Follow Me

Close
By

Net als je denkt dat het leven als veganist niet beter wordt (Heksenkaas, komijnekaas, KitKat, bacon, camembert, nóg betere melk), komt Hands Off My Chocolate met Vegan Bites. Dat zijn chocoladesnacks in een zakje. In drie verschillende smaken maar liefst! Yes! Ik ben groot fan van ieder merk dat zijn vegan-assortiment uitbreidt. Maar als het om chocolade gaat, dan heb je pas echt mijn aandacht te pakken. En lekker dat ze zijn! Oef!

Vegan M&M’s

In mijn veganistische netwerk (ja, dat bestaat!) werd er al gespeculeerd over de komst van vegan M&M’s. Iedereen was vol verwachting! Zouden ze net zo lekker zijn? M&M’s zijn van die dingen die ik niet per se mis. Maar als je ze dan ineens weer kan eten is dat stiekem een feestje waard. De grote vraag is natuurlijk; zijn ze goed gelukt? Toen ik de vraag kreeg of ik de drie smaken Vegan Bites van Hands Off My Chocolate eens wilde proberen, wist ik niet hoe snel ik op reply moest drukken; kom maar door!
 
vegan m&m's

Smaken Popcorn, Crispy en Peanut

De Vegan Bites komen in de smaken Popcorn, Crispy en Peanut. En ja, die met pinda’s is precies zoals je verwacht: een diervriendelijke vervanger voor M&M’s met nootjes. Nu was dat altijd al mijn favoriet. Patrick daarentegen was liefhebber van de blauwe M&M’s met gepofte rijst. Je raadt het al, die proeven we terug in de Crispy Vegan Bites. Patrick was zo blij, hij maakte zelfs een klein vreugdedansje.

Meer lezen: Ken je de vegan karamel-zeezout reep van Hands Off My Chocolate al?

Diervriendelijk snoepen

De Vegan Bites smaken extra goed, omdat je ze kan eten zonder schuldgevoel. Er komt bij de productie van de chocoladesnacks geen koe of kip aan te pas. Wel zo diervriendelijk. Ze maken de hemelse traktatie zonder palmolie. Daarmee voorkomen ze onnodige milieuschade en hoeven ze de orang-oetans niet uit hun leefgebied te verjagen. En voor de mensen wordt ook gezorgd. Hands Off My Chocolate is aangesloten bij Cocoa Horizons. De cacaoboeren krijgen een eerlijke prijs voor hun werk en er wordt zoveel mogelijk gecontroleerd op kinderarbeid. Hoppa! Trek nog maar een zak open!
 
vegan m&m's

Ben je nog niet helemaal overtuigd? Laat ons je helpen. Je kan de drie verschillende smaken nu bij ons winnen. De aankomende week verloot ik drie keer drie pakketjes met alle smaken Vegan Bites onder de deelnemers van deze winactie. Zo maak je kans om dit chocoladespektakel in huis te halen:
1. Ga naar de Facebookpagina van All Day Every Daisy en klik op ‘like’
2. Tag jouw lievelingspersoon onder het Facebookbericht hieronder
3. Fingers crossed! Op zondag 5 december 2021 maken we de winnaars bekend*

*De winnaars worden willekeurig gekozen door lootjes te trekken.

Loop mee met de Vegan Food Tour Utrecht

Ben je nieuwsgierig naar een diervriendelijke leefstijl? Ben je een doorgewinterde vleeseter en wil je bewijs proeven dat zonder ook lekker is? Of vind je het gewoon heel erg leuk om te wandelen en onderweg lekker te eten? Patrick en ik organiseren de allerleukste en lekkerste food tour van Nederland: Vegan Food Tour Utrecht. Wij nemen je mee door ons mooie Utrecht en vertellen je de leukste anekdotes en bijzondere verhalen over de Domstad. Onderweg maken we minimaal zeven stops waar je iets lekker te proeven krijgt. Zoet, hartig, mét en zonder alcohol. En dat allemaal vegan! Je kan de lunch overslaan en hoeft na de tour ook niet meer te dineren. Boek de tour met vrienden, familie of geef het uitje cadeau met onze gepersonaliseerde cadeaubon. Op zoek naar een leuk idee voor een teamuitje? Zoek niet verder! Ook dat kunnen we voor je regelen.

By

Hoe krijg je iemand verslaafd aan jouw eten? Het antwoord is de gouden combinatie van zoet, zout en romig. Dat is precies de reden waarom ik geen genoeg kon krijgen van de populaire karamel-zeezout chocoladerepen. Inderdaad; kon. Want toen ik besloot veganistisch te eten, moest ik afkicken van mijn zoete verslaving. Ik ga dus al drie jaar met trillende handjes door het leven. Totdat ik een mailtje kreeg met de titel: ‘Hands Off My Chocolate introduceert vegan Caramel Seasalt reep’. Say what? Ik heb ‘m geprobeerd en ben (weer) verslaafd! Lees snel verder en ontdek waarom jij de Hands Off vegan chocolade ook wilt proeven en hoe je kans maakt op drie repen waar je van gaat watertanden.

Vegan chocolade die goed is voor iedereen

De vegan chocolade is niet alleen een feestje voor jou. Het chocolademerk Hands Off My Chocolate is ook goed voor de mensen die de repen maken en – minstens zo belangrijk – voor de dieren. Want er komt bij de productie van de drie vegan chocolade smaken geen koe of kip aan te pas. Driedubbel genieten dus!

Chocolade om met niemand te delen

De tijd dat de lekkerste chocoladesmaken door onze zuiderburen werden bedacht is lang vervlogen. In 2013 introduceerde de Hollandse Kitty Smeeten haar eigen merk: Hands Off My Chocolate. De chocoladeliefhebber wilde een reep maken die duurzaam is en goed verkoopt. En vooral eentje die zó lekker is dat je hem met niemand wil delen. Dat is gelukt! ‘Mine’ staat er op elk rondje. Oké, niet op allemaal… Op één stukje staat ‘yours’. Maar daar heeft Kitty een kruis doorheen gezet. Met andere woorden: die is ook helemaal voor jou!

De lekkerste vegan chocolade

Je vraagt je misschien af waarom ik nu pas schrijf over een merk dat al ruim zeven jaar bestaat. Nou, dat zit zo. Melkchocolade met karamel en zeezout was altijd mijn favoriet.. toen ik besloot niet langer dierlijke producten te eten, was er geen alternatief. Tot 22 februari 2021. Hands Off introduceerde de allereerste vegan chocolade met karamel en zeezout!. De reep heeft de smaak van melkchocolade, zonder dat een koe haar kostbare melk ervoor heeft moeten afstaan. Volgens de makers zit het geheim van die romige smaak in de hazelnootpraliné. Ik geloof dat de reep gewoon net wat lekkerder is dan de concurrent, doordat die helemaal vrij is van dierenleed. Jummie!
 
vegan chocolade

Eerlijke chocolade

Diervriendelijke chocolade is één ding. Maar is Hands Off ook lief voor de mensen die de cacao verbouwen? We weten inmiddels dat er veel mis is in de chocolade-industrie. Van slavernij en kinderarbeid tot onderbetaling; de gemiddelde reep bevat een hoop ellende. Hands Off is aangesloten bij Cocoa Horizons. Hun gezamenlijke missie is het verbeteren van de welvaart van de cacaoboeren. Zo krijgen de boeren die aan Hands Off leveren een betere prijs voor hun oogst dan bij de grote jongens. Ze krijgen ook trainingen om hun productiviteit te verhogen, zodat ze financieel sterker worden. Het gevolg: als de boeren zelfvoorzienend zijn, hoeven hun kinderen niet aan het werk. Cacoa Horizons helpt bovendien bij het bouwen van scholen op plekken waar die nog niet zijn en ze controleren hun plantages op kinderarbeid.

Is de vegan chocolade ook lekker?

Supertof wat ze allemaal doen. Maar de grote vraag is natuurlijk; smaakt dat ook een beetje? Hands Off heeft de populaire karamel-zeezout variant tijdens een blinde proeverij door honderd chocoladeliefhebbers getest. (Waar kan ik me aanmelden?) De proevers beoordeelden de Hands Off vegan chocoladereep als lekkerder dan andere repen uit de test. Nog niet overtuigd? Hands Off stort het aankoopbedrag terug als je de vegan smaak echt niet lekker vindt. Dat belooft wat!

Drie keer drie repen winnen!

Heb ik je helemaal lekker gemaakt en wil je die reep nu zelf wel eens proberen? Dat kan! Hands Off My Chocolate is te koop in de meeste supermarkten. Maar het is natuurlijk leuker om de reep te winnen. De aankomende week geef ik drie keer drie repen vegan chocolade van Hands Off My Chocolate weg. Zo maak je kans:
1. Ga naar de Facebookpagina van All Day Every Daisy en klik op ‘like’
2. Deel dit artikel op jouw tijdlijn
3. Tag een vriend of vriendin onder dit bericht aan wie je het ‘yours’ stukje wilt geven

De winnaars worden willekeurig gekozen door lootjes te trekken. Op woensdag 24 maart maak ik bekend wie de repen thuisgestuurd krijgt!

Genoten van dit artikel? Dan vind je dit ook leuk!

1. De beste vegan restaurants in Heerenveen en omgeving
2. Vegetariër of veganist? Met deze 14 tips kun je ook op reis lekker blijven eten
3. Een ode aan een gerecht om je vingers bij af te likken: de Indiase dosa
4. Smakken en slurpen: dit zijn de gekste eetgewoontes in Azië
5. Iran: ze slachten een kip voor mij (en ik ben vegetariër)

By

Vroeger wist ik al dat kerst bij ons thuis anders was dan bij mijn klasgenootjes. Er zaten niet alleen familieleden aan tafel, maar ook mensen die ik eigenlijk niet zo goed kende. Later begreep ik dat al die bijzondere gasten mensen waren die anders de feestdagen alleen moesten vieren en zelfs alleen eten met kerst. En dat kan natuurlijk niet.

Ook nu nog delen mijn ouders elk jaar het kerstdiner met een bont gezelschap van alleenstaanden. En dat is niet alleen heel dankbaar, maar ook nog eens reuze gezellig. Wil jij nou ook een keer zoiets moois doen voor een ander, maar weet je niet waar je moet beginnen? Thuisafgehaald maakt het je wel heel makkelijk. Via dit online platform kun je een stoel aan jouw eettafel aanbieden aan een buurtgenoot. Of je schuift dit jaar zelf eens bij een ander aan.

Maaltijden delen via Thuisafgehaald

Toen ik nog in mijn mooie appartenmentje in Utrecht woonde deelde ik regelmatig maaltijden via Thuisafgehaald. Ik vind het namelijk ontzettend leuk om voor andere mensen te koken.
Het is heel simpel: als thuiskok heb ik een profiel op de website van Thuisafgehaald. Daar vul ik in wat ik maak, hoeveel porties ik kan delen en wat het kost. De mensen die zich melden zijn buurtbewoners die bijvoorbeeld helemaal niet van koken houden, geen tijd hebben of door hun gezondheid niet kúnnen koken. Vervolgens komen ze op het afgesproken tijdstip met een bakje aan de deur en geef ik ze een portie van mijn maaltijd mee. Het geld dat ze daarvoor betalen is een bijdrage aan de boodschappen.
 
alleen eten met kerst

Eerste date met Thuisafgehaald

Mijn eerste date met Patrick moest een originele zijn. Dus besloot ik hem uit te nodigen om bij mij thuis een Thuisafgehaald maaltijd te komen eten. Ik had geluk, want er was die dag een thuiskok die een restjesdiner online had staan: een verzameling van alle lekkere maaltijden die ze die week gemaakt had. Na wat ongemakkelijke eerste gesprekken stapten we samen op de fiets en haalden onze maaltijd af bij thuiskok Erica. Een schot in de roos, want bijna 5 jaar later zijn we nog steeds bij elkaar.

Zelf koken of aanschuiven?

Heb jij ook een stoel over tijdens het kerstdiner en lijkt het je leuk om eens iemand blij te maken die anders alleen de feestdagen viert? Meld je snel aan via deze link. Lijkt het je juist gezellig om deze kerst eens bij iemand anders aan te schuiven? Maak dan een profiel aan op de website van Thuisafgehaald en je krijgt een berichtje wanneer er iets bij jou in de buurt georganiseerd wordt.

Meer weten?

Heb je soms moeite met koken en zou je het fijn vinden als iemand anders een verse maaltijd voor je maakt? Of ken je iemand voor wie Thuisafgehaald een uitkomst zou zijn? En wil je daar meer over weten? Je mag altijd bellen of mailen voor meer informatie: 06-83447197 of info@thuisafgehaald.nl.

De All Day Every Nieuwsbrief

Wil je verhalen zoals deze over alleen eten met kerst niet meer missen? Meld je dan aan voor onze All Day Every Nieuwsbrief. Je krijgt 1 keer in de maand een selectie handige, altijd leuke, soms grappige verhalen en tips in je inbox. We spammen je niet, we vermaken je alleen! Meld je nu aan en krijg een selectie van handige digitale recepten uit Lekker koken met restjes cadeau! Klik hier om je aan te melden. Wil je elke week een mailtje krijgen met de nieuwste verhalen? Klik dan hier voor de All Day Every Update.

Meer verhalen lezen zoals ‘alleen eten met kerst’? Lees ze hier!

1. Voedsel verspillen met kerst? Echt niet!
2. 10 dingen die je nog niet weet over tomaten
3. 5 simpele tips tegen voedselverspilling die iedereen moet weten
4. 13 vragen en opmerkingen die ik als vegetariër niet meer wil horen
5. Smakken en slurpen: dit zijn de gekste eetgewoontes in Azië

By

In Nederland kennen veel thuiskoks tempeh als een vleesvervanger. De smaak en structuur hangt wel af van de wijze waarop het bereid wordt. In Indonesië weten ze wel raad met tempeh! Hier wordt de van sojabonen gemaakte lekkernij namelijk van oudsher gegeten en staat hij niet op het menu om iets te vervangen. Het is gewoon lekker! De vraag die bij mij als Hollandse jongen vaak bovenkomt is: hoe kan je zelf eigenlijk tempeh maken? Tijdens een superleuke workshop in Yogyakarta leren Daisy en ik hoe je tempeh maakt. Kijk met ons mee in de korte video die ik gemaakt heb. Als bonus krijg je er ook nog een lekker recept bij.

Wat is tempeh eigenlijk?

Tempeh wordt gemaakt van sojabonen en is een bron van eiwitten en voedingsvezels. De stevige structuur maakt het een goede vervanging voor vlees, maar het is ook lekker als snack of bijgerecht. Je kan tempeh bakken in sojasaus, frituren en meebakken in de nasi goreng voor een lekkere bite. Of je maakt er een lekker pittig prakje van! Het recept voor Indonesische tempeh geprek vind je aan het einde van dit blog.
 
Tempeh maken

Tempeh maken met de Backstreet Academy

In Yoghyakarta gaan Daisy en ik de uitdaging aan: wij gaan zelf leren hoe je deze Indonesische lekkernij klaarmaakt. In twee uur tijd leren we alles over het proces, het vakmanschap én de herkomst van dit veelzijdige ingredient. De workshop boeken wij via de Backstreet Academy. Bij de Backstreet Academy vind je activiteiten, homestays en veel andere leuke dingen om te doen. Je wordt hierbij altijd vergezeld door lokale gastheren of gastvrouwen. Van boogschieten in Yoghyakarta tot een stadstour in Mumbai. Met aanbod in 40 steden door heel Azië is er genoeg te ontdekken via dit platform.

Video: Hoe maak je tempeh?

Ben je er klaar voor? Klik hieronder op play en kom er binnen 2 minuten achter hoe je in 10 stappen zelf traditionele Indonesische tempeh kan maken!
 

Recept voor ’tempeh geprek’

Nu je weet hoe je tempeh kan klaarmaken is het natuurlijk ook handig om te weten hoe je van het resultaat een culinair hoogstandje maakt. Daarom voeg ik ter inspiratie nog een snel en makkelijk recept toe voor ’tempeh geprek’. Het is niets anders dan geprakte tempeh met pittige sambal, maar dan op z’n Indonesisch. Super lekker! Met behulp van dit recept heb je precies genoeg voor een lekker bijgerecht en maak je de blits bij al je vrienden en vriendinnen!

Wat heb je nodig?

  • Plantaardige olie om in te bakken
  • 8 dun gesneden plakjes tempeh
  • bakje water met een snufje zout en gepureerde knoflook
  • 4 teentjes knoflook
  • 4 kleine sjallotjes
  • 2 chilipepertjes (hoe meer, hoe pittiger)
  •  

    Cookinglife.nl

    Hoe maak je het?

    Verwarm voldoende olie in een kleine wok om er in te kunnen frituren. Zorg dat het vet goed heet is en zet het vuur laag. Snijd de tempeh een paar keer ligt in en dompel ze in het zoute water voor je ze voorzichtig in de olie legt. Pas op, het vet kan gaan spetteren. Draai de plakjes regelmatig om. Haal de tempeh uit de olie als ze goudbruin zijn.

    Pel de ui en de knoflook. Snijd de ui, knoflook en de chilli in grove stukken. Maak ze vooral niet te fijn, want je gaat ze straks pletten in de vijzel. Gebruik de al hete olie uit de eerste stap en doe als eerste de ui en de knoflook in de pan. Voeg een minuutje later de chilli toe. Laat het geheel zo’n anderhalve minuut bakken en schep ze uit de pan.

    Breek of snijd de warme tempeh in stukken en leg deze in een grote vijzel. Voeg daar de gebakken knoflook, ui en chilli aan toe en meng en prak alles lekker door elkaar. Prak de tempeh niet helemaal tot pap, maar zorg dat je nog wat te kauwen hebt. Eet smakelijk!
     
    tempeh geprek Indonesië

    tempeh geprek recept Indonesië

    Workshop Yogyakarta

    Backstreet Academy workshop

    De All Day Every Nieuwsbrief

    Wil je na dit leuke verhaal over de workshop tempeh maken nooit meer een verhaal missen? We schrijven vaker dit soort verhalen en delen onze beste tips. Meld je aan voor onze All Day Every Nieuwsbrief en je mist nooit meer een artikel. Je krijgt 1 keer in de maand een selectie handige, altijd leuke, soms grappige verhalen en tips in je inbox. We spammen je niet, we vermaken je alleen 😉 Meld je nu aan en krijg een selectie van handige digitale recepten uit Lekker koken met restjes cadeau! Klik hier om je aan te melden. Wil je elke week een mailtje krijgen met de nieuwste verhalen? Klik dan hier voor de All Day Every Update.

    Genoten van dit artikel? Dan vind je dit ook leuk!

    1. Zo maak je pesto van wortelloof!
    2. Nepalees koken met restjes: recept om zelf momo’s te maken
    3. Cataplana: Portugees koken met restjes!
    4. Vegetarier of veganist? Dit zijn de beste landen voor je volgende reis + tips!
    5. Een ode aan een gerecht om je vingers bij af te likken: de Indiase dosa

    By

    Met wijdopen ogen, vol verwachting volg ik de Indiër die met een groot bord mijn kant op komt. Ik begin al te watertanden. Het bord wordt op tafel gezet. Mijn ogen worden nog groter. Met mijn vingers scheur ik de dunne, krokante laag aan stukken. Ik werk me langzaam een weg naar het midden, waar de vulling zich heeft opgehoopt. Mijn nagels kleuren geel door de kruidige aardappelpuree. Elke hap die ik neem glijdt soepel door mijn keel naar binnen. Het kietelt een klein beetje. De smaak is goddelijk. Alles aan het eten van deze Indiase pannenkoek is een avontuur. Daarom schrijf ik een ode aan hét gerecht om je vingers bij af te likken: de Indiase dosa.

    Over de Indiase dosa

    De dosa is een flinterdun pannenkoek-achtig gerecht en komt oorspronkelijk uit Zuid-India. De pannenkoek wordt knapperig gebakken op een grote, ronde en vooral gloeiendhete bakplaat. Het beslag, gemaakt van rijst en zwarte linzen, moet eerst een nacht gisten. Je kan een dosa zonder vulling eten: de plain dosa. Maar je kunt ‘m ook vullen.

    Hoe je een dosa ook geserveerd krijgt, het is altijd genieten. Om je een klein beetje voor te bereiden op waar, wanneer, waarom en hoe je dosa kan eten, som ik hieronder een aantal belangrijke feiten en verhalen over de dosa op. Want ik wil dat jij geniet, zoals ik geniet. Doe je dat niet, dan geniet niemand niet.
     
    De dosa

    Dosa, tosa of tosai

    De dosa staat niet altijd als zodanig op de kaart. Het is een gerecht dat (ook in India) meerdere namen kent. Dat is niet verwonderlijk als je bedenkt dat er 24 officiële talen en 1365 dialecten gesproken worden. We hebben deze lekkernij in India ook als ’tosa’ op het menu zien staan. In Maleisië wordt de dosa door de Indiase bewoners ’tosai’ genoemd. Goed opletten dus, want voor je het weet loop je het lekkerste gerecht ter wereld per ongeluk voorbij.

    Ontbijt, lunch en diner

    Wat mij betreft geldt voor de dosa het All Day Every Dosa-principe: moet altijd kunnen. Andere dosa-fans lijken daar anders over te denken. Ik wilde recentelijk tijdens de lunch een dosa bestellen. “Alleen tussen 7 uur en 11 uur en tussen 3 uur en 7 uur meneer.” Dosa is dus officieel een ontbijt of avondgerecht. Als het aan mij ligt, eet ik het ook als lunch.

    Plain, masala, onion, Mysore en meer

    Het aantal smaken overtreft het aantal namen. Dat is leuk, want dan heb je wat te kiezen. Het wordt er alleen niet makkelijker op. Een naturel dosa, de ‘standaard’ masala dosa, een dosa gevuld met ui of een Mysore masala dosa. Het kan allemaal. Er bestaan ook nog allerlei varianten uit andere delen van India: rava, paper, Utthapam, neer. Volgens mij kan ik m’n hele leven nog nieuwe dosa’s ontdekken! Yes!

    De vouw en de vorm

    Dosa komt in vele vormen en maten. De vorm en de manier waarop hij wordt dichtgevouwen verschilt per restaurant. Maar meestal bakken ze een grote, ronde cirkel die ze 1 keer dubbelvouwen, over de vulling heen. Wij hebben ze ook als vierkant, driehoek, koker en zelfs in plakken voorgeschoteld gekregen. Ach, wat maakt het uit. Het duurt niet lang voor je ‘m in stukken scheurt en oppeuzelt.
     
    Dosa Jaffna

    Dippen in sambar en chutney

    Bij de dosa krijg je gewoonlijk 3 kleine bijgerechten. Meestal 2 chutneys, waarvan ééntje pittig en de ander zacht. Het derde kommetje is gevuld met sambar: een vegetarisch stoofpotje van linzen gekookt in tamarindebouillon. De smaken van de chutneys verschillen van kok tot kok. Maar bij de sambar lijkt het wel alsof ze overal ter wereld hetzelfde recept gebruiken. Altijd even lekker!

    Eet de Indiase Dosa met je handen

    De eerste keer met je handen eten is een gekke ervaring. Dit zijn geen frietjes of pizzapunten die je gemakkelijk tussen 2 vingers beetpakt. In India is eten met je handen de standaard en raak je er al snel aan gewend. Ook bij het eten van dosa. Scheur lekker een stuk van je dosa af en dip deze in één van de sausjes. Je vingers mogen ook best in de chutney belanden. Dan heb je een paar uur later nog steeds plezier van de dosa. Je handen ruiken dan namelijk de hele dag naar dosa. De echte pro’s eten met 1 hand. In India is je linkerhand onrein en niet geschikt om mee te eten.

    De lekkerste dosa’s van onze reis

    We weten dat een wereldreis de uitgelezen kans is om gerechten van over de hele wereld te proberen. Maar stiekem belanden wij best vaak bij Indiase restaurants. En dan eten we ook best vaak dosa’s. Het is dus hoog tijd om een paar dosa-toppers met jullie te delen. Als je toevallig in één van de onderstaande steden bent, dan weet je waar je moet zijn!

    Jaffna, Sri Lanka: de kunst van de dosa-creatie

    Mijn eerste masala dosa at ik niet in India, maar in Jaffna. Dat ligt in het noorden van Sri lanka. Vlakbij de Hindoeïstische Nallur Kandaswamy tempel vonden we restaurant Mangos. Daar stond een klein Sri Lankaans mannetje boven een hete plaat dosa te maken. De kunst van het maken van de masala dosa is bij deze man een lust voor het oog. Dat je hem ook nog eens op mag eten is eigenlijk een bonus.
     
    Sri Lanka Jaffna

    Kochi, India: oorspronkelijk lekker

    De dosa komt oorspronkelijk uit het zuiden van India. Het is dan ook niet zo gek dat we in Kochi ook lekker hebben zitten smullen. Ik kan je geen advies geven over een restaurant waar je zou moeten zijn, want ik heb de namen niet genoteerd. Maar vrees niet! Er zijn heel veel goede dosa’s te koop. Kies een willekeurig restaurant en ik weet zeker dat je lekker gaat eten. Een dosa ín India kan eigenlijk niet fout gaan.

    Mumbai, India: dosa aan zee

    Mumbai is een grote, drukke stad waar je op veel plekken dosa kan bestellen. Op straat bij kleine kraampjes, in schimmige lokale restaurantjes en zelfs in chique restaurants waar alleen de rijkere bevolking komt. Onze favoriet bevond zich echter aan de beroemde Marine Drive, aan het strand. Daar staan tientallen streetfood stalletjes elke avond allerlei lekkere gerechten te maken. Waaronder de dosa dus. Genieten geblazen!

    Bangkok, Thailand: de koning van de dosa

    In Bangkok vind je waarschijnlijk net zoveel restaurants als in heel Nederland. Maar net als in de Nederlandse rechtstaat, kan er maar één de koning zijn. Dit restaurant heeft zichzelf deze adelijke titel gegeven en dat is hartstikke terecht. The Dosa King is gevestigd in het hart van Bangkok, in de buurt van het hippe uitgaansgebied rondom Nana BTS station. Hoezee! Hoezee! Hoezee!

    Georgetown en Kuala Lumpur, Maleisië: Little India

    In Maleisie zijn we op twee verschillende momenten even terug gegaan naar India. Tenminste, naar klein India. In Georgetown én in Kuala Lumpur zijn Indiase buurten die Little India worden genoemd. En dat was natuurlijk weer volop genieten! Bij Woodlands restaurant in Georgetown én bij MTR in Kuala Lumpur. We waren even terug in de geuren, de kleuren, de smaken en de geluiden van India. Maar dan zonder koeien op straat.

    Phnom Penh, Cambodja: de dosa designer

    Na Mumbai zijn we de dosa een poosje uit het oog verloren. Tot we in Phnom Penh op zoek gingen naar een plek om te dineren. Een korte Google search bracht verlossing, want we vonden de Masala Dosa Street Kitchen. De eigenaar is een Indiase ex-designer die zijn goedbetaalde kantoorbaan heeft opgezegd om een dosa-shop te beginnen. Niet om rijk te worden, maar uit liefde voor ‘zijn’ masala dosa. In plaats van advertenties maakt hij dosa’s van wereldklasse. Hij kiest ook nog bewust voor een volledig veganistisch menu. Wat een held!
     
    Dosa Street Kitchen

    Vegan of vegetarisch

    Je kan als vegetariër je hart ophalen. Een dosa is bijna altijd vegetarisch. Je kan ook een dosa met vlees bestellen, maar meestal bestaat de vulling uit aardappels, groenten en kruiden. Er wordt ook wel eens kip naast de dosa geserveerd, als bijgerecht. Als vegan is het belangrijk dat je aangeeft dat je geen ghee (Indiase boter) eet. Daar wordt dan rekening mee gehouden en dan is de dosa helemaal dierloos!

    CU2030: de Dosa Koning van U

    Oké, ik heb jullie hulp nodig. Mijn liefde voor de Indiase dosa neemt steeds grotere vormen aan. Gekscherend zei ik laatst tegen Daisy dat als we terug zijn, ik graag een dosashop wil openen in het centrum van Utrecht. Uiteraard moet ik dan wel een aantal obstakels uit de weg ruimen. Ik moet een goeie cursus dosa maken volgen (bij voorkeur in India) zodat ik de pannenkoek perfect kan bakken. Ik moet nóg beter leren koken met mijn hart in plaats van met mijn ogen. In India lijkt het eten namelijk voor 80% uit liefde te bestaan. Ik moet de juiste bakplaat zien te bemachtigen. Ik moet kruiden leren kennen en gebruiken. En dan een geschikt (en betaalbaar) pand vinden. Het liefst op een drukke locatie. En vervolgens de financiën rond krijgen. En het moeilijkste van alles: Daisy zover krijgen dat we naar huis gaan. Ik weet zeker dat het dan kan!

    Om zeker te zijn dat het een goed idee is, wil ik graag een kleine poll houden onder de geweldige lezers van All Day Every Daisy. Dus als al deze details zijn uitgewerkt en het zover is dat ik mijn eigen dosazaak open, kom jij dan bij me eten?

    Met smakelijke groet,

    De toekomstige Dosa Koning van U

    De All Day Every Nieuwsbrief

    Wil je dit soort verhalen niet meer missen? Meld je dan aan voor onze All Day Every Nieuwsbrief. Je krijgt 1 keer in de maand een selectie handige, altijd leuke, soms grappige verhalen en tips in je inbox. We spammen je niet, we vermaken je alleen! Meld je aan en krijg een selectie van handige digitale recepten uit Lekker koken met restjes cadeau! Klik hier om je aan te melden. Wil je elke week een mailtje krijgen met de nieuwste verhalen? Klik dan hier voor de All Day Every Update.

    Genoten van dit artikel? Dan vind je dit ook leuk!

    1. Smakken en slurpen: dit zijn de gekste eetgewoontes in Azië
    2. 7 hoogtepunten om te doen in Kochi, India
    3. Restjesrecept: curry kan altijd
    4. Na de Taj Mahal eten bij de helden die een zuuraanval overleefden
    5. 7 bijzondere geheimen van Utrecht die bijna niemand kent

    By

    Op reis maken we nogal wat mee. Al helemaal als het om eten gaat. Dat doen we tenslotte 3 keer per dag. Genoeg tijd dus om te wennen aan de gekste eetgewoontes en vreemde gerechten. Zo eten wij regelmatig met onze handen, vinden wij smakken en slurpen allang niet meer vies, kunnen we pittig eten best wel hebben en gebruiken we al maanden geen messen meer.

    Met je handen eten

    Rijst met curry eet je het beste met je handen. Althans, dat vinden de Indiërs en Sri Lankanen. En dan heb ik het alleen over je rechterhand. Je linkerhand is namelijk onrein; die gebruik je voor andere zaken in het kleine kamertje. Dan weet je meteen waarom er in deze landen nooit wc-papier in het toilet hangt…

    Er wordt weleens gezegd dat het eten beter smaakt als je het met je handen eet. Je gebruikt namelijk nog een extra zintuig naast ruiken en proeven. Je voelt het eten. Met je handen eten zonder te knoeien vergt wel wat oefening, maar als het eenmaal lukt is het stiekem best leuk.

    Meer lezen: 20 gekke gewoontes en vreemde regels in India waar je mond van openvalt
     
    Jaffna en Delft Island Sri Lanka

    Stokjes en lepel

    Liever schone vingers? In veel Aziatische landen eten de bewoners met stokjes. Ook dat is even oefenen. Toen ik voor het eerst een kom noedelsoep geserveerd kreeg met stokjes wist ik me geen raad. Maar toen zag ik een tafel verderop hoe het moet. Je hangt boven de kom en tilt de noedels met de stokjes in je rechterhand uit het vocht. Die slurp je vervolgens langzaam naar binnen. Niet te snel, want dan heb je kans dat de hete slierten in je gezicht spatten. Met een lepel in je linkerhand schep je de soep erachteraan om het eten weg te spoelen.

    Alleen maar rijst

    Een tijdje geleden was het immens populair in Nederland: een koolhydraatarm dieet. Zonder aardappels, rijst en pasta vliegen de kilo’s eraf. En dus zou je verwachten dat het tegenovergestelde ook werkt: als je driemaal daags rijst eet, word je hartstikke dik. Nou, niet dus. Al die Aziaten hier blijven slank en toch eten ze minstens 3 keer per dag rijst. Toen wij onze gids in Nepal wilden trakteren op eens iets anders dan altijd maar rijst, rijst, rijst bedankte hij vriendelijk. “Waarom zou je iets anders willen eten?”, vroeg hij zich verbaasd af.

    Meer lezen: 7x de meest bizarre toeristische attracties in Azië die je nog niet kent

    Hete thee

    Wie wel eens in Azië is geweest heeft het vast ook meegemaakt: dat moment waarop het eten zo pittig is dat je denkt dat je vuur gaat spugen. Het enige wat je dan nog wilt is ijskoude cola, heel veel water en een groot glas melk. Grappig genoeg blussen de Aziaten de hitte heel anders. Dat doen ze met hete thee. Daarom staat er in sommige landen, zoals Myanmar, altijd en thermosfles thee op tafel.
     
    myanmar yangon food

    Nooit pittig genoeg

    Over pittig gesproken. In dit continent is het eten nooit scherp genoeg. Bij een vlammend hete curry in India krijg je losse chilipepertjes geserveerd. Daar kun je dan lekker op kauwen. Heb jij het liever wat milder? In de meeste landen weten ze gelukkig dat die arme toeristen alleen maar gaan zweten van dat hete eten. Een simpele “no spicy” is meer dan voldoende om een eetbaar gerecht te krijgen.

    Rotte eieren en andere vreemde gerechten

    In Thailand zijn ze gek op rotte eieren. Nou ja, rot? Zo zien ze er wel uit. De zwartgekleurde eieren zijn maandenlang ingelegd in een mengels van klei, as en zout. Daardoor verandert het eiwit in een zwarte drilpudding en het eigeel in een blauw-grijze bal. Als je denkt dat dat vreemd is, dan moet je weten dat ze in Cambodja gek zijn op gefrituurde vogelspin; in China eten ze gebakken zijdeworm; in Myanmar sprinkhanen met chilisaus; in Vietnam lusten ze graag mierenlarven en in India gaan kikkerpoten op de barbecue.

    Meer lezen: Dit zijn de 6 gekste dingen die ik ooit gegeten heb
     
    Thailand gekke eetgewoontes

    Slurpen en smakken

    Mensen die er niet tegen kunnen als anderen hoorbaar eten, kunnen Azië maar beter van hun bucketlist schrappen. Hier zijn smakken, slurpen en boeren tekenen dat je echt zit te genieten van het eten. Kijk dus niet vreemd op als oma verderop een flinke boer laat aan tafel. Als je niet genoeg slurpt en smakt kan het maar zo dat de gastvrouw zich afvraagt of je het echt wel lekker vindt. Dus alle tafelmanieren overboord en op naar Azië! In Thailand kunnen ze dat slurpen en smakken trouwens niet zo goed waarderen. Het is maar dat je het weet.

    Eerlijk delen

    In de meeste Aziatische landen is het een gewoonte om eten met elkaar te delen. Je zult zelden mensen zien die elk hun eigen maaltijd bestellen en alles voor zichzelf houden. Als Aziaten uit eten gaan, bestellen ze allerlei gerechten die ze midden op de tafel zetten. Zo kan iedereen overal wat van proeven. Om die reden zijn de tafels in Azië vaak rond in plaats van vierkant. Dan kun je namelijk veel makkelijker overal bij en tegelijkertijd gezellig met elkaar kletsen. Dat is nog eens gezellige gewoonte.
     
    Ban Nalan eco trekking Laos

    Voor, hoofd, na

    In de meeste Aziatische landen kennen ze het concept van voor-, hoofd- en nagerechten helemaal niet. Zelfs al staat er op het menu ‘starter‘ en ‘main‘, dat betekent niet dat je de gerechten ook werkelijk in die volgorde krijgt. In de meeste restaurants krijg je het eten in de volgorde waarop de kok het klaar heeft. Niet zo gek ook als je bedenkt dat ze in veel landen de verschillende gerechten liever allemaal tegelijk op tafel hebben om te kunnen delen. Denk aan de rijsttafel uit Indonesië.

    Vol is vol?

    “Eet je bord leeg, anders ga je zonder toetje naar bed!” Ik hoor het mijn moeder nog zeggen, terwijl ik met tegenzin de laatste spruitjes naar binnen werk. In Nederland eet je je bord leeg, anders ben je onbeleefd. In sommige landen, waaronder India, is het precies andersom. Als je daar je bord helemaal leeg eet, betekent het dat je nog niet genoeg hebt gehad. Grote kans dat de gastvrouw nog een flinke berg rijst en curry voor je opschept. Zit je echt vol, dan kun je dus maar beter een klein beetje laten liggen.
     
    Authenticook Seema India

    Leftovers

    Restjes belanden in Azië zelden in de prullenbak. Daar is de volgende dag wel weer iets lekkers van te maken. Zo aten wij bij een familie in een afgelegen dorp in Laos. De volgende ochtend kregen we het eten van de avond ervoor als ontbijt. En ja hoor, ook onze lunchpakketjes waren gevuld met restjes. Wij hebben die gewoonte natuurlijk meteen overgenomen en vinden het echt geen probleem om groenterestjes de volgende dag op brood te eten. Dat scheelt ook nog geld!

    Eten zonder mes

    Ik zie je al zoeken naar een mes op tafel. Nee, ze zijn het niet vergeten neer te leggen. In Azië gebruiken ze bijna nooit messen om mee te eten. Messen zijn wapens en die horen niet op tafel thuis. Ze eten met stokjes, vorken en lepels. De gerechten worden daarom in hapklare stukken geserveerd. Er valt dus helemaal niks te snijden.

    Nog meer weten over eten?

    Tijdens onze wereldreis ontdekken wij in elk land weer nieuwe gerechten, gekke gewoontes en bijzondere tafelmanieren. Vind jij het ook zo leuk om steeds weer nieuwe dingen over eten te leren? Dan is het leuk om te weten dat er onlangs een nieuwe website is gelanceerd. Tussen alle bekende wiki’s (Wikipedia, Wikihow, Wikitravel) bestaat er nu ook een Foodwiki. In deze culinaire encyclopedie vind je alles wat je wilt weten over internationale keukens en grappige weetjes en interessante feiten over eten. Wist je bijvoorbeeld dat de Japanners pas vlees gingen eten toen ze in aanraking kwamen met Nederlandse en Portugese handelaars?

    Genoten van dit artikel? Dan vind je dit ook leuk

    1. 7x vegetarische gerechten die je moet proberen in Peru
    2. Gekke gewoontes in China die je niet kunt negeren
    3. 5 opmerkelijke feiten over de oorsprong van eten
    4. 10 dingen die je nog niet weet over tomaten
    5. 13 vragen en opmerkingen die ik als vegetariër niet meer wil horen

    By

    Deze maand vier ik dat ik 6 jaar geleden heb besloten om geen vlees meer te eten. In het begin schaamde ik me er nog wel eens voor. Ik kreeg moeilijke vragen van kritische vleeseters en had constant het gevoel dat ik mijn keuze moest verdedigen. In de afgelopen jaren is er veel veranderd; de vegetarische restaurants schieten als paddenstoelen uit de grond; de Vegetarische Slager is een begrip en zelfs de grootste carnivoren overwegen een meatless Monday. Ik ben de schaamte voorbij en heb geleerd om trots te zijn dat ik deze keuze heb gemaakt en de discipline heb om het vol te houden. Om je een idee te geven van waar ik de afgelopen jaren antwoord op moest geven zet ik 13 vragen en opmerkingen die ik als vegetariër niet meer wil horen voor je op een rijtje.

    1. Maar wat eet je dan bij je aardappelen en groente?

    Toen ik 6 jaar geleden besloot te stoppen met vlees eten was dit 1 van de eerste vragen die ik keer op keer moest beantwoorden. Sommigen mensen denken echt dat ik nu alleen nog maar droge, gekookte aardappelen (want geen jus) met sperziebonen eet. Eerlijk gezegd at ik voordat ik vegetariër werd ook al nooit het traditionele avg’tje. Maar de mooiste ontwikkeling is dat ik juist veel creatiever ben geworden in de keuken. De smaak komt niet meer van het vet en zout uit het vlees, maar van de kruiden en de bereidingswijzen van de groente. Er zijn zoveel mogelijkheden dat ik zelden 2 keer hetzelfde eet.

    Inspiratie nodig voor lekker en gezond vegetarisch eten? Check Vegadutchie van Jolijn Pelgrum.

    2. Krijg je wel genoeg vitamine en proteïne binnen?

    Zeker in het begin waren er veel mensen die zich afvroegen of ik wel gezond kon blijven zonder vlees. Want ja, een mens heeft tenslotte proteïne nodig. Maar wat veel mensen niet weten is dat we met onze vleesconsumptie veel meer proteïne binnenkrijgen dan we werkelijk nodig hebben. En dat heel veel groenten óók gewoon proteïne bevatten. Een jaar geleden heb ik een vitamine-onderzoek gehad en daaruit bleek dat ik, behalve B12 en D, overal voldoende van binnenkrijg. B12 is prima aan te vullen met tabletten. En vitamine D? Tsja, dat wordt dan toch verhuizen naar een zonnig land.

    Sinds ik geen vlees meer eet voel ik me zelfs een stuk gezonder dan voorheen. Ik heb meer energie en minder last van after-dinner dipjes. De mogelijke tekorten (die gemakkelijk aan te vullen zijn) van een vegetarisch dieet wegen niet op tegen de risico’s van vlees eten: dichtgeslibde aderen, antibiotica resistentie, een verhoogd risico op diabetes en kanker, de ziekte van Creutzfeldt-Jakob, vogelgriep, Q-koorts…
     
    Meat Market Hong Kong - All Day Every Daisy

    3. Er worden hele regenwouden gekapt voor jouw soja

    Als ik voor elke keer dat ik dit verwijt naar mijn hoofd geslingerd krijg een euro ontvang, hoef ik niet meer te werken tijdens onze wereldreis. Het klopt dat er hele regenwouden in Brazilië worden gekapt voor de productie van soja. Vreselijk! Maar die soja is niet bestemd voor het handjevol vegetariërs in deze wereld. 75% van de geproduceerde soja wordt gebruikt als voer voor de koeien en varkens die uiteindelijk als lapje vlees in de supermarkt belanden.

    Hier lees je waarom ik gestopt ben met het eten van vlees.

    4. Eet je wel gewoon kip?

    Ik heb nooit begrepen waar het onderscheid tussen vlees en kip vandaan komt. Ik ken niet 1 vegetariër die heeft besloten dat dieren met vleugels niet meetellen in hun dieet. Er zijn er veel die wel vis en schelpdieren eten. Dat heet dan eigenlijk ‘pescotariër’. Zo ben ik ook ooit begonnen. Maar inmiddels weet ik dat vis eten net zo schadelijk is voor het milieu. Weemoedig denk ik wel eens terug aan het broodje haring dat ik zo gezellig met mijn moeder ging halen. En dan ben ik trots dat ik de discipline heb om ook daar ‘nee’ tegen te zeggen. (Sorry mam!)
     
    Iran nomad life

    Hier lees je over die keer dat een nomadenfamilie in Iran speciaal voor mij een kip ging slachten.

    5. Sla heeft ook gevoel

    En een baksteen kan praten.

    6. Als je geen vlees wil eten moet je ook geen vervangers eten

    Er zijn mensen die echt beetje boos zijn vanwege het feit dat er vleesvervangers bestaan. Die roepen dingen als “het is propaganda tegen de vleesindustrie” en “je wilt toch geen vlees eten? Waarom dan wel iets wat erop lijkt?” Allereerst; who cares? Niemand dwingt jou om ook aan de vervangers te gaan. De meeste vegetariërs zijn niet gestopt omdat ze vlees niet lekker vinden (ik vind het heerlijk!), maar omdat ze het zielig vinden voor de dieren of niet meer willen bijdragen aan het in stand houden van de meest vervuilende industrie ter wereld. Die vleesvervangers zijn dus een uitkomst! (En er zitten vaak de ontbrekende vitamine B12 in!) Hulde aan de Vegetarische Slager dat ik nu weer kan genieten van boerenkool met spekjes. Of een broodje hamburger, die heerlijke tonijnsalade en een vet saucijzenbroodje op het station. Heb jij ze al geproefd?
     
    Risotto burger

    Ooit gehoord van een risottoburger? Mijn favoriet! Hier vind je het recept.

    7. Geen vlees, maar wel vliegen? Lekker hypocriet!

    Als reisjournalist vlieg ik inderdaad meer dan wanneer ik een kantoorbaan zou hebben. (Overigens proberen we tijdens onze wereldreis juist zo min mogelijk te vliegen.) Maar dat betekent toch niet dat ik me geen zorgen mag maken over het milieu of het leed van miljarden dieren? Moet ik dan alles maar laten verslonzen omdat ik af en toe vlieg? Of mag ik nooit meer iets fout doen wanneer ik er bewust voor kies om geen vis en vlees te eten?

    8. 1 vleeseter meer of minder maakt niet uit

    “Ik heb er wel eens over nagedacht om minder vlees te eten, maar toen las ik dat ze in China alleen maar meer vlees gaan eten. Wat heeft het dan voor zin?” Van het als-jij-het-doet-doe-ik-het-ook principe is nog nooit iemand beter geworden. Als je iets wil veranderen moet je toch echt bij jezelf beginnen. Be the change you want to see.

    9. Die koe is toch al dood

    Die koe zou nooit gefokt en gedood zijn als jij geen vlees zou eten. Het is een kwestie van vraag en aanbod. Dit is misschien wel één van de meest vervelende opmerkingen die ik als vegetariër niet meer wil horen!

    10. Waarom proberen vegetariërs altijd anderen te overtuigen?

    Om de 1 of andere reden gaat het bij elk etentje altijd weer over het feit dat ik geen vlees eet. Maar dat onderwerp komt nooit ter sprake door mij. (Daar let ik heel bewust op.) Het zijn mijn tafelgenoten die willen weten waarom ik geen vlees eet en mij onderwerpen aan een kruisverhoor. Ik geef eerlijk antwoord en leg uit wat er in mijn ogen mis is met de vleesindustrie en onze -consumptie. Ze vragen er tenslotte naar. Ik probeer niemand te overtuigen, maar geef gewoon antwoord op de vele vragen die vleeseters kennelijk hebben. Als je het niet wil horen moet je er ook niet naar vragen.

    11. Ik vind dierenleed vreselijk! Biefstuk vanavond?

    Herinner je je dat nieuwsbericht over een 10-jarige meisje dat 5 dieren de nek omdraait op een kinderdagverblijf? Onder het artikel op social media stonden de meest vreselijke verwensingen richting het kind. Een man schreef in hoofdletters dat het ‘monster’ publiekelijk opgehangen moest worden. Op zijn profielfoto stond hij met een tang naast een gigantische barbecue met een minstens 3 diersoorten op de grill. Uhm? Ik verbaas me er altijd over hoe gemakkelijk mensen hun ogen sluiten voor dierenleed in de vleesindustrie. Maar intussen wel woedend worden als er ergens een hond mishandeld wordt. Is het leven van een hond meer waard dan dat van een varken? Varkens zijn heel intelligente dieren! En heb je wel eens een koe in haar ogen gekeken? Dan smaakt die biefstuk ineens een stuk minder lekker.
     
    Koe cow vegetarier

    12. Voel je je niet net een konijn?

    Ja, ontzettend. Ik heb na 6 jaar twee heel lange voortanden ontwikkeld om al die rauwe wortels te verwerken.

    13. Ik eet ook niet zoveel vlees hoor

    Vleesetende tafelgenoten voelen zich vaak geroepen om uit te leggen hoe vaak zij géén vlees eten. En dat ze tegenwoordig op maandag de kip uit de pasta weglaten. Ik vraag er niet om en ze zijn me ook geen verantwoording verschuldigd. Maar toch moet het elke keer weer even gezegd worden. Begint het geweten soms te knagen?

    Wil jij nog iets toevoegen aan de vragen en opmerkingen die ik als vegetariër niet meer wil horen? Post ze in de comments!

    De All Day Every Nieuwsbrief

    Wil je dit soort verhalen zoals 13 vragen en opmerkingen die ik als vegetariër niet meer wil horen niet meer missen? Meld je dan aan voor onze All Day Every Nieuwsbrief. Je krijgt 1 keer in de maand een selectie handige, altijd leuke, soms grappige verhalen en tips in je inbox. We spammen je niet, we vermaken je alleen! Meld je nu aan en krijg een selectie van handige digitale recepten uit Lekker koken met restjes cadeau! Klik hier om je aan te melden. Wil je elke week een mailtje krijgen met de nieuwste verhalen? Klik dan hier voor de All Day Every Update.

    Genoten van dit artikel? Dan vind je dit ook leuk!

    1. 15 producten die je absoluut niet in de koelkast mag bewaren
    2. Zo maak je pesto van wortelloof!
    3. 7 simpele tips om minder (wegwerp) plastic te gebruiken op reis
    4. Zo voorkom je voedselverspilling op reis
    5. Maak je eigen paneermeel, maar niet van oud brood

    By

    Majid loopt met de spartelende vogels weg van de andere kippen. Zouden ze weten welk lot hen te wachten staat? Met Patrick in mijn kielzog sjok ik er achteraan. Het gaat nu echt gebeuren. “Ik vind het eng,” fluister ik naar Patrick, alsof Majid me anders zou kunnen verstaan. Hij ruilt één van de kippen voor het mes dat zijn moeder vasthoudt. De andere vogel drukt hij stevig tegen grond. Hij zet zijn linkervoet op de vleugels en pakt de kip in haar nek beet. Het beestje kan geen kant meer op.

    Vegetarisch in Iran

    Ik eet al jaren geen vlees meer. Niet omdat ik het niet lekker vind, maar vooral omdat ik me druk maak om het milieu en liever niet bijdraag aan de bioindustrie. Ik heb altijd geroepen dat ik geen ‘nee’ zal zeggen, als ik tijdens één van mijn verre reizen in een situatie terecht kom waarbij er speciaal voor mij een kip geslacht wordt. Hoe groot is de kans dat dat gebeurt? Makkelijk praten dus. Tot vandaag. Ik verblijf twee dagen bij een nomadenfamilie in Iran, ver weg van supermarkten en restaurants, waar ‘vegetarisch’ niet in het woordenboek staat en verse kip wel op het menu.
     
    Iran kippen

    Kippen en geiten

    Het nomadenleven is simpel. Majid en zijn ouders wonen op een stuk grond in de bergen onder een doek van geitenharen. Op het erf scharrelen tientallen kippen, verderop grazen meer dan honderd geiten en achter de heuvel staan een stuk of twintig bijenkasten. Moeder Manighe vult haar dagen met het maken van allerlei soorten voedsel: geitenkaas, geitenmelk, geitenboter, geitenyoghurt, honing en eieren. Van het overblijfsel uit de yoghurt maakt ze snoepjes en van het vocht uit de kaas kookt ze jam. Niets blijft ongebruikt. De bloem voor het brood en de zakken rijst kopen ze groots in.
     
    Geiten melken Iran

    Take, take

    Het gebeurt niet vaak dat er toeristen bij Majid en zijn familie verblijven. Een bijzondere gelegenheid die gevierd moet worden. De hele dag al krijgen Patrick en ik thee, snoepgoed, rijst en brood voorgeschoteld. “Take, take!” Is één van de weinige kreten die moeder Manighe in het Engels kent. Ik maak mijn wangen bol en wrijf een rondje over mijn buik om aan te geven dat ik meer dan genoeg heb gehad. “Take, take!” Is haar reactie.

    Ze slachten een kip voor mij als verrassing

    We hebben de lunch nog maar net achter de kiezen, of Majid verklapt vast dat we vanavond iets bijzonders eten. Even hoop ik dat hij ons laat kiezen wat we willen. Hebben ze hier ook groenten? Vraag ik me af. In de verte hoor ik opgewekt gekakel als Majid de verrassing verklapt: kip!
    De schok valt mee. Ik bereid me er al dagen op voor dat ik in Iran af en toe vlees zal moeten eten. Zolang het vlees niet uit de bioindustrie komt en een relatief kleine impact heeft op het milieu, zou ik er eigenlijk niet zoveel moeite mee moeten hebben. Maar dan zegt Majid trots: ik ga de kip zelf slachten. Wat?
     
    Iran kippen van nomaden

    Plofkippen

    De zon verdwijnt achter de bergen en het landschap kleurt blauw. Het is tijd om het avondeten voor te bereiden, voor het te donker is om nog iets te zien. Majid en zijn moeder lopen richting de kippen. Patrick en ik volgen. Nu huppen ze nog vrolijk rond in hun overvloed aan ruimte. Het zijn bepaald geen plofkippen hier. “Welk dier slachten jullie thuis?” Vraagt Majid onwetend. Thuis zouden mensen me erom haten als ik een dier zou slachten, maar liggen de schappen wel vol vlees, wil ik eigenlijk zeggen. In plaats daarvan geef ik toe dat ik nog nooit een dier gedood heb.

    Moeder Manighe strooit intussen wat voer om de kippen te lokken. Enthousiast komen de vogels naar Manighe gerend en beginnen driftig te pikken. Ze hurkt en grijpt vliegensvlug de twee dikste kippen bij hun staart. Majid knikt goedkeurend en neemt de pechvogels van haar over.

    Kip zonder kop

    Majid zet het mes tegen de hals van de kip. Ik wil mijn hand voor mijn ogen doen, me omdraaien om het fatale moment te missen. Maar ik wil niet laf zijn. Ik vind dat iedereen die vlees eet zou moeten zien hoe het is wanneer een dier geslacht wordt. Dan kan ik maar beter beginnen bij mezelf. Daar gaat -ie. De kip geeft geen kik als het mes door haar hals glijdt. Ik zie amper bloed. Majid legt het kopje naast zich neer en laat het lijf los. De vleugels beginnen hevig te klapperen en de kip zonder kop rent rollend door het gras. Wat een vreselijk gezicht. Na een minuut of twee stopt het rennen en blijft het lichaam verstijfd op de grond liggen.

    Kussens

    De taken zijn traditioneel verdeeld; de man slacht de kip, de vrouw maakt het dier klaar voor het eten. Manighe neemt de kippen mee in haar kooktent. Met veel respect en kalme bewegingen trekt ze de veren uit het levenloze lichaam. Manighe bewaart de kleine veertjes apart van de grote. Daar maakt ze kussens van, gebaart ze met gevouwen handen tegen haar oor. Onder de eerste kale plekken herken ik de kippenvleugels, zoals die bij ons in de supermarkt liggen. Van een dood wezen verandert de kip langzaam in een stuk vlees.
     
    Ze slachten een kip voor mij

    Ze slachten een kip voor mij

    Barbecue

    Majid verzekert ons dat niemand de kip beter bereidt dat zijn vader Alimohamed. De oude man rijgt de pootjes en vleugels zorgvuldig aan een spies. Het hart, de nieren en de maagwand gaan ook op een stokje. Als laatste snijdt hij de kip aan één kant open voor die in zijn geheel op de barbecue gaat. Op het vuur smeert hij het vlees in met gesmolten geitenboter en zout. “Very tasty!” Legt hij uit.
     
    Ze slachten een kip voor mij

    Eet smakelijk

    In kleermakerszit verzamelen we om een plastic kleed in het midden van de tent. Manighe verdeelt de rijst over onze borden en legt wat brood op het kleed. “Good?” Alimohamed houdt het bruingebakken vlees op vanachter de barbecue. De kip is klaar. Patrick en ik krijgen een hele, geroosterde kip voor onszelf. “Take! Take!” Voorzichtig zet ik mijn tanden in het vlees. Ik denk nog even terug aan vanmiddag, toen mijn maaltijd nog vrolijk naar zoete appels pikte en opgewonden achter haar soortgenoten aan rende. Eet smakelijk.
     
    Iran nomad life

    Iran nomad life

    Video: een dag in het leven van de nomaden

    Ben je benieuwd hoe het is om twee dagen bij een nomadenfamilie te wonen na het lezen van Ze slachten een kip voor mij (en ik ben vegetariër)? Ik maakte deze video van ons onvergetelijke verblijf.
     

    De All Day Every Nieuwsbrief

    Wil je verhalen zoals Ze slachten een kip voor mij (en ik ben vegetariër) niet meer missen? Meld je dan aan voor onze All Day Every Nieuwsbrief. Je krijgt 1 keer in de maand een selectie handige, altijd leuke, soms grappige verhalen en tips in je inbox. We spammen je niet, we vermaken je alleen! Meld je aan en krijg een selectie van handige digitale recepten uit Lekker koken met restjes cadeau! Klik hier om je aan te melden. Wil je elke week een mailtje krijgen met de nieuwste verhalen? Klik dan hier voor de All Day Every Update.

    Onder de indruk van ‘Ze slachten een kip voor mij‘? Lees dit ook:

    1. Een dag uit het leven van de Bakhtiari nomaden in Iran
    2. Meet the locals: 18 handige websites voor onvergetelijke ontmoetingen op reis
    3. Moderne slavernij in India: deze meisjes maken onze kleding
    4. Dit zijn de beste vegetarische restaurants in Iran
    5. 9 vreemde regels en originele oplossingen voor het leven in Iran

    By

    Een paar weken geleden bakte ik al een bug’s brownie met echte meelwormen. Ik geloof namelijk dat insecten eten de toekomst is. Eigenlijk klinkt dat heel gek, aangezien ze in het grootste deel van de wereld al eeuwen insecten eten. Maar wij moeten er nog even aan wennen. Ik help je een beetje op weg door te koken met beestjes. Vandaag een paella met sprinkhanen van Kreca Ento-Food. Want echt, dat is zo gek nog niet!

    Garnalen vs sprinkhanen

    Sprinkhanen zijn een waar culinair feestje in grote delen van Afrika. Dat vinden wij misschien een beetje vreemd, maar heb je er wel eens bij stilgestaan dat sprinkhanen en Hollandse garnalen best veel op elkaar lijken? Het zijn allebei kleine beestjes met sprieten, pootjes, grote ogen en een knapperige huid. Je kunt ze allebei eten en ze zitten ook nog eens boordevol proteïne. De grijze zee-insecten eten wij maar al te graag, maar sprinkhanen… Daar moeten we nog aan wennen. Als we de vooroordelen over het eten van sprinkhanen achter ons laten zouden die springerige beestjes wel eens de nieuwe garnalen kunnen worden. En dat wordt hoog tijd!

    De garnalenindustrie

    Volgens de viswijzer zijn de Hollandse, ofwel grijze garnalen niet bepaald een duurzame keuze. Het beheer van de garnalenvangst in Nederland is niet op orde en er is aanzienlijk veel bijvangst. Maar ook de garnalenvangst in het buitenland zorgt voor veel milieuschade en schending van mensenrechten. Voor de garnalenkweek in Zuid-Amerika worden mangrovebossen gekapt en verdwijnen plant- en dierensoorten. Grond- en viswater worden afgesloten voor lokale bewoners en na uitputting vervuild met chemicaliën en antibiotica achtergelaten. En dat is nog maar een kleine greep uit de lange lijst aan ellende die veroorzaakt wordt in de garnalenindustrie. (Meer weten? Hier vind je het rapport van Milieudefensie en Novib over de garnalenvangst.) Voor mij genoeg reden om die heerlijke zeedieren links te laten liggen.
     
    Sprinkhaan eten

    Duurzame sprinkhanen

    In gesprek met vleeseters hoor ik vaak als argument dat geen vlees eten niet kan omdat we nou eenmaal proteïne nodig hebben. En laat sprinkhanen nou net boordevol proteïnen zitten. De duurzame kweek is een ander groot voordeel van de langpotige beestjes. Voor een kilo rundvlees zijn meer dan tien kilo voedsel en 15.000 liter water. Voor een kilo sprinkhanen is amper twee kilo voer nodig en helemaal geen water nodig. Dat er minder landoppervlakte nodig is hoef ik niet uit leggen. Sprinkhanen zijn dus een gezond en duurzaam alternatief. Nu maar hopen dat ze ook lekker zijn.
     
    Sprinkhanen eten

    Paella met sprinkhanen

    De grootste uitdaging van insecten eten is het bereiden ervan. Wij zijn er niet mee opgegroeid, dus ik heb nooit geleerd hoe je een sprinkhaan lekker serveert. Omdat de beestjes zoveel op garnalen lijken besluit ik ze te verwerken in een Spaanse paella. En net als met garnalen bak ik ze in hete olie met knoflook.

    Het recept voor de paella komt rechtstreeks uit mijn kookboek ‘Lekker koken met restjes‘ en is genoeg voor vier personen.

    Dit heb je nodig:

  • 3 el olijfolie
  • 1 ui of prei, gesneden
  • 4 knoflookteentjes, geperst
  • 1 tl gerookte paprikapoeder
  • 300 gr rijst
  • peper & zout
  • 4 tomaten in stukjes
  • 900 ml groentebouillon
  • 1 paprika, gesneden
  • handje diepvries doperwten
  • +/- 100 gr sperziebonen of andere stevige groenten
  • handje peterselie
  • +/- 16 sprinkhanen
  • Optioneel:

    Op de markt vond ik veganistische chorizo van het merk Vegin. Yes, dacht ik! In een echte paella zit tenslotte ook Spaanse worst. Ik heb de helft van de worst gebruikt voor dit recept.
     
    Sprinkhaan eten

    Zo maak je het:

    Verhit 2 el olie in een grote wok en fruit de ui of prei. Voeg na een paar minuten 2/3 van de knoflook en alle gerookte paprikapoeder toe en bak ongeveer 3 minuten op medium vuur.
    Voeg de ongekookte rijst en een beetje peper en zout toe en roer alles goed door elkaar.
    Tot slot doe je de tomaten en bouillon erbij. Roer alles nog eens goed door en laat het geheel op zacht vuur in ongeveer 15 minuten gaar pruttelen.

    Verwijder intussen de vleugels en pootjes van de sprinkhanen. Dat gaat heel gemakkelijk door ze los te trekken. Verhit de olie in een aparte koekenpan en bak de sprinkhanen en eventueel de chorizo op hoog vuur knapperig. Voeg na een paar minuten de overgebleven knoflook toe.

    Terug naar de rijst. Voeg de laatste paar minuten voor de rijst gaar is de parika, boontjes en doperwten toe. Zo worden ze wel gaar, maar houden ze hun stevige bite.

    Strooi de sprinkhanen, eventueel chorizo en peterselie over de paella. Lekker met citroenpartjes.
     
    Sprinkhaan paella

    Een kwestie van wennen

    Ik kan me de eerste keer dat ik Hollandse garnalen proefde nog goed herinneren. Ik was een jaar of 8. Het was oudejaarsdag en we waren op bezoek bij mijn grootouders. Mijn oma maakte altijd een prachtige schaal met bieten-haringsalade en Hollandse garnalen. Ik moest er eentje proeven, maar ik durfde niet. Ik keek naar het beestje en zag de pootjes, de ogen en dacht zelfs dat ik het diertje zag bewegen. Ik krijg weer rillingen op mijn rug als ik eraan denk. Met mijn ogen dicht deed ik het kleine garnaaltje in mijn mond. Mijn moeder en grootouders keken mij verwachtingsvol aan. Ik durfde niet te kauwen, maar uitspugen kon ook niet. Ik verstopte het diertje in mijn wang en deed net alsof ik kauwde en slikte.

    De gedachte aan sprinkhanen

    Tien minuten lang zat ik doodstil aan tafel. Ik zou zweren dat ik de garnaal voelde bewegen in mijn mond. Ik had lang genoeg gewacht om niet meer op te vallen en rende naar de wc. Het heeft nog jaren geduurd voordat ik het nog eens probeerde. Maar toen ben ik ze gaan waarderen en heb jarenlang genoten van onze Hollandse garnalen. Nu maar hopen dat het met krekels ook gewoon een kwestie van wennen is.

    De paella met sprinkhanen was heerlijk. De sprinkhanen waren knapperig en goed van smaak. Ze nemen de smaak van olie en knoflook helemaal op. Het enige waar ik moeite mee had was de gedachte dat ik sprinkhanen at. Maar dat is dus een kwestie van wennen.
     
    Sprinkhaan paella

    Durf jij het aan? Winnen!

    Wil jij ook wel eens de paella met sprinkhanen in plaats van garnalen proberen? Dat kan! Laat mijn weten waarom jij wilt koken met sprinkhanen en wie weet krijg jij binnenkort wel een zakje van Kreca Ento-Food (Proti-Farm) opgestuurd. Deel jouw motivatie onder dit bericht of onder de post op Facebook. De winnaar wordt volgende week bekendgemaakt.
     

    Keramische pannen kopen? Voor 15:00 besteld, Morgen in huis!

    Genoten van dit artikel? Dan vind je dit ook leuk!

    1. Durf jij het aan? Bug’s brownies + winactie!
    2. Zo maak je pesto van wortelloof!
    3. 7 simpele tips om minder (wegwerp) plastic te gebruiken op reis
    4. Zo voorkom je voedselverspilling op reis
    5. Maak je eigen paneermeel, maar niet van oud brood

    By

    De dag dat krokante krekels naast de paprikachips in de Albert Heijn liggen lijkt misschien ver weg. Maar niet als het aan de mensen achter Kreca Ento-Food ligt. Zij produceren al meer dan dertig jaar insecten en sinds 2007 ook voor mensen om op te eten. En dat is maar goed ook, want in het tempo waarop we nu vis en vlees eten hebben we in 2050 niks meer over om al die hongerige monden te voeden. Ik wil dat wel eens proberen en krijg vier soorten insecten thuisgestuurd: huiskrekels, buffalowormen, sprinkhanen en poeder van buffalowormen. Ik begin mijn avontuur voorzichtig met een ‘bug’s brownie’. Durf jij het aan? Lees dan snel verder, want je kunt nu zelf ook een pakketje winnen.
     
    bug's - All Day Every Daisy

    Over insecten eten

    Insecten eten is zo gek nog niet. Ruim twee miljard mensen wereldwijd eten al sprinkhanen, rupsen, mieren, spinnen en wormen. Dat hebben ze goed bekeken, want de kronkelende beestjes zitten boordevol voedingsstoffen: vitamine B12, eiwitten, ijzer en onverzadigde vetten. Een kilo insecten kweken is ook nog eens een stuk efficiënter en veel duurzamer dan een kilo rundvlees. Ze hebben amper voeding nodig, ze planten zich razendsnel voort en gebruiken minder water en ruimte. Bovendien worden er bij de productie veel minder broeikasgassen uitgestoten.

    Je eet al insecten

    Draait jouw maag al om bij de gedachte dat je een gefrituurde krekel eet? Dat is nergens voor nodig. Sterker nog, je eet waarschijnlijk al je hele leven insecten, zonder dat je het weet. Er worden namelijk heel wat van die beestjes bedoeld of onbedoeld verwerkt in ons dagelijks eten. Roze koeken, rode M&M’s en aardbeienyoghurt worden gekleurd met een stofje gemaakt van luizen. Bonbons en suikergoed worden glanzend gemaakt met een coating van boomluizen. Het is bovendien onmogelijk om te garanderen dat er tijdens de productie geen insecten in ons eten terechtkomen. De Amerikaanse Keuringsdienst van Waren troffen zo’n 30 soorten insectenrestanten in 100 gram pindakaas. Of wat dacht je van 60 insectenrestanten per 100 gram chocola. Proef je niks van, toch?
     
    insecten brownie - All Day Every Daisy

    Bug’s brownie

    Nu is het aan mij om echt te gaan koken met de insecten die ik van Kreca Ento-Food heb gekregen. Ik wil mijn vriend Patrick niet meteen afschrikken met een broodje krekel, dus ik begin veilig met een brownie van buffalowormen. Oftewel een bug’s brownie.

    Dit heb je nodig:

  • 140 gram ongezouten boter
  • 4 eieren
  • 340 gram lichte basterdsuiker
  • 75 gram cacaopoeder
  • 140 gram bloem
  • handje walnoten en/of stukjes chocola
  • handje buffalowormen
  • snufje zout
  •  
    insecten brownie - All Day Every Daisy

    Zo maak je het:

    Verwarm de oven voor op 175ºC Smelt de boter in een pannetje op laag vuur en laat het afkoelen terwijl je verder gaat met de bereiding.
    Roer de eieren en het suiker met een pollepel goed door elkaar zonder het te kloppen. De mix mag niet te luchtig worden, anders krijg je een cake in plaats van een brownie. Roer vervolgens de afgekoelde boter door het mengsel.
    Zeef de bloem, cacao en het snufje zout boven de kom en roer het voorzichtig door het mengsel.
    Als alles goed gemengd is schep je er als laatste de noten en of stukjes chocola en de buffalowormen doorheen.
    Giet het browniemengels in een bakvorm en strijk het oppervlakte glad. Bak de bug’s brownie in ongeveer 20 minuten gaar.

    Om zeker te weten dat de brownie gaar is prik je met een satéprikker in het midden van de cake. Als die er schoon uitkomt is de brownie gaar. Zo niet, dan moet hij nog wat langer in de oven.
     
    insecten brownie - All Day Every Daisy
     
    Mijn oven functioneert niet zo goed: soms wordt hij heter dan de knop aangeeft. Daardoor is mijn brownie niet zo smeuïg als hij hoort te zijn. Let dus goed op dat je de brownie niet te lang of te heet bakt!

    Durf jij het aan? Winnen!

    Durf jij het aan om je vrienden een bug’s brownie te serveren? Dat is mooi, want je maakt nu kans op een zakje buffalowormen van Kreca Ento-Food BV (Proti-Farm). Deel dit blog met jouw vrienden op Facebook of Twitter en wie weet bak jij binnenkort ook zo’n heerlijke bug’s brownie. Op woensdag 26 april maak ik de winnaar bekend!
     

    Keramische pannen kopen? Voor 15:00 besteld, Morgen in huis!

    Genoten van dit artikel? Dan vind je dit ook leuk!

    1. 15 producten die je absoluut niet in de koelkast mag stoppen
    2. Zo maak je pesto van wortelloof!
    3. 7 simpele tips om minder (wegwerp) plastic te gebruiken op reis
    4. Zo voorkom je voedselverspilling op reis
    5. Maak je eigen paneermeel, maar niet van oud brood