogen waardoor ik vermoed dat ze lacht. Pakhi spreekt geen Engels en ik geen Bengaals. Ik heb een tolk bij me.

Ze gaat me voor over een stoffig pad, langs kakelende kippen en magere koeien, naar haar huis. De ruimte die zij deelt met haar man is kleiner dan mijn oude studentenkamer. Er staat een tweepersoonsbed tegen de muur. Op de ladekast staan verzorgingsproducten. De tafel onder het raam wordt gebruikt als keukenblad. Er liggen zakjes met groenten, een vergiet, plastic kannen en borden op de tafel. De échte keuken deelt ze met de andere bewoners. Die werken in dezelfde fabriek als Pakhi en haar man.
 
Spijkerbroeken Bangladesh fabriek

35 zomers oud

Pakhi is iets ouder dan ik: 35. Al weet ze dat niet zeker. Ze komt uit een klein dorp, ver buiten Dhaka. Daar worden mensen pas geregistreerd als ze een identiteitskaart aanvragen. Toen ze dat deed was ze al zo oud dat ze zich niet met zekerheid kon herinneren hoeveel zomers ze al heeft meegemaakt. Pakhi trouwt op jonge leeftijd en krijgt halverwege de 20 een zoon. Het leven in het kleine dorp is moeilijk. Er is geen werk. En dus verhuist zij, net als duizenden andere vrouwen, naar de hoofdstad van de wereldkledingproductie. In Dhaka gaat ze aan de slag als naaister.

Ze verdient niet genoeg om haar zoon te kunnen onderhouden in de dure stad. Ze moet hem achterlaten bij een gastgezin in haar geboortedorp en ziet hem alleen op de enige 2 dagen per jaar die ze vrij krijgt. Tenminste, als ze de reis kan betalen.

Een verhaal voor de wereld

Thuis trekt Pakhi haar sluiers uit en komt haar vriendelijke gezicht tevoorschijn. Ze neemt plaats op het bed. Ik ga tegenover haar zitten op een plastic stoeltje die ze van de buurvrouw leent. Als ze begint te vertellen ben ik meteen onder de indruk van de vastberadenheid in haar stem en de kracht van haar woorden. Al versta ik niets van wat ze me vertelt. De tolk vertaalt over en weer. De onderbrekingen storen haar niet. Ze heeft een verhaal en wil dat met de hele wereld delen.

In deze video vertelt Pakhi over haar werk in de kledingfabriek in Bangladesh. Ze beschrijft hoe een normale dag eruit ziet, wat ze verdient, hoe het zit met de arbeidsomstandigheden en over haar taak als vakbondsleider. Ze deelt ook haar persoonlijke verhaal, over het verdriet om haar zoon en haar dromen voor de toekomst.
 

Dit is een modelfabriek

Het is normaal gesproken lastig om als journalist met een camera een inkijkje te krijgen in een kledingfabriek in Bangladesh. Maar door de inzet van de vakbond is dit een ‘modelfabriek’ en hebben ze hier niets te verbergen. We wandelen door eindeloze hallen waar constant het geluid van brommende machines klinkt. Duizenden mannen en vrouwen zitten voorovergebogen over roze lappen stof. In de kelder staan huizenhoge wasmachines waar bezwete mannen honderden spijkerbroeken tegelijk in gooien. In de volgende zaal worden de labeltjes en prijskaartjes met eurobedragen systematisch bevestigd. Er is zelfs een ruimte waar oude vrouwen in kleermakerszit met hun nagels achtergebleven stukjes garen van de broeken pulken.

Pakhi is de stem van 8.000 textielarbeiders in Bangladesh

Op elke verdieping wordt Pakhi gegroet met knikjes. Zij is de stem van de 8.000 werknemers in dit gebouw. Samen met de andere vakbondsleden heeft zij al veel bereikt op de werkvloer. Ze demonstreert hoe de brandblussers zijn opgehangen en hoe je ze zo snel mogelijk van de muur haalt. Ze laat stuk voor stuk de hele inhoud van de EHBO-kastjes door haar handen gaan en wijst me op alle branddeuren en nooduitgangen. Ik word voorgesteld aan BHV’ers en werknemers die zijn getraind om vuurtjes te blussen. Ik mag zelfs een mondkapje proberen. Die krijgen de werknemers aangeboden om hun luchtwegen te beschermen tegen de rondvliegende stofdeeltjes.
 
Kleding bangladesh fabriek

Ik zou het geen dag volhouden

Ik ben onder de indruk van de massaliteit van deze fabriek en de snelheid waarmee een complete spijkerbroek van de band rolt. Ik herken de merken die in de kleding worden genaaid: Zara, H&M, s.Oliver, Esprit, Pull & Bear, Mango. Sommige heb ik in mijn eigen kast hangen. Ik kan me niet voorstellen dat ik het zelfs maar een dag zou volhouden om hier te werken. Dag in dag uit, 12 uur lang, dezelfde handeling. En toch zijn de omstandigheden hier goed. De machines zijn veilig, het pand is stevig en er zijn voldoende mensen getraind om te kunnen handelen als er iets ergs gebeurt. Er is zelfs een goed georganiseerde vakbond waar ontevreden werknemers terecht kunnen. De eigenaar luistert naar de eisen en willigt redelijke verzoeken in.

Betere omstandigheden kost geld

Toch is er één vurige wens, waar alle werknemers het over eens zijn, maar die tot op de dag van vandaag nog niet is uitgekomen: een leefbaar loon. Er is geen sprake van onwil bij de eigenaar. Hij kán de lonen simpelweg niet verhogen, zolang de merken niet meer willen betalen voor de producten. Sterker nog; de winstmarge van de fabriek is de afgelopen jaren alleen maar afgenomen. Grote merken eisen steeds vaker goede werkomstandigheden in de fabrieken. Dat kost geld, maar daar betalen ze niet aan mee.
 
Spijkerbroeken Bangladesh fabriek

Pakhi wil iets vragen

Pakhi heeft de kleding die zij maakt in Amsterdam in de etalage zien hangen. Ze is trots dat mensen aan de andere kant van de wereld haar broeken dragen. Maar ze wil ons wel graag iets vragen: “blijf alsjeblieft kleding uit Bangladesh kopen. Anders verliezen wij onze banen. Maar vertel de merken dat je meer wilt betalen voor je kleding, zodat wij meer kunnen verdienen. Ik heb niet veel nodig. 200 euro per maand is al genoeg om zelf voor mijn zoon te kunnen zorgen.”

Wil jij textielarbeiders in Bangladesh zoals Pakhi helpen?

  • Stel dan kritische vragen aan de merken waarvan jij kleding koopt. Bijvoorbeeld via social media met de hashtag #hetzitmenietlekker.
  • Vraag bij de kassa of je kleding onder goede, veilige omstandigheden en tegen een eerlijk loon is gemaakt. Zelfs als de medewerker geen antwoord heeft, heeft jouw vraag wel effect. Hoe meer mensen vraagtekens plaatsen bij de productie van hun kleding, hoe groter de kans dat merken het belang zien van eerlijk gemaakte producten.
  • Bij Schonekleren.nl kun je speciale vragenkaarten downloaden om je stem te laten horen.
  • Steun winkels die eerlijke kleding verkopen, door daar je geld uit te geven. Op de website van Fair Wear Foundation en Rank a Brand kun je zien welke merken doen wat ze beloven.
  • Met de app van Talking Dress zie je welke winkels bij jou in de buurt eerlijke kleding verkopen.
  • Like de Facebookpagina van Mondiaal FNV, en ontvang elke week informatie én tips in je tijdlijn.

 
Spijkerbroeken Bangladesh fabriek

Spijkerbroeken Bangladesh fabriek

Vond je dit verhaal over textielarbeiders in Bangladesh interessant? Lees meer:

1. Moderne slavernij in India: dit zijn de meiden die onze kleding maken
2. Waarom vrijwilligerswerk in een weeshuis echt niet meer kan
3. 6 schokkende dingen die je nog niet weet over trektochten in Nepal
4. Dit zijn de vrouwen die onze tomaten plukken
5. 4 dingen die jij kunt doen voor eerlijke tomaten

By

Mijn mooiste herinneringen op reis zijn steevast die van bijzondere ontmoetingen met de locals. Bishma in Nepal nam ons mee op een food tour in zijn eigen stad; Majid in Iran nodigde ons uit om te komen slapen bij zijn nomadenfamilie in de woestijn; Seema in India kookte een traditionele maaltijd voor ons; het zijn stuk voor stuk mensen die ik nooit meer zal vergeten. Wil je weten hoe wij elke keer weer aan dit soort onvergetelijke ervaringen komen? In dit artikel zet ik 18 handige websites voor je op een rijtje. Zo vind je de leukste activiteiten, gezelligste homestay’s en het lekkerste eten overal ter wereld.

Tours en activiteiten met locals

Backtstreet Academy

De Backstreet Academy is een sociale onderneming die reizigers en locals in Azië verbindt om de ‘gewone man’ een kans te geven om ook te profiteren van het toerisme. De Backstreet Academy werkt samen met lokale NGO’s om activiteiten en tours te ontwikkelen waarbij de lokale gemeenschap zich kan ontwikkelen. Klinkt goed toch? Maar wat betekent dat voor jou? Nou, onvergetelijke ontmoetingen en geweldige ervaringen. Van food tours tot kooklessen, danscursussen, pottenbakken en boogschieten. En dat allemaal samen met een local die je begeleidt en op sleeptouw neemt. Wij hebben al heel wat bijzondere herinneringen aan uitjes via Backstreet Academy.
 

Backstreet Acadamy

 

I Like Local

I Like Local is nog zo’n sociale onderneming, opgericht door de Nederlandse Sanne Meijboom. Zij is groot reisliefhebber en realiseerde zich dat haar mooiste herinneringen altijd de ontmoetingen met de plaatselijke bewoners waren. Vanuit die gedachte én de behoefte om een positieve impact te hebben op het leven van de mensen in Azië en Afrika, richtte zij I Like Local op. Op het platform vind je originele activiteiten, bijzondere workshops, leuke tours en echte homestay’s. Al het geld dat jij betaalt gaat direct naar de lokale ondernemer.

Ik sprak uitgebreid met de oprichter van I Like Local over haar dromen en ambities. Hier lees je het hele interview.

The Local Package

The Local Package is een nieuwkomer en wordt gerund door de Nederlandse vriendinnen Maaike en Marieke. De meiden willen reizigers in Azië een inkijkje in het dagelijks leven bieden. Zo kun je een nachtje blijven slapen bij een gezin in Nepal, waar je samen gaat koken, traditionele kleding mag passen en een henna-tattoo krijgt. Of je boekt een 3-daags avontuur in de jungle van Vietnam. Het mooie van The Local Package is dat de locals waarmee zij samenwerken zich op hun eigen manier weer inzetten voor hun community en omgeving. Bijvoorbeeld door het organiseren van onderwijs of het beschermen van de jungle. Jij een mooie ervaring, zij een beter leven. Voor de prijs hoef je het in elk geval niet te laten.

Visit.org

Visit.org maakt het vinden van off the beaten track ervaringen wel heel makkelijk. Zij brengen reizigers in contact met NGO’s, die maatschappelijk verantwoorde activiteiten en tours organiseren. Zo gaat jouw geld direct naar de gemeenschap die je bezoekt. Visit.org biedt activiteiten zoals wandeltochten, fietstours, surflessen en kookcursussen met een positieve impact.

Withlocals

Withlocals is een soort Airbnb, maar dan voor activiteiten en ervaringen. Lokale bewoners, waar ook ter wereld, kunnen tours, diners en activiteiten aanbieden aan toeristen. Net als bij Airbnb is With Locals een soort tussenpersoon die de hosts verifieert en zorgt voor een veilige betaling. Van België en Hongarije tot Taiwan en Marokko; over de hele wereld kun je een geweldige dag hebben met de locals.
 



`

Eten bij de locals

ResiRest

De bedenker van ResiRest heeft zijn lijfspreuk in een geweldig platform omgezet: eten verbindt, in elk cultuur. ResiRest is een internationaal platform waarop reiziger in contact kunnen komen met lokale families, die graag een maaltijd voor je op tafel zetten. Het gaat er niet alleen om dat je lekker eet. Je betaalt een kleine bijdrage voor het eten en zorgt zo voor een extra inkomen voor de familie.

Bon Appetour

Vergeet het slenteren langs tientallen restaurants op zoek naar dat ene plekje waar je niet alleen lekker kunt eten, maar waar het ook nog gezellig is. Op je volgende vakantie schuif je aan bij een familie voor een heerlijk huisgemaakt gerecht. Met Bon Appetour vind je hosts over de hele wereld die met liefde een maaltijd voor je koken.

Eat With

Eat With biedt culinaire ervaringen in meer dan 130 landen. Van een elegant eetfeest in Parijs, een Italiaans festijn met een Siciliaanse familie en een kookles op topniveau in Tokyo. Eat With brengt liefhebbers van lekker eten in contact met geselecteerde hosts die elk op hun eigen manier hun gasten laten kennismaken met de lekkerste gerechten. Weer eens wat anders dan het zoveelste restaurant.

Authenticook in India

Met een gigantische diversiteit aan gerechten en smaken is India een walhalla voor foodies. De echte Indiase keuken proef je het beste bij de mensen thuis. Eén van onze meest waardevolle herinneringen is ons etentje bij Seema en haar gezin in Jaipur. Via Authenticook bieden getalenteerde thuiskoks traditionele maaltijden aan aan reizigers. Niet iedereen kan zomaar thuiskok worden. De bedenkers van Authenticook komen eerst langs voor een testdiner om zeker te weten dat jij de ultieme, culinaire ervaring krijgt. Ons Rajasthani eetfestijn was dat zeker!
 
Authenticook Seema India

Dine with the Dutch

Wat ze in India kunnen, kunnen we in Nederland ook! Op de website van Dine with the Dutch vul je een formulier in met al je wensen. Het team van Dine with the Dutch gaat vervolgens voor je op zoek naar een familie die past bij jouw wensen en een maaltijd met je wil delen. Er staat nergens dat het platform alleen is bedoeld voor buitenlandse reizigers. Dus waar wacht je nog op?

Cesarine in Italië

De Italianen staan bekend om hun geweldige kookkunst. Als toerist ben je al snel aangewezen op restaurants. Prima, want die zijn over het algemeen ook heel goed. Maar hoe leuk zou het zijn als je bij de Italianen thuis kunt genieten van de verse pasta van die mama? Dat is nog eens een maaltijd die met liefde bereid wordt. Via Cesarine bieden geselecteerde thuiskoks traditionele, Italiaanse gerechten in hun eigen huis.

Tips van de locals

Spotted by locals

Spotted by Locals is nog zo’n pareltje van eigen bodem. De Amsterdamse Anne en Bart stonden wel erg vaak voor gesloten deuren en failliete restaurants toen ze nog blind vertrouwden op de traditionele reisgidsen. Spotted by Locals biedt online reisgidsen voor Europa en Noord-Amerika, samengesteld door de bewoners zelf. Dat betekent dus de beste tips en altijd up-to-date informatie.

Localeur

In de app van Localeur vind je tips voor restaurants, uitgaan, shoppen en accommodaties. Niet van de ondernemers, maar van de locals. Zij weten tenslotte het beste waar je moet zijn. Het mooie van deze app is dat alleen mensen die écht op die locatie wonen tips kunnen delen. Maar reizigers bepalen welke activiteiten het leukste zijn door te stemmen op hun favoriet. Zo kun je als reiziger in één oogopslag zien wat je voorgangers aanraden.

Slapen bij de locals

Couchsurfing

Couchsurfing, wie het kent het niet? Dit geweldige platform was er al vroeg bij. Toen we nog maar net het internet gingen gebruiken om onze reizen leuker en gemakkelijker te maken, bestond Couchsurfing al. Op het platform kunnen bewoners een logeerbed of bank gratis aanbieden aan reizigers. En leuke manier om andere mensen te leren kennen en op de accommodatiekosten te bezuinigen. Op de website vind je ook zogenaamde meet-up’s over de hele wereld, waar je andere couchsurfers kunt ontmoeten.
 

Homestay

Airbnb is allang niet meer wat het geweest is. Inmiddels staan er meer hotels op de website dan kamers en appartementen bij mensen thuis. Jammer, want dat was juist zo leuk aan Airbnb. Maar gelukkig is daar Homestay. Hetzelfde idee, alleen kunnen hotels en andere commerciële bedrijven hier geen kamers aanbieden. Via Homestay verblijf je tegen een vergoeding écht bij de mensen thuis. Voorlopig kun je via Homestay alleen nog terecht in Europa, Australië en Amerika. Helemaal leuk; je kunt ook specifiek zoeken op eco-friendly homestay’s.

WWOOF

Op WWOOF vind je biologische boerderijen op afgelegen plekken over de hele wereld. Jij helpt de boer een handje op het erf en daarvoor in de plaats mag je gratis blijven eten en slapen. Je leert over de lokale cultuur, biologisch eten verbouwen en maakt vrienden voor het leven. WWOOFing kan inmiddels in meer dan 60 landen in 5 continenten.

Workaway

Een Workaway-vakantie is de perfecte manier om locals en een plek echt te leren kennen en ook nog eens flink geld te besparen. Het kost 23 euro om je aan te melden op de website van Workaway. Daarmee krijg je toegang tot een gigantisch netwerk aan hosts die accommodatie en eten aanbieden in ruil voor werk. Dat kan van alles zijn: huishoudklusjes, receptionist, barmedewerker, dierenverzorger en au pair.

Reizen met de locals

BlaBlaCar

BlaBlaCar is de grootste carpoolwebsite van Europa. Hier bieden automobilisten een lege stoel aan tijdens een rit die ze zelf toch al gaan maken. Jij betaalt een klein prijsje om bij de dragen aan de benzinekosten en zo is iedereen blij! Eigenlijk gewoon liften 2.0. En dat is reuze gezellig. De bestuurders zijn geverifieerd en krijgen beoordelingen van reizigers. Reis je als vrouw alleen? Je kunt ook zoeken naar ‘Ladies Only’ ritten, waarbij je alleen met andere vrouwen reist.
 

De All Day Every Nieuwsbrief

Wil je na dit verhaal over reizen met de locals nooit meer een verhaal missen? We schrijven vaker dit soort verhalen en delen onze beste tips. Meld je aan voor onze All Day Every Nieuwsbrief en je mist nooit meer een artikel. Je krijgt 1 keer in de maand een selectie handige, altijd leuke, soms grappige verhalen en tips in je inbox. We spammen je niet, we vermaken je alleen 😉 Meld je nu aan en krijg een selectie van handige digitale recepten uit Lekker koken met restjes cadeau! Klik hier om je aan te melden. Wil je elke week een mailtje krijgen met de nieuwste verhalen? Klik dan hier voor de All Day Every Update.

Nog meer inspiratie? Dan vind je dit ook leuk om te lezen

1. Nepalees koken met restjes. Wij leren zelf momo’s maken
2. Olifanten spotten in een ecolodge in de wildernis van Sri Lanka
3. Nepal: wandelen met neushoorns, fietsen met locals en dromen met Dhurba
4. Een dag in het leven van een boerin in Peru
5. Waarom ik een wandeling maak door de grootste sloppenwijk van India

By

Aan het eind van ons bezoek aan een land bespreken mijn vriend Patrick en ik altijd de 3 mooiste momenten. Het zijn niet de Taj Mahal, de tempels in Bagan of de witte stranden in Sri Lanka die bovenaan onze lijstjes pronken. Het zijn steevast de ontmoetingen met de bewoners die ons bijblijven en bij de gedachte alleen al een glimlach op mijn gezicht toveren. Neem Dim, de inspirerende ondernemer die een geweldige eco-lodge in Sri Lanka runt; Josefina die mij een dag op sleeptouw neemt op het platteland van Peru; of de Nepalese Yangchen, die ons leert hoe je momo’s maakt. Stuk voor stuk mensen die een plekje in mijn hart hebben veroverd. Maar hoe kom je nou echt in contact met de lokale mensen? Daar heeft Sanne Meijboom iets op bedacht: i-Like Local, een platform waar reizigers in contact komen met locals die activiteiten, ervaringen en homestays aanbieden in hun eigen omgeving.

Ondernemer, reiziger en moeder

De Skypetoon rinkelt. Mijn computer in Thailand maakt verbinding met Kenia. Sanne Meijboom neemt op met een vrolijk ‘hallo!’. De Nederlandse ondernemer woont sinds 2015 in het Afrikaanse land met haar man en 2 kinderen. En ze is in verwachting van de derde. Wie denkt dat reizen, ondernemerschap en moederschap niet samen gaan heeft het mis. “Reizen met kleine kinderen gaat in een ander tempo, maar ik heb nooit het gevoel gehad dat ik dingen niet meer kon doordat ik nu moeder ben.”
 
I like local

Tijd voor een serieuze baan

Sanne reist al sinds ze de schoolbanken heeft verlaten. “Toen ik 26 was en van een grote wereldreis terugkeerde naar huis, was het tijd om volwassen te worden en een serieuze baan te zoeken. Ik ging aan de slag als business consultant bij een grote multinational.” Je raadt het al, het reisvirus begint weer te kriebelen en na een paar jaar hard werken neemt Sanne een sabbatical van 4 maanden. Tijdens die reis ontmoet zij haar man. Ze zijn het perfecte koppel: beiden hebben ze de wens om in het buitenland te wonen. “In mijn werk was daar geen ruimte voor, maar mijn man regelde dat hij een functie in Brazilië kon invullen. Ik heb mijn baan opgezegd en daar gingen we!”

Sanne en haar man wonen een jaar in Brazilië, verhuizen even terug naar Nederland, vertrekken voor 2 jaar naar Hong Kong en eindigen 3 jaar geleden in Kenia. “Het klimaat is mild en het is hier ontzettend groen. Heel anders dan je misschien verwacht. Ik heb hier echt mijn thuis gevonden.”

De locals profiteren niet van toerisme

Tijdens al haar omzwervingen en reizen komt Sanne tot dezelfde conclusie als wij: de mooiste herinneringen zijn die aan ontmoetingen met de lokale bewoners. Maar ze voelt ook een frustratie. “Ik merkte tijdens mijn reizen dat de locals in armere landen vaak niet profiteren van het toerisme in hun gebied. Terwijl zij de reis juist zo bijzonder maken.” In diezelfde tijd kwam het verhuurplatform Airbnb wereldwijd van de grond. Dat inspireerde Sanne om iets vergelijkbaars te doen. “Ik dacht, als ik nou een soort marktplaats kan oprichten waar lokale bewoners hun diensten kunnen aanbieden aan toeristen, dan hebben de reizigers een onvergetelijke ervaring en profiteren de locals er zelf ook van.”

Authentiek en persoonlijk op I Like Local

I Like Local is het resultaat! “Het is een sociaal platform waar reizigers unieke ervaringen en homestays kunnen boeken met locals in ontwikkelingslanden. Het is belangrijk dat de ervaringen authentiek zijn. Niet iedereen kan zomaar iets aanbieden op I Like Local. We hebben een aantal selectiecriteria. Zo mag een homestay niet meer dan 6 kamers hebben en moet je met de familie samen kunnen eten.” Dat klink mij als muziek in de oren. Hoe vaak wij al hebben meegemaakt dat we een homestay boekten en het met 20 kamers eigenlijk een verkapt hotels was. “Dat geldt ook voor de activiteiten. Als het voor groepen van meer dan 6 personen is, dan past het niet op ons platform. We willen er echt zeker van zijn dat alles wat wij bieden authentiek en persoonlijk is.”
 
I like local

De locals bepalen zelf de prijs

Bij I Like Local gaat het om deelnemen in plaats van toekijken. “Wij pikken de locals niet zomaar van de straat. We gaan actief op zoek en werken veel samen met lokale NGO’s. De mensen op I Like Local spreken voldoende Engels, komen écht uit de plaats waar ze iets aanbieden en hebben ervaring met de activiteit en het werken met toeristen.” Zo kun je kooklessen volgen, helpen op een biologische boerderij, hiken in de wildernis van Laos, een fietstour maken in Vietnam, samen sieraden maken in Indonesië of een dagje meelopen in een bakkerij in Rwanda. En hoe zit dat met de kosten? “De locals bepalen zelf de prijs. Zij krijgen gratis toegang tot ons platform en hoeven niks af te dragen voor onze service. Wij rekenen 20% bovenop de prijs van de local, voor het onderhoud van de website en het werk dat we er in steken.”

Een verschil maken

Hoe langer we kletsen over I Like Local, hoe enthousiaster Sanne wordt. Ik hoor aan alles dat ze haar ziel en zaligheid in het bedrijf steekt en écht een verschil wil maken. “Ik ben er ontzettend trots op dat ik met I Like Local in heel Azië en een groot deel van Afrika mensen met elkaar in contact breng. We hebben door de jaren heen zoveel bijzondere mensen aan ons platform verbonden. Onze samenwerkingen zij gebaseerd op vertrouwen en dat maakt dat het echt en oprecht is. De mensen zijn zo warm en gastvrij. Dat krijgen we ook altijd weer te horen van de reizigers.”

Met straatjongens door Nairobi

Het is stil aan de andere kant van de lijn als ik vraag wat nou de meest bijzondere activiteit is die we kunnen vinden op I Like Local. “Wat een moeilijke vraag! Als ik echt moet kiezen dan ga ik voor de wandeltour met voormalige straatjongens in Nairobi. Cheddaz, Kissmart en Donga zijn opgegroeid in de slums van Kenia en nemen je mee langs de plekken waar ze sliepen en aten en vertellen je hoe ze overleefden op straat. Je krijgt als toerist toegang tot een wereld die anders verborgen zou blijven. Heel indrukwekkend. De meest populaire ervaring is de ‘monastry experience’ in Cambodja. Je loopt een dag mee met monniken in Siem Reap. Je leert over de dagelijkse rituelen van monniken, ontmoet de hoofdmonnik en kan meedoen aan een meditatiesessie.”
 

Nóg grotere impact

En hoe zit het met de toekomst van I Like Local? “We hebben ons team uitgebreid met extra handen in Amerika en Kenia. We groeien langzaam maar zeker. Inmiddels bieden we activiteiten in 13 Aziatische landen en 5 Afrikaanse landen. Dat moeten er nog veel meer worden. We werken steeds meer samen met reisorganisaties die onze ervaringen opnemen in hun aanbod. En ik wil nóg meer samenwerken met lokale NGO’s, zodat we een steeds grotere impact kunnen hebben op het leven van de lokale bewoners.”

Genoten van dit artikel? Dan vind je dit ook leuk!

1. Waarom ik een wandeling maak door de grootste sloppenwijk van India
2. Rajasthan: gastvrijheid, rust en een ijzersterk verhaal in Chandelao
3. Een dag in het leven van een boerin in Peru
4. Een dag uit het leven van de Bakhtiari nomaden in Iran
5. Olifanten spotten in een ecolodge in de wildernis van Sri Lanka