Follow Me

Close
By

Na onze roadtrip door West-Australië en een bezoek aan de miljoenenstad Perth is het tijd om ons busje in te laden en verder te trekken richting het Zuidwest Australië. Dit gebied wordt gekenmerkt door een bosrijke omgeving, uitgestrekte wijnvelden en een heuvelachtig landschap dat doet denken aan het Engelse platteland. Maar dat is niet alles! Je vindt hier namelijk ook de happiest animal on the planet, kabouters, een enorme dwaaltuin en een vallei vol reuzen. Nieuwsgierig? Lees dan snel verder over de gekste, lekkerste en leukste attracties in Zuidwest-Australië.

De quokka’s van Rottnest Island

Oké, technisch gezien hoort dit niet in het rijtje leukste attracties in Zuidwest-Australië, aangezien dit eiland officieel in West-Australië ligt. Rottnest Island is een klein eiland voor de kust van Fremantle. Het eiland heeft zijn naam te danken aan de VOC-kapitein Willem de Vlamingh, die in 1696 een ‘rattennest-eiland’ aantrof. Hij beschreef de beestjes in zijn dagboek als gigantische ratten. De ratten bleken echter – ook wel bekend van Instagram – quokka’s. Geen ratten dus. Toeristen van over de hele wereld bezoeken het eiland speciaal voor de fotogenieke beestjes. Ze komen nog altijd in grote getalen voor op Rottnest en staan vanwege hun “lachende gezichtje” bekend als the happiest animal on the planet.
 
attracties in Zuidwest-Australië
 

Goed om te weten: houd afstand

De Instagramhype die is ontstaan rond de quokka’s heeft een duistere keerzijde. De beestjes zijn lief en niet mensenschuw, dus ze poseren maar wat graag voor een selfie. Echter, het aanraken van de quokka’s heeft grote gevolgen voor hen én voor jou. Ziektes die door toeristen worden overgedragen zorgen ervoor dat de quokka’s bedreigd worden en toeristen worden gekrabd of gebeten. Bovendien voeren goedbedoelende vakantiegangers ze menseneten, dat veel te zout of zoet is voor de beestjes. Lees hier alles over de quokka, bekijk de onderstaande video en raak de quokka’s niet aan als je Rottnest Island bezoekt!
 

Vegan snickers bij Melo Velo

Heb jij wel eens een vegan snickers gegeten in een fietsenwinkel? Nee? Dat dachten wij al. Dit is je kans! Onderweg van Fremantle naar Busselton stuiten wij tijdens een korte pauze op de fietsenwinkel en baristabar Melo Velo in Bunbury. Hier genieten we van een flat white, hebben we een goed gesprek met de barista (een voormalig prof-wielrenster) én eten we onze allereerste vegan snickers. Genieten!
 

Camping tip: Taralea Farm Caravan Park

In de buurt van Bunbury parkeren wij ons busje op een bijzondere camping: Taralea Farm Caravan Park. Hier slaap je tussen de macademiabomen op een klein veldje, naast het huis van de familie. Bill en Dell ontvangen je met open armen en trouwe viervoeter Kelby komt enthousiast op je afgerend als je het terrein oprijdt. Wij hadden geluk, want als goedmakertje voor een klein beetje geluidsoverlast, reden wij weg met een grote zak macademia’s voor onderweg! KA-CHING!

De kleinste bewoners van het bos in Gnomesville

Net buiten de stad Bunbury vind je een piepklein gehucht genaamd Gnomesville. Hier leven Paulus de Boskabouter en zijn 7000 kompanen een vredig bestaan, enkel bezocht door hen die bereid zijn een stukje om te rijden. Ik hoor je denken: waarom wonen er duizenden tuinkabouters op deze plek? Dat mysterie is minstens zo groot als dat de bewoners van het dorp klein zijn. Niemand weet exact hoe het is begonnen, maar volgens de legende kregen wegwerkers die een rotonde herstelde van de één op de andere dag piepkleine toeschouwers. En deze toeschouwers zijn nu met zoveel, dat ze met recht één van de leukste attracties in Zuidwest-Australië genoemd mogen worden.
 
attracties in Zuidwest-Australië
 

Tip van Paulus: BYO Gnome

Laat Gnomesville groeien door een nieuwe bewoner te introduceren. Je mag zelf kiezen wie of wat, zolang het maar een kabouter is. Dus laat wat ruimte over in je koffer, kies je mooiste gemutste maatje en neem hem mee naar de plek waar hij écht gelukkig kan zijn.

De onderwaterwereld van Busselton

Daisy en ik houden allebei van duiken en snorkelen. Kleurrijk koraal en duizenden vissoorten maken elke duik in de zee uniek en bijzonder. De gekste onderwaterervaring hebben we bij de Busselton Jetty. Hier laat je jezelf niet langzaam het water in zakken, maar pak je gewoon de trap. Aan het einde van de langste houten aanlegsteiger te wereld vind je een onderwater observatory, waar je door dik glas kan genieten van het leven onder het wateroppervlakte. Van welig groeiend koraal dat zich heeft genesteld aan de constructie van de steiger tot een ronddobberende zeeleeuw die jou net zo interessant vindt als jij hem.
 
attracties in Zuidwest-Australië
 

Camping tip: Fair Harvest Permaculture farm

Op 10 minuten rijden van het dorpje Margaret River kamperen wij op het terrein van de Fair Harvest Permaculture farm. Alles wat je op deze camping ziet en gebruikt komt van het eigen land. De droge dropdown toiletten, de buitenkeuken en de houten banken rond het kampvuur. Alles wordt hier (her)gebruikt. De permaculture moestuin is de basis van de onderneming en zorgt voor verse groenten en fruit in het restaurant. Met permaculture workshops, yoga en allerlei activiteiten hoef je niet bang te zijn dat je je verveelt.

Het doolhof van Margeret River

Deze tip is wellicht niet voor iedereen, want een doolhof is vooral leuk voor kinderen. Waarom ik hem dan toch noem? Omdat hij ook leuk is voor Harry Potter fans van begin 30 die graag scenes uit ‘De Vuurbeker’ willen naspelen! Zoals ik dus. Naast één van de grootste doolhoven van Australië vind je ook nog kleinere dwaaltuinen, bijzondere kunstwerken, labyrinten en puzzels die je op moet lossen. Toch weer een uurtje vol gek plezier!
 
attracties in Zuidwest-Australië
 

Tip: Vegan wijn in Margaret River

De Margaret River regio is vooral bekend vanwege de vele wijngaarden en de proeverijen die daarbij horen. Een georganiseerde vegan wijnproeverij vinden is echter nogal lastig (zo niet onmogelijk), zeker voor twee personen. Neem daarom contact op met het bezoekerscentrum van Margaret River. Zij weten precies welke wijngaarden vegan wijn produceren en kunnen je eventueel in contact brengen met een privéchauffeur. Want wijnproeven en autorijden gaan namelijk niet goed samen 😉

Understory: Art in Nature

Bij het bezoekerscentrum van het kleine plaatsje Northcliffe stuiten we op een van de meest bijzondere attracties in Zuidwest-Australië. Hoewel we slechts 2 kilometer afleggen, duurt het ruim ruim een uur voor we terug zijn. Tijdens de wandelroute door het bos geniet je namelijk niet alleen van de natuur, maar ook van bijzondere kunstwerken die langs het pad worden tentoongesteld. Van indrukwekkende beeldhouwwerken tot en met in bladgoud bedekte boomstammen. Elk kunstwerk heeft een bijzonder verhaal en is verbonden met zijn omgeving: het bos. Het hoogtepunt zijn door bosbranden zwartgeblakerde boomstammen waarin gezichten van lokale bewoners zijn gekerft. De gezichten symboliseren het leed van de bewoners tijdens de hevige bosbranden die de regio eens in de zoveel tijd teisteren.
 
attracties in Zuidwest-Australië
 

Camping tip: Big Brook Arboretum

Vlakbij het plaatsje Pemberton, in het hart van het bosrijke zuidwesten van Australië, slapen wij tussen de bomen. Bij de Big Brook Arboretum natuurcamping vind je niks anders dan een klein WC-hokje, fluitende vogels en een handjevol Australiërs die zich net als jou warm houden bij het kampvuur. Neem deze tip ter harte, want Australië verlaten zonder een echte bushcamp ervaring zoals Big Brook Arboretum is doodzonde. Slaap zacht!

Valley of the giants

Waar we eerder in dit verhaal de allerkleinste bewoners van het bos beschreven, zijn we nu aanbeland bij de allergrootste bewoners van het bos in het zuidwesten van Australië. In de vallei der reuzen wandel je over een loopbrug op 40 meter hoogte tussen de toppen van de gigantische Australische tingle trees. De bomen zijn zo hoog dat ze vroeger gebruikt werden als uitkijkpost om bosbranden op tijd te spotten. Daar waar het pad langzaam daalt en je terugkeert op aarde, heeft het park een korte route uitgestippeld waar je leert over de hoge bomen en andere bewoners uit het bos. Zoals de honderden vogels die hier hun huisje hebben. Indrukwekkend en leerzaam voor jong en oud!
 

 

De All Day Every Nieuwsbrief

Wil je verhalen zoals de gekste en leukste attracties in Zuidwest-Australië niet meer missen? Meld je dan aan voor onze All Day Every Nieuwsbrief. Je krijgt 1 keer in de maand een selectie handige, altijd leuke, soms grappige verhalen en tips in je inbox. We spammen je niet, we vermaken je alleen! Meld je aan en krijg een selectie van handige digitale recepten uit Lekker koken met restjes cadeau! Klik hier om je aan te melden. Wil je elke week een mailtje krijgen met de nieuwste verhalen? Klik dan hier voor de All Day Every Update.

Genoten van de leukste attracties in Zuidwest-Australië? Lees dan ook:

1. Een onvergetelijke ervaring bij de Zebra Rock Mine in de ruige Kimberley’s
2. Hoe een Zuid-Afrikaan bij ons inbreekt en wij hem eeuwig dankbaar zijn
3. 10 redenen om nu een verblijf in Bali Eco Stay te boeken
4. Het roer om! Waarom we Australië verlaten en naar Zuid-Afrika gaan
5. In West-Australië moeten we onze auto repareren. Ik voel me belazerd

By

Ja, je leest het goed! We gaan Australië verlaten en vervolgen onze wereldreis in Afrika. Helemaal zoals jullie van ons gewend zijn gooien we de plannen weer eens flink om. En daar hebben we goede redenen voor. In dit artikel vertel ik je waarom we het roer omgooien, wanneer we vertrekken, waarom we naar Zuid-Afrika gaan en wat onze plannen zijn. Lees je mee?

Het ging allemaal net even anders

We hadden grote plannen voor Australië. Te grote plannen eigenlijk. 4 maanden geleden kwamen we aan in Darwin en kochten we een busje. Het idee was om een heel rondje om het gigantische eiland te rijden. Onderweg wilde Patrick een baan zoeken in het boekenvak en zouden we een paar maanden settelen in een grote stad om te werken. Dat ging allemaal iets anders dan we hadden gedacht.

Patrick heeft een baan! Of toch niet?

Na een wekenlange rondreis langs de westkust van Australië is het zover: Patrick vindt een baan in zijn eigen vakgebied. Hij mag aan de slag al boekenverkoper voor een kleine uitgeverij van kinderboeken. Geweldig! We sjezen in 7 dagen van het zuidwesten naar het oostelijke Brisbane waar hij meteen aan de slag kan. En dat gaat goed! Op zijn nieuwe schoenen in de auto van de zaak is hij in minder dan 10 dagen de op één na beste verkoper van het hele team. We maken plannen voor de volgende bestemmingen: 1 week verkopen in Sunshine Coast, een weekje in Newcastle, dan een maand in Sydney en misschien wel 2 in Melbourne.

Maar dan wordt hij gebeld door een oververhitte collega: “stop waar je mee bezig bent!” Wat blijkt? Er is helemaal niet voldoende werk voor de extra verkopers die ze net hebben aangenomen. De nieuwkomers moeten er als eerste uit. Patrick is zijn baan na 2 weken alweer kwijt.
 
Kimberley Australia

Balen als een stekker

Accommodaties cancelen, afspraken afzeggen. We balen als een stekker. Niet in de laatste plaats omdat het gewoon ontzettend leuk was voor Patrick om een paar maanden in vreemd land te werken. Het is maar de vraag of het zin heeft om nog eens op zoek te gaan naar een andere baan in het boekenvak. De meeste bedrijven reageerden de eerste keer al niet op zijn mailtjes. Bovendien hebben we geen zin om wekenlang te wachten met de kans dat het niks wordt. Het geld dat die tijd ons zou kosten besteden we liever aan mooie avonturen.

We missen iets in Australië

Patrick en ik maken lange wandelingen langs het strand in Brisbane en kletsen uren over ons gevoel bij Australië, de tegenvallers en de nieuwe mogelijkheden die we plotseling hebben. Het duurt even voor we allebei durven toe te geven dat we Australië niet zo fantastisch vinden als we van te voren hadden gedacht. We missen iets. Het contact met de lokale bewoners is afstandelijk en zakelijk. Terwijl we in Azië juist zo genoten van alle bijzondere ontmoetingen. Daarnaast merken we dat we constant van highlight naar highlight hoppen, zonder dat we echt een connectie maken met de plek of de bewoners. Zelfs als we een urenlange wandeling in de wildernis maken komen we nog waarschuwingsbordjes, aangelegde uitkijkpunten en metalen trappen tegen. Het voelt gewoon niet echt.

We voelen dat we moeten gaan – naar Zuid-Afrika

Begrijp me niet verkeerd. We hebben ontzettend genoten van de waanzinnig mooie natuur in West-Australië. De diepe, donkerrode kloven, eindeloze vlaktes, de onverbiddelijke wildernis; het maakt allemaal grote indruk op ons. Hoe onbegrijpelijk het misschien ook is om al die plekken die we nog niet gezien hebben over te slaan, we voelen heel sterk dat het tijd is om te gaan. Dus laten we er geen gras over groeien en boeken meteen een ticket naar Zuid-Afrika. Eind juli gaan we al!
 
roadtrip van Darwin naar Perth

Zo min mogelijk vliegen

Maar waarom Afrika, hoor ik je denken. Jaren geleden verloor ik al eens mijn hart aan het continent. Ik reisde maandenlang door de zuidelijke landen en denk nog vaak terug aan de bijzondere avonturen die ik daar meemaakte. Ik weet dus stiekem al dat ik daar graag ben.

Een andere belangrijke reden is dat we zo min mogelijk willen vliegen. Dat we een vlucht pakken om weg te komen uit Australië hadden we ingecalculeerd. We hadden eerst bedacht om ook naar Nieuw-Zeeland te gaan en daarna naar Zuid-Amerika, voor we teruggaan naar Europa. Die route betekent minimaal 3 vluchten voor we weer thuis zijn. Van Sydney vliegen we rechtstreeks naar Johannesburg. Dat is één vlucht en hopelijk de laatste. Want vanaf Zuid-Afrika willen we zonder te vliegen terug naar Nederland reizen.

We krijgen vast een voorproefje

De laatste 2 weken hebben we veel gecouchsurft en op die manier heel veel te gekke mensen ontmoet. Op dit moment zit ik in een appartement aan de rand van Sydney achter mijn laptop. Patrick en onze gastvrouw Miemsie staan in de keuken gezellig te kletsen terwijl ze het avondeten bereiden. Geloof het of niet, maar onze hosts Miemsie en Henning, komen oorspronkelijk uit Zuid-Afrika. Zo krijgen we alvast een klein voorproefje van onze volgende bestemming.
 
Naar Zuid-Afrika

Het volgende avontuur wacht

In Zuid-Afrika verblijven we eerst een volle maand in Johannesburg, waar we fulltime gaan werken. Één van mijn opdrachtgevers heeft een groot project waar ik de komende tijd druk mee ben. Te gek, want zo kunnen we weer even een buffer opbouwen voor het avontuur dat ons in Afrika te wachten staat. Daarna reizen we rustig aan door het zuiden van Afrika, voor we ons een weg naar boven werken. Of we via de westkust of oostkust gaan is nog de vraag. Beide routes hebben zo hun voor- en nadelen. Aangezien lange termijn plannen voor ons niet werken, focussen we ons voorlopig op de eerste stap: onze tassen inpakken en het vliegtuig halen. Afrika, here we come!

De All Day Every Nieuwsbrief

Nu weet je waarom wij binnenkort naar Zuid-Afrika gaan. Wil je dit soort verhalen niet meer missen? Meld je dan aan voor onze All Day Every Nieuwsbrief. Je krijgt 1 keer in de maand een selectie handige, altijd leuke, soms grappige verhalen en tips in je inbox. We spammen je niet, we vermaken je alleen 😉 Meld je nu aan en krijg een selectie van handige digitale recepten uit Lekker koken met restjes cadeau! Klik hier om je aan te melden. Wil je elke week een mailtje krijgen met de nieuwste verhalen? Klik dan hier voor de All Day Every Update.

Genoten van dit artikel? Dan vind je dit ook leuk!

1. Wat je niet mag missen tijdens je roadtrip van Darwin naar Perth
2. Hoe een Zuid-Afrikaan bij ons inbreekt en wij hem eeuwig dankbaar zijn
3. Namibië: toen die man er met onze auto vandoor ging
4. Meet the Ozzies: een ongewoon leven en een geheim op wielen
5. Jelle van FlyGRN legt uit waarom hij jouw vlucht gratis compenseert

By

Na maanden van dromen over onze roadtrip door Australië is het eindelijk zover. In ons nieuw aangeschafte huis op wielen rijden we vanuit de noordelijke stad Darwin het grote avontuur tegemoet. Ruim drie weken later rijden we Perth binnen, de miljoenenstad aan de westkust van Australië. We bezoeken nationale parken, snorkelen in de Indische Oceaan en slapen bij echte Australische homesteads. Droom jij ook van een roadtrip van Darwin naar Perth? Wij helpen je in dit blog op weg met handige tips, de tofste campingspots en nemen je mee naar natuurparken die je niet mag missen.

Litchfield National Park

Het relatief kleine Litchfield National Park ligt op anderhalf uur rijden van Darwin. Het is niet voor niks dat dit park al jaren erg populair is bij de locals. Zover als het oog reikt kijken we uit over tropische bossen en watervallen die honderden meters naar beneden klateren. Combineer dat met beekjes waarin je kan zwemmen, langs hoppende wallaby’s en mooi onderhouden natuurcampings en het Aussie gevoel is compleet. En dan zijn we pas net begonnen!
 
roadtrip australia

Roadtrip tip: Vergeet je verrekijker niet! De nationale parken in het noorden van Australië zijn het thuis van honderden vogelsoorten en andere inheemse dieren. Met het blote oog zijn ze lastig te spotten. Gelukkig ga je nu voorbereid op pad.
 

Kakadu National Park

Het beroemde Kakadu National Park is 20.000 m2 groot en staat bekend om de moerasgebieden die gevormd worden door de Alligator Rivers. In het Aboriginal Museum leren we over de originele bewoners van Kakadu. We staan vroeg op voor een boottocht over de beroemde moerassen en gaan op zoek naar krokodillen. Een bezoek aan Kakadu is niet altijd hetzelfde. Houdt er in het regenseizoen rekening mee dat sommige wegen gesloten zijn of dat paden en wegen alleen toegankelijk zijn voor 4WD’s.
 
roadtrip Australia
Roadtrip tip: Sla genoeg eten in voordat je een paar dagen in Kakadu verblijft. Eten en drinken in het park is tenminste 2 keer zo duur en de keuze is erg beperkt.

Edith Falls & Katherine

We verlaten Kakadu aan de zuidkant en dalen af richting Katherine, waar de gelijknamige Katherine Gorge te bezoeken is. Volgens velen is een boottocht door de rivier in de Gorge een must-do. Zware regenval gooit voor ons roet in het eten, maar het houdt ons niet tegen om rond Katherine de natuur in te gaan. Wij rijden naar de Edith Falls en hebben daar geen moment spijt van. We parkeren ons busje voor een nacht op de Edith Falls Campground en genieten de volgende ochtend van een stevige hike over de rotsige paden die langs de watervallen kronkelen en nemen een frisse duik in het ijskoude meer.
 
roadtrip Australia
Accommodatie tip: Vlak voor de grens van West-Australië strijken we neer bij de bijzondere Zebra Mine Gallery & Camping. Hier leren we over Zebrastenen, het door mensen aangelegde Argyle Lake en zien we onze eerste (tamme) Australische slang. Klik hier en lees over deze bijzondere verblijfplaats.
 

Geniet van the Kimberley

Voordat we de grens naar West-Australië oversteken begint het landschap al te veranderen. Het zand wordt roder, de heuvels worden hoger en het terrein wordt ruiger. Als we de Northern Territory definitief achter ons hebben gelaten rijden we een gebied in dat veel reizigers één van de hoogtepunten van West-Australië noemen: The Kimberley. De noordelijke regio bestaat uit oeroude bergketens die worden afgewisseld met droge uitgestrekte landschappen. Er zijn verschillende nationale parken die het bezoeken waard zijn. Vanuit de auto kan je genieten van het bijzondere landschap dat om de paar uur volledig verandert.
 
Kimberley Australia
Accommodatie tip: Ter hoogte van het plaatsje Halls Creek sliepen wij op een free camping genaamd Caroline Pool. Helemaal alleen, een sterrenhemel die niet verpest wordt door lichtvervuiling en precies genoeg hout om een klein vuurtje te bouwen. Romantisch, sprookjesachtig en onvergetelijk.

Krijg je al helemaal zin in een reis door Australië? Ivonne van My Footprints deelt haar favoriete roadtrips.

Klim naar de maan in Broome

Het toeristische stadje Broome is na dagen van weinig menselijk contact een goede plek om te herbevoorraden en tot rust te komen. Wandel over de uitgestrekte stranden, breng een nacht door in de Bungle Bungles of ga met een speedboot richting de spectaculaire Horizontal Falls. Wij hadden het geluk dat ons bezoek samenviel met volle maan en zaten bij het vallen van de avond klaar voor Broome’s beroemde stairway to the moon. Het maanlicht valt bij eb op de drooggevallen zeebodem en creëert de illusie van een trap die tot de hemel reikt. Prachtig!
 
road trip australia
Roadtrip tip: Na een lange, warme dag is er niets lekkerder dan een ijskoud biertje. Waar kan dat beter dan bij een échte brouwerij? Bij Matso’s Brewery proef je mango bier, gember bier en zelfs lychee bier. Je mag best een beetje genieten tijdens je roadtrip van Darwin naar Perth!

Eighty Mile Beach

Soms is een korte stop genoeg om erg onder de indruk te zijn. Dat bewijst onze nacht bij de Eighty Mile Beach. Vanaf de camping wandel je gemakkelijk het strand op, waar je geniet van migrerende vogels en een onwaarschijnlijk verschil tussen eb en vloed. Zelfs het handjevol backpackers dat in grote Jeeps over het strand racet kan de rust die dit immense strand uitstraalt niet verpesten.
 
road trip australia
Goed om te weten: Wandel rond zonsondergang van het strand naar de zee. Door het grote verschil tussen eb en vloed ben je zo’n 15 tot 20 minuten aan het wandelen voordat je uiteindelijk de Indische Oceaan bereikt. Je staat dus eigenlijk op de zeebodem! Ga wel op tijd terug, want het is lastig lopen in het donker.

Karijini National Park

Karijini is zonder twijfel één van de mooiste plekken die we in heel Australië hebben bezocht. De ruige ravijnen, de back-to-basic campings, de onverharde wegen waar we overheen hobbelen. Het was een avontuur om nooit te vergeten. Wandelen door Dales Gorge, dobberen in natuurlijke zwembaden en je een weg banen door smalle ravijnen en rivieren. Aan uitkijkpunten geen gebrek; de grootsheid van dit natuurpark kan niet aan je voorbij gaan.
 
roadtrip van Darwin naar Perth
Accommodatie tip: Heb je tijdens je roadtrip van Darwin naar Perth behoefte aan een nachtje met meer luxe dan je eigen camper kan bieden? Overnacht bij Karijini Eco Retreat. Slaap in prachtige eco-tenten of parkeer op één van de 65 campingplaatsen. De beste faciliteiten van het park en een eigen outback-restaurant maken jouw bezoek aan Karijini compleet.

Exmouth en Cape Range National Park

We vervolgen onze weg richting Exmouth. We genieten al snorkelend in het Cape Range National Park van het prachtige Ningaloo Reef. Boek van tevoren een campingplaats! Een overnachting in het park kost $11,-, terwijl de commerciële campings in het dorp al snel $ 50,- dollar per nacht rekenen. Wil je snorkelen met walvishaaien? In Exmouth kan dat. Voor $ 400,- word je de open zee op gevaren en ga je gehaaid een oceaanreus tegenkomen. Ga voor een borreltje gerust het dorp in, maar genieten doe je hier vooral in de natuur.
 
roadtrip van darwin naar perth
Accommodatie tip: We slapen na Exmouth 1 nacht bij Bullara Station Stay, een echte Australische homestead. Rond 5 uur ’s middags verzamelen alle gasten zich rond het kampvuur. Onder het genot van live muziek en een glaasje proef je het traditionele damper brood en krijg je een kleine geschiedenisles over de homestead en de omgeving. Let op: het is een bring your own booze borrel.

Shark Bay

De natuur staat tijdens onze roadtrip van Darwin naar Perth centraal, dus het zal je niet verbazen dat we nóg een National Park aan het lijstje toevoegen. Shark Bay lijkt in geen enkel opzicht op de andere parken. Geen diepe ravijnen of moeraslandschappen, maar uitzichten over zee en het unieke Shell Beach, waar miljoenen kleine schelpen tussen je tenen kriebelen. En vergeet Hamelin Bay niet, een van de weinigen plekken op aarde waar stromatolieten (oeroude in zee groeiende micro-organismen) groeien.
 
road trip van darwin naar perth
Goed om te weten: Eén van de ’topactiviteiten’ in Shark Bay is het voeren van dolfijnen in Monkey Mia. De gevolgen van het voeren van deze wilde dieren zijn groter dan veel reizigers zich realiseren. Dolfijnen zoeken niet langer naar hun eigen eten en jonge kalfjes worden door hun moeders genegeerd en raken ondervoed. Het dolfijnen voeren (hoe leuk en lief het ook lijkt) kan je beter overslaan. Lees hier meer over de problemen die schuilgaan achter deze trekpleister!

Kalbarri trekking

Wij vinden het leuk om af en toe onze wandelschoenen onder te binden en een lange hike te maken. Tijdens de Loop Walk in Kalbarri National Park worden we flink uitgedaagd. We klimmen over rotsen, staan we even stil bij de Instagrammable Nature’s Window en klauteren door mul zand terug richting onze auto. Als je vroeg het park in gaat, lijkt het alsof je alleen op de wereld bent. Een sprookjesachtig en uniek gevoel dat je als Nederlander niet snel hebt in eigen land!
 
road trip van darwin naar perth
Accommodatie tip: Van sprookjesachtig naar spookachtig. Kamperen bij de Oakabella Homestead is gegarandeerd genieten. Van goeie koffie en thee in de tearoom tot karaoke zingen na het diner. De volgende ochtend krijg je een rondleiding door het eeuwenoude woonhuis, waar volgens de legendes spoken rondwaren. Ontspannend en spannend tegelijk tijdens je roadtrip van Darwin naar Perth!



The Pinnacles bij Cervantes

De Pinnacles zijn grote, rechtopstaande stenen die op het eerste oog direct uit het zand lijken te groeien. Of dat zo is, daar zijn de wetenschappers nog niet over uit. Maar dat het een bijzonder gezicht is om honderden stenen uit zacht woestijnzand te zien steken, dat weten we zeker. We rijden en wandelen tussen de pinnacles door en leren daarna in het bijbehorende museum over de geschiedenis. Een bijzondere plek die niet mag ontbreken tijdens je roadtrip van Darwin naar Perth.
 
pinnacles perth

The Indian Ocean Drive

Tijdens de laatste dagen van de roadtrip van Darwin naar Perth genieten we vanuit de auto van de omgeving. De Indian Ocean Drive is daar speciaal voor aangelegd! Vanuit Cervantes rijden we zuidelijk richting Perth. We genieten van de natuur, bezoeken kleine dorpen zoals Jurien Bay en eindigen onze trip uiteindelijk in Yanchep National Park, waar we voor het eerst de beroemde koala’s spotten. Een half uurtje later rijden we Perth binnen, waar de uitgestrekte vlaktes plaatsmaken voor woonwijken en hoge torens. Het zit erop!
 
roadtrip australia koala

Ook een roadtrip van Darwin naar Perth doen?

Een roadtrip van Darwin naar Perth is een avontuur dat je niet snel meer vergeet. De tocht is zo’n 5000 kilometer lang en om er echt van te genieten heb je minimaal 3 weken nodig. Er is veel te doen en deze route geeft je de kans om af te wisselen tussen gratis campings of iets luxere slaapplekken. Als je voldoende tijd neemt, kan je optimaal genieten. We sluiten af met een paar laatste tips en trics!

Goed om te weten tijdens je roadtrip van Darwin naar Perth:

  • Australië kan erg overweldigend zijn. Gelukkig vind je in vrijwel elk dorp een bezoekerscentrum. Maak daar gebruik van. De medewerkers kunnen je alles vertellen over de activiteiten, de omgeving en mogelijk afgesloten wegen. Zo ben je altijd op de hoogte! Ook een Lonely Planet is handig om bij je te hebben!
  • De afstanden in Australië zijn enorm. Zorg er daarom voor dat je voldoende voorraden meeneemt. Niet alleen eten en drinken. Ook benzine en een ruime voorraad water wordt sterk aangeraden. Mocht je ergens vast komen te zitten, dan moet je jezelf een paar dagen kunnen redden.
  • Veel van de nationale parken vragen een entreeprijs. Deze fee’s zijn meestal rond de $13,-. Daarnaast wordt er meestal ook een kleine bijdrage verwacht voor de campings die zich in het park bevinden. Zorg er daarom voor dat je voldoende cash bij je hebt. Op steeds meer plaatsen kan je pinnen, maar nog niet overal.
  • Op de grens tussen de Northern Territory en West-Australië wordt je auto gecontroleerd op groente en fruit. De angst bestaat dat fruitvliegjes en giftige kikkers meereizen in jouw verse producten. Je riskeert een boete als je ‘verboden producten’ bij je hebt. Tip: kook de avond van tevoren een lekkere restjesmaaltijd en neem die mee de grens over. Gekookt eten mag namelijk wel mee! Lees hier meer over de quarantaine controles in Australië.
  • Let goed op voor overstekende dieren. Er liggen veel dode kangoeroes, emoes en soms zelfs koeien langs de weg. Maar ook kleine vogels kunnen plotseling voor je auto langs vliegen. Rijd niet te hard en let goed op, zelfs als de weg helemaal leeg is. Het is zielig voor de dieren én een aanrijding met een kangoeroe kan zomaar het einde van je auto en dus je roadtrip betekenen.
  • Rijd nooit in het donker! Juist dan zijn de bovengenoemde dieren actief en is het risico dat je een dier aanrijdt groot. En ’s nachts zijn er aanzienlijk minder mensen op de weg om je te helpen.

 

Op zoek naar een mooie trekking tijdens je roadtrip?

Wil je even de auto uit en je benen strekken? Kijk eens op bookatrekking.com! Er zijn veel mooie wandeltochten in Australië die je hier kan boeken. Bookatrekking.com is een vergelijkingssite waar je makkelijk en snel boekt bij lokale aanbieders. Van de Great Ocean Walk tot een trekking in de Victorian Alps. Veel plezier!
 

Brand 728x90

Genoten van dit verhaal? Lees deze blogs ook!

1. Hoe een Zuid-Afrikaan bij ons inbreekt en wij hem eeuwig dankbaar zijn
2. In West-Australië moeten we onze auto repareren. Ik voel me belazerd
3. Een wandeling door Dili, een levendige stad met een bloedige geschiedenis
4. Zo voorkom je voedselverspilling op reis
5. Zelf kraanwater filteren op reis? Wij testen en vergelijken 4 opties

By

“Heb je de pindakaas gepakt?”, vraagt Daisy als we in de campingkeuken gaan ontbijten. We hebben haast, want er staat een lange rit op de planning. Dat ik de pindakaas ben vergeten, helpt niet. Ach, ik vergeet wel vaker iets. Dat kost tijd en dat hebben we vandaag niet. Daarom ren ik snel naar onze bus, open de achterklep, laat de sleutels op het kastje vallen, gris de pindakaas uit de bak, druk het knopje van het slot in, gooi de klep dicht en ren terug naar Daisy. “Snel hè?”, zeg ik trots. “Voordat je het weet zijn we on the road.” Of toch niet?

Zuid-Afrikaanse buurman

Met een volle buik wandelen we even later de campingkeuken uit. Onze Zuid-Afrikaanse buurman, die we twee avonden eerder hebben leren kennen, wenst ons lachend een goede reis. Hij heeft me geleerd hoe je een houtkachel ècht goed heet krijgt. Daarna deelden we een fles wijn en luisterde hij geduldig naar onze klachten over Australische automonteurs. “Jammer dat we alweer moeten gaan”, zeg ik tegen Daisy. “Ik vond het gezellig met onze buurman.”
 
omgekeerde cultuurshock australie
 
Daisy knikt instemmend en draait zich tegelijkertijd om. “Maak jij de auto open?”, vraagt ze. “Ik heb geen sleutels”, antwoord ik. “Ehm, jawel. Die heb je wel. Jij hebt de pindakaas gepakt.” Geschrokken kijk ik haar aan. Stiekem weet ik al hoe laat het is. Terwijl ik weiger te accepteren wat er aan de hand is, probeer ik me te herinneren waar ik de sleutels voor het laatst heb gezien.

We moeten inbreken

Ik ren terug naar de keuken. “Iets vergeten?”, vraagt de buurman. “Ehm, we kunnen onze autosleutels niet vinden”, antwoord ik gegeneerd. Hij staat gelijk op en helpt mee met zoeken. Al snel komen we tot de conclusie dat de sleutels hier niet zijn. Samen lopen we terug naar ‘ons’ veldje. Onderweg komen we Daisy tegen. “Ze liggen niet bij de receptie en ook niet in de WC’s”, zegt ze.

Als we bij ons busje staan en ik nog één keer diep in mijn zakken voel, dringt de waarheid tot me door. Ik kijk Daisy aan en zie in haar ogen dat zij het ook weet. Ooh nee, zie ik haar denken. Ik zucht diep. “Ze liggen in het busje”, zeg ik met het schaamrood op mijn wangen. In een flits schieten de scenario’s door mijn hoofd: sleutelboer inschakelen; uurloon plus zondagtoeslag; nieuw slot kopen; 500 dollar lichter; Daisy boos; weer een dag verloren aan ongein. Onze buurman doorbreekt mijn gedachtestroom: “Er zit maar één ding op,” zegt hij kordaat. “Inbreken!”

Raampje intikken?

Terwijl Daisy beteuterd bij het busje blijft staan en ik nog 1 keer tevergeefs alle deuren probeer te openen, komt onze buurman aangelopen met een kleine schroevendraaier, een vijl en een verbogen kledinghanger. “Weet je zeker dat ze in de bus liggen?”, vraagt hij nog eens. “Ik zou niet weten waar ze anders zijn”, zeg ik. “Een raampje intikken is de snelste oplossing”, zegt hij met een knipoog. Hij ziet mijn geschrokken blik. “We proberen het eerst wel even anders.”
 
Buurman breekt in
 
“Verwacht niet teveel, want ik heb dit al sinds m’n 17de niet meer gedaan”. Dit keer is mijn blik verbaasd en hij begint hard te lachen. “Eén keer maar. Voor een vriend.” Hij glijdt met zijn vingers langs de rand van het raam. Het raampje van de bijrijdersdeur staat op een kier. Dat is onze beste kans. De buurman buigt de kledinghanger in een grote boog, steekt hem door de kier en probeert al hengelend de deur van het slot te halen. Na 10 minuten wiebelen geven we het op.

De achterklep open breken?

Daarna probeert hij met een kleine vijl het slot te forceren, maar die tactiek geven we uit angst voor beschadigingen snel op. De kier van de deur is te krap, daar komen we niet doorheen met de kledinghanger en dus komt de schroevendraaier tevoorschijn. Met het kleine gereedschap vouwt de buurman het rubbertje van het raam. Hij steekt de kledinghanger tussen het raam en de deur en begint te wiebelen. Ik herken de tactiek uit films. Dat werkt toch niet echt? “Ergens in de deur zit het mechanisme waarmee het slot verbonden is. Dat moeten alleen even weten te vinden.”

Nadat het stuk ijzer verschillende keren klem is komen te zitten, begint de buurman hardop na te denken over andere opties. “Kunnen we de achterklep open breken? Of de zijdeur?” Lichte paniek maakt zich meester van mijn warrige brein. Als hij het opgeeft, dan weet ik het ook niet meer. Moeten we echt een raampje intikken?

Autokraker Patrick B.

Uit pure wanhoop pak ik de kledinghanger van hem over. Ik doe na wat hij eerder deed en wroet langs het rubbertje. Ik wiebel wat en probeer de inbrekers op televisie na te bootsen. Dan gebeurt er iets. “Zag je dat?”, vraag ik. “Het knopje wiebelde!” Dat betekent dat het mechanisme inderdaad ergens in de deur zit.

“Voorzichtig, voorzichtig”, zegt de buurman zachtjes, terwijl we met finesse proberen het haakje van de hanger om een mechanisme te klemmen. Mijn hart begint sneller te kloppen als het knopje nog een keer stevig begint te wiebelen. Ik voel me Nicolas Cage in Gone in 60 seconds. “Iets meer naar rechts”, zegt de buurman. Ik volg zijn instructies en als het knopje weer begint te wiebelen trek ik in één ruk hard aan de kledinghanger.

Klik!

Klik! Alle deuren van de auto springen van het slot. “Yeah!”. Mijn schreeuw van blijdschap en opluchting klinkt over de hele camping. Ik geef de buurman een high-five en vertel Daisy trots dat het gelukt is. “Ik ben een echte inbreker!” Glimlachend geeft ze mij ook een high-five. We openen de achterklep en daar, precies voor het bakje waar we de pindakaas bewaren, ligt wat we kwijt waren: onze autosleutels.
 
We hebben de sleutel!
 
We laden snel de laatste spullen in, zodat we onze einddoel van de dag nog kunnen halen. “Jullie gaan Esperance wel halen”, zegt de buurman. “Het is maar 6 uurtjes rijden.” Als we wegrijden zwaaien we enthousiast naar onze Zuid-Afrikaanse vriend, blij dat we (anderhalf uur later dan gepland) toch nog kunnen vertrekken. Dankzij hem.

Een goede buur, een verre vriend

Mijn moeder noemde mij vroeger een warrige professor. Vaker dan me lief is ben ik sleutels kwijt, vergeet ik mijn lunch of sta ik zonder jas buiten in de kou. Dit verhaal gaat over het feit dat ik de sleutels in ons busje laat liggen. Maar het gaat vooral over mensen die je tegenkomt tijdens een verre reis. Bijvoorbeeld een Zuid-Afrikaanse vreemdeling, wonend in Australië, die toevallig onze buurman is. Het gaat niet over dat je nooit je auto op slot moet doen als de sleutels er nog in liggen. De moraal van dit verhaal is dat een Nederlandse tegeltjeswijsheid overal ter wereld geldt: ‘Een goede buur is beter dan een verre vriend.’

De All Day Every Nieuwsbrief

Wil je dit soort verhalen niet meer missen? Meld je dan aan voor onze All Day Every Nieuwsbrief. Je krijgt 1 keer in de maand een selectie handige, altijd leuke, soms grappige verhalen en tips in je inbox. We spammen je niet, we vermaken je alleen! Meld je aan en krijg een selectie van handige digitale recepten uit Lekker koken met restjes cadeau! Klik hier om je aan te melden. Wil je elke week een mailtje krijgen met de nieuwste verhalen? Klik dan hier voor de All Day Every Update.

Ook je sleutels kwijtraken in Australië?

Ben jij ook liever je sleutels kwijt in Australië dan in Nederland? Boek dan vandaag nog een reis naar Down Under. Onze partner Riksja Travel helpt bij het samenstellen van de ultieme Australië beleving. Van Aboriginal Art tot een Crocodile Dundee experience. Boek via deze link. Voordat je het weet sta jij in een Australische campingkeuken naar je sleutels te zoeken. Veel plezier!

Genoten van dit artikel? Dan vind je dit ook leuk!

1. In West-Australië moeten we onze auto repareren. Ik voel me belazerd
2. Mama, ik ga in Mumbai wonen. Al weet ik niet precies waarom
3. Help! Ik word reisblogger! (En dat komt door India)
4. Hoe een klein gebaar leidt tot een inspirerende ontmoeting in Thailand
5. Gangtok in Sikkim: slaap tussen de boeken in Bookmans B&B

By

Als je geen verstand hebt van moertjes, schroeven en radartjes, zit er niets anders op dan te vertrouwen op de blauwe ogen van de automonteur. Maar zelfs de meest vriendelijke glimlach kan je voor de gek houden. In West-Australië moeten we onze bus voor 1.000 dollar laten repareren. En ik voel me belazerd.

Kangoeroes en emoes

Het is half 8 ’s ochtends. De zon is net boven de horizon verschenen. We zijn vroeg vertrokken, zodat we een lange wandeling kunnen maken in het Kalbarri National Park voordat het te warm is. Links en rechts van de lege weg staan dichtbegroeide bosjes waar zomaar een wild dier uit tevoorschijn kan komen. Rond deze tijd vinden kangoeroes en emoes hun weg terug naar hun holletjes, waar ze de rest van de dag lekker luieren. Patrick rijdt langzaam. Ik tuur voor ons uit en scan de struiken op zoek naar beweging.

Meer lezen: Wereldreis update: omgekeerde cultuurshock en op zoek naar een huis op wielen

Mooie dames imponeren

Vrrrrrr… Brrrr… Het lijkt wel alsof Patrick mooie dames wil imponeren met zijn brommende motor. Ik kijk hem geërgerd aan. “Ik kan er niks aan doen. Als ik het gaspedaal intrap begint -ie te brullen, maar hij gaat niet harder.” Nee hè, niet nog meer problemen met de bus. “Rij je in een te hoge versnelling?”, probeer ik wat onnozel. We rijden een minuut of 2 door zonder iets te zeggen. Ik probeer mezelf wijs te maken dat er niks aan de hand is. Dat geluid verdwijnt vanzelf wel weer. Maar onze bus haalt me meteen uit die droom en begint steeds harder te grommen en langzamer te rijden. Het is mis.

Gaspedaal trapt door

“We moeten terug nu die nog rijdt.” Patrick heeft gelijk. Als we midden in het park stil komen te staan zijn we nog verder van huis. Wegslepen is een duur geintje. Terwijl Patrick rechtsomkeert maakt, begin ik de symptomen te Googelen: ‘gaspedaal trapt door’. De resultaten liegen er niet om. In het ergste geval wordt de auto volledig afgeschreven. Niks meer waard. Ik druk mijn telefoon snel op stand-by.

De koppeling is kapot

Er valt niet veel te kiezen in het kleine kustplaatsje Kalbarri. We rijden in één rechte lijn naar de garage met de beste reviews. Als Patrick het probleem uitlegt aan Glen, de monteur, schudt hij zijn hoofd en bijt op zijn lippen. Dat doen mensen voor ze slecht nieuws gaan vertellen. Ik zet me schrap. “Jullie koppeling is kapot. In het beste geval kost je dat 800 dollar. Als het tegenzit kan het oplopen tot 2.000 dollar. Dat is meer dan die auto waard is.” Ho! Wacht even. Hoezo meer dan die waard is? We hebben de bus uitgebreid laten checken door een monteur in Darwin. Die zei dat hij er tussen de 5 en 5,5 duizend dollar voor zou betalen. Wij hebben er 5.700 voor betaald.

Meer lezen: Meet the Ozzies: een ongewoon leven en een geheim op wielen
 

Tot 10 tellen

Glen loopt hoofdschuddend een rondje om de wagen. Hij trap tegen de banden. “Die zijn nodig aan vervanging toe. Het is illegaal om met zulke versleten banden te rijden.” Mijn hoofd begint te tollen. “We hebben 4 dagen geleden 370 dollar betaald voor een servicecheck. De monteur in Exmouth zei dat de banden nog wel even konden.” Glen begint spottend te lachen. “370 dollar? You’re joking? Jullie backpackers hebben echt teveel geld.” Ik voel de tranen van woede opkomen, haal diep adem en besluit aan de andere kant van de wagen te gaan staan. 1.. 2.. 3.. 4..

Niet de eerste keer

Het is niet de eerste keer dat dit mij overkomt. De pijnlijke herinnering aan mijn vorige camper knaagt in mijn achterhoofd. Dat was ook al zo’n aanfluiting. Een onbeschofte verkoper die me voor veel te veel geld een droom verkocht die op een nachtmerrie uitliep. Ook toen legde ik mijn vertrouwen volledig in de handen van de vakman, om er al snel achter te komen dat hij enkel uit was op mijn zuurverdiende spaargeld. Er mankeerde zoveel dat de reparaties duurder waren dan de camper zelf. Ik had al mijn geld al uitgegeven en kon niets anders dan kiezen voor de sloop.
 
Oldtimer Camper - All Day Every Daisy

Enorme sukkel

Natuurlijk hebben we online gelezen dat je goed moet uitkijken met Australische automonteurs. Ze rekenen graag wat extra’s voor hun werk, want Europese reizigers weten toch niet wat normaal is. Bovendien komen ze nooit 2 keer terug naar dezelfde garage. En toch dacht ik dat deze mannen het beste met ons voor hadden. Ik haat het zo als mensen je oplichten. Het gaat me niet om het geld wat we teveel hebben betaald. Dat is balen. Maar ach.. geld is geld. Het gaat me zelfs niet om het slechte werk dat ze hebben geleverd. Het is gewoon zwaar klote wanneer je iemand vertrouwt en ze daar misbruik van maken. Voor de tweede keer nog wel. Wat voel ik me nu een enorme sukkel.

Extra werk zoeken

We hebben geen keus en laten Glen de reparatie uitvoeren. Hij bestelt meteen nieuwe remschijven, want die moesten volgens de monteur in Exmouth hoognodig vervangen worden. De reparatie duurt de hele dag. Intussen gaan Patrick en ik hard op zoek naar extra werk. 3 weken Australië is nu al duurder dan 3 maanden Indonesië.

Aan het eind van de dag melden we ons weer bij de garage. Ik voel mijn hart sneller kloppen. Wat zal hij nu weer voor vervelends melden?
 

Prima bakkie

Hij heeft de reparatie van de koppeling en een paar andere kleine zaken voor 900 dollar kunnen doen. De remschijven waren nog prima en heeft hij laten zitten. We moeten de nieuw bestelde schijven van 100 dollar wel afrekenen. “Die kun je aan de volgende monteur geven tegen de tijd dat ze wel vervangen moeten worden.”

Glen loopt zijn bekende rondje om te auto en klopt bemoedigend op de motorkap. “Ik heb nog eens goed gekeken. Het is een prima bakkie. Als je goed voor je wagen zorgt krijg je ‘m wel verkocht voor dezelfde prijs als jullie betaald hebben.” Voor het eerst laat ik mijn glimlach aan de monteur zien. Nu maar hopen dat deze man wel te vertrouwen is. To be continued…

Meer lezen: ook op road trip door Australië? Laat je inspireren door Travellers of the World die in 11 dagen van Sydney naar Melbourne reden.

Genoten van dit artikel? Dan vind je dit ook leuk!

1. Een harde klap… Nee! We hebben een hond aangereden
2. Dit zijn de leukste en minder leuke momenten na 6 maanden wereldreis
3. Ik moet, maar ik kan niet meer. Over de zwaarste dag van de EBC
4. Een scooterongeluk: dat zal mij niet overkomen. Toch?
5. Ik móet naar de tandarts in een ontwikkelingsland. Alweer.

By

We zijn nog maar net vertrokken op onze grote rondreis door Australië en we hebben nu al zoveel interessante mensen ontmoet. Dat is het leuke van kamperen. Elke dag hebben we nieuwe buren. Sommigen zijn erg op hun privacy gesteld. Dan komen we niet verder dan een glimlach en een vriendelijk ‘g’day mate!’. Andere keren worden we uitgenodigd om onze vouwstoelen open te klappen en gezellig voor de tent te komen zitten. Zo ook in Kunnunura, waar Heidi en Craig uit Cairns ons vertellen over hun ongewone leven en laten zien wat voor bijzonders ze in hun witte trailer verbergen.

Luisteren naar de vogels

Anders dan de meeste Australische reizigers hebben Heidi en Craig geen grote caravan achter hun jeep hangen. “Kijk om je heen; iedereen zit in zijn sleurhut televisie te kijken. Wij niet. Wij zijn liever buiten,” legt Heidi uit. En zo is het; als de zon onder is ligt de camping er verlaten bij. Blauw licht flikkert door de kleine raampjes van de huizen op wielen. Heidi en Craig zitten het liefst met een blik bier voor hun trailer. “Op televisie zie je alleen maar rotzooi. Buiten zien we krokodillen en de sterren. Heb je al eens omhoog gekeken? We luisteren naar de vogels, de kikkers en de krekels. Daarvoor ga je toch kamperen?”
 
crocodile australia meet the ozzies

Er is altijd wel werk te vinden

Het echtpaar is al meer dan 4 jaar op reis. Af en toe blijven ze een paar maanden op dezelfde plek om te werken. Heidi is verpleegster en Craig vrachtwagenchauffeur. “Er is altijd wel ergens werk te vinden. Morgen heb ik een gesprek bij een bejaardentehuis hier in de buurt. Als dat niets is rijden we door naar Darwin. Daar heeft Craig contacten.” De moderne nomaden komen uit Cairns, in het noordoosten van Australië. Daar hebben ze 5 hectare land, midden in de jungle. Ze zijn de afgelopen jaren één keer thuis geweest voor een begrafenis.

Alles wat ze nodig hebben

Of ze thuis missen? “Nee hoor. Dit is alles wat we nodig hebben.” Heidi wijst naar de auto en de witte trailer die erachter staat. “We hebben zelfs de Harley mee!” Ik kijk haar vragend aan. “De Harley? Als in Harley Davidson?” Craig begint te grinniken. “Wil je ‘m zien?” Hij springt meteen op en neemt ons mee naar een zijdeurtje van de trailer. Hij draait wat knoppen om, open een deurtje en knipt een lamp aan. Ja hoor, daar staat -ie. Het donkerrode frame van de motor glinstert in het zwakke licht. Heidi moet lachen om onze verbaasde gezichten. “Zonder zijn Harley was Craig nooit mee gegaan.”
 
meet the ozzies

Slimme wasmachine

Craig en Heidi hebben de trailer op maat laten maken. Er bestaat geen tweede zoals deze. Heidi trekt een kastje uit de zijkant. “Dit is mijn voorraadkast.” Tientallen soorten kruiden, pakjes en doosjes staan stevig tussen de rekjes geklemd. Voor de trailer staat een jerrycan met extra benzine een grote emmer. “Dat is onze wasmachine.” Heidi moet lachen. “We doen onze vuile was met water en zeep in de emmer. Deksel erop en klaar. Door al het trillen en schudden van het rijden worden de kleren vanzelf gewassen.” Ik complimenteer de Australische met haar fantastische uitvinding. Ze wappert met haar handen om aan te geven dat het niets voorstelt. “Ach, je wordt vanzelf creatief als je zo leeft.”

Een trotse moeder

“Kom! Ik laat je de keuken zien.” Aan de andere kant van de trailer trekt Heidi een luik omlaag. Het is een keukenblad. Potten, pannen, borden en kookgerei liggen klaar om gebruikt te worden. Mijn blik valt op een fotolijstje in de hoek. “Dat zijn onze kinderen.” Ze pakt de lijst en veegt er zorgzaam met haar hand overheen. Een man en een vrouw van in de twintig kijken zelfverzekerd in de lens. Ze dragen een baret. “Ze werken allebei bij de luchtmacht.” Heidi’s stem verandert als ze over haar kinderen praat. Ik hoor een trotse moeder. “Ze doen het heel goed. We Skypen elke zondag en binnenkort gaan we met het hele gezin naar Bali. Ik kan niet wachten tot ik ze weer zie.”

Van het buitenleven blijven genieten

Op het dak van de trailer staat de tent waar het stel in slaapt. “Nu gaat dat nog,” zegt Heidi. “Maar we worden een dagje ouder en dan zullen we toch ook aan een caravan moeten geloven. Een kleintje hoor, want we willen van het buitenleven blijven genieten.” Craig vult haar lachend aan: “Maar wel eentje die groot genoeg is om mijn Harley in mee te nemen.”
 
australia road trip

Genoten van dit artikel? Dan vind je dit ook leuk!

1. Een onvergetelijke ervaring bij de Zebra Rock Mine in de ruige Kimberley’s
2. Wereldreis update: omgekeerde cultuurshock en op zoek naar een huis op wielen
3. Reizen maakt gelukkig, maar dan moet je wel weten hoe!
4. Een dag in het leven van een boerin in Peru
5. Namibië: toen die man er met onze auto vandoor ging

By

We zijn alweer eventjes in Australië. Een nieuw continent met nieuwe plannen en uitdagingen. De bus is duur en geeft weinig vrijheid en vliegen is geen optie. Dus waren we de afgelopen tijd druk met het zoeken naar een alternatief. Met onze nieuwe camper gaan we de aankomende maanden dit gigantische land verkennen. Maar niet voor ik jullie vertel over de omgekeerde cultuurshock die we ervaren en hoe de zoektocht naar ons huis op wielen verliep. Kortom; een wereldreis update!

Meer weten: hier lees je waarom vliegen geen optie is.

Toe aan verandering

Na anderhalf jaar reizen door bekende en vooral onbekende plekken in Azië, zijn we toe aan verandering. Patrick kijkt ernaar uit dat alles wat gemakkelijk gaat. Dat de zaken beter geregeld zijn. Dat je weet wat je kan verwachten. Ik ben toe aan een plek met minder plastic rommel in de natuur en een stukje wereld waar ik even niet meer dagelijks geconfronteerd word met armoede en ellende.

In het straatarme Oost-Timor pakken we het vliegtuig naar Darwin in Noord-Australië. Het is de kortst mogelijke rechtstreekse vlucht naar Australië. De vlucht wordt 2 dagen uitgesteld. Er is te weinig personeel. Zo gaat dat in Azië.

Er zijn hier zelfs fietspaden

Voor dag en dauw landen we op het kleine vliegveld in Darwin. In Oost-Timor kostte het ons een hele middag om ons visum uit te printen. Er wordt niet eens naar gevraagd. In Australië is je visum gewoon digitaal gelinkt aan je paspoort. Duh. De taxichauffeur rijdt ons over strak aangelegde wegen met duidelijke wegmarkeringen en werkende stoplichten naar het buitenwijkje waar onze AirBnb zich bevindt. Onderweg wordt niet één keer getoeterd. Ik zie geen enkele brommer, laat staan dieren op de weg. En dan die brede stoepen. Er zijn hier zelfs fietspaden!

Omgekeerde cultuurshock

De eerste dagen in Darwin moet ik wennen. Ik had er zoveel zin in, maar voel me moe en inspiratieloos. Eerst geef ik mijn ongesteldheid de schuld. Maar ik merk dat Patrick ook geprikkeld en futloos is. Dan snap ik wat er aan de hand is. We hebben last van een omgekeerde cultuurshock. Alles is hier zo anders. Ik mis de nieuwsgierige blikken van de locals. De gezellige praatjes met vreemden die willen weten waarom we hun land bezoeken. Ik mis het eeuwige avontuur van uitzoeken hoe alles werkt. De geur van eten en brandend hout op straat; de bedrijvigheid; de gekte en al die dingen die ik niet begrijp.
 
oost-timor locals

Meer lezen: In India is alles anders: de geluiden, kleuren, smaken en het ongemak

Op zoek naar een camper

Het gezin waar we slapen doet er alles aan om ons thuis te laten voelen. We krijgen een eigen plank in de koelkast en mogen de fietsen lenen. De aankomende dagen struinen we het internet af op zoek naar een tweedehands auto. We werken aan de website, doen wat extra klussen voor onze klanten en bereiden ons voor op de grote road trip die we in Australië willen maken.

De meeste reizigers slaan Darwin over. Het is daarom lastig om hier een geschikte auto te vinden. Even twijfelen we of we met een huurauto naar een populairdere stad moeten rijden. We vragen offertes op en schrikken ons wild van de prijzen. Waarom hebben we ook alweer bedacht om zo min mogelijk te vliegen?

Alles wat we nodig hebben

Patrick springt op van zijn stoel. “Ik heb een camper gevonden!” Een Frans stel eindigt hun rondreis in Darwin en moet afscheid nemen van hun geliefde busje. De volgende dag nemen we een kijkje. De witte bus is uitgerust met alles wat we nodig hebben. In de achterbak hebben ze een bed en een keukenkastje gebouwd. De spullen, zoals de tafel, stoelen, pannen, bordjes, bestek en zelfs het beddengoed zijn bij de koop inbegrepen. We laten ‘m uitgebreid checken door een monteur, onderhandelen de vraagprijs van 6.500 Australische dollar naar 5.700 en zijn 2 dagen later de trotse eigenaren van een Mazda E1800.
 
omgekeerde cultuurshock australie

Een huis op wielen

Ik zou mezelf niet zijn als ik vond dat de bus klaar was om te gaan. Naast een paar kleine reparaties, hebben we de keuken geschilderd, gordijntjes gemaakt en gezellige lampjes opgehangen. Na 1,5 jaar ‘dakloos’ voelt het alsof we weer een huisje hebben. Maar dan eentje op wielen. En de naam? Tsja, in de onderhandelingen krijgen we ‘m alleen voor onze prijs als we beloven de naam te houden. Onze witte bus heet ‘Duuuude’ met vier u’s en op z’n Frans uitgesproken: djoud.
 
omgekeerde cultuurshock australie

Meer lezen: één van onze eerste stops is een heel bijzondere. Ik neem je mee naar de Zebra Rock Mine in West-Australië

De Big Loop in Australië

Terwijl ik dit typ, zit Patrick rechts naast me achter het stuur. We hebben er vandaag al meer dan 400 kilometer op zitten. We zijn ontzettend blij met onze Duuuude en kijken uit naar de duizenden kilometers die nog gaan komen. Dat lees je goed: duizenden. De afstanden hier in Australië zijn immens. We zijn vandaag pas één dorp gepasseerd en rijden al uren door eindeloze landschappen met dorre bomen en af en toe een verdwaalde koe. Ons plan is om de Big Loop van Australië te doen. Dan rijden we van Darwin langs de westkust naar Perth. Vervolgens naar Adelaide en door het midden richting Cairns. Daarna langs de oostkust weer naar beneden. Dan eindigen we als het goed is in Melbourne. Maar ja, zoals je inmiddels wel gewend bent van ons, veranderen onze plannen net zo vaak als dat we ze maken.
 
omgekeerde cultuurshock australie

Genoten van dit artikel? Dan vind je dit ook leuk!

1. Eilandhoppen, van de gebaande paden af en down under. Dit zijn onze plannen voor 2019
2. Een jaar op reis! Dit zijn de leukste statistieken en weetjes van 365 dagen wereldreis
3. Een scooterongeluk: dat zal mij niet overkomen. Toch?
4. Dit zijn de leukste en minder leuke momenten na 6 maanden wereldreis
5. Reizen en werken: zo ziet mijn leven als digital nomad eruit

By

We zitten tegen de grens van West-Australië. Het is hier snikheet! Pfoe. Een nachtje onder de 10 graden zou ik heerlijk vinden. Op weg naar het Lake Argyle verlaten we de Victoria Highway en slaan af naar de Duncan Road. De strak aangelegde snelweg maakt plaats voor een stoffige grindweg met donkerrood zand zover het oog reikt. Deze route brengt ons dwars door de ruige Kimberley’s naar een uitzonderlijke plek. Bij de Zebra Rock Mine Gallery & Campground ontmoeten we een gezin dat ons een andere kant van Australië laat zien.

Ploeterend naar de Zebra Rock Mine Gallery & Campground

In de achteruitkijkspiegels zie ik niets anders dan de stofwolk die ons kleine busje veroorzaakt. De stenen ratelen onder de auto. Ik houd mijn handen strak om het stuur geklemd en rijd niet harder dan 40 kilometer per uur. Zo heb ik genoeg tijd om de grote kiezels te ontwijken en onze kwetsbare banden te sparen. Na een half uur ploeteren stuiten we op een groot hek. Het is de entree naar de ‘Zebra Rock Mine Gallery & Campground‘.
 
Zebra Rock Mine Gallery & Campground Australia

Vriendelijk en relaxed

G’day mate! How ya goin‘?” Eigenaar Kim zit onderuit gezakt met een blikje bier op het terras. “Je kunt je bij mijn vrouw aanmelden.” Hij wijst naar de balie en richt zich weer tot de andere gasten. Ik hoor hem verder vertellen over krokodillen die hij met zijn blote handen heeft gevangen.
De blonde Ruth verwelkomt ons en neemt de regels van de camping door. “Je mag staan waar je wilt. We zijn hier vriendelijk en relaxed en als je het leuk vindt mag je op ons terrein op zoek gaan naar zebrastenen.”

Zeldzame zebrastenen

Het begon allemaal met Kim, die als boerenjongen opgroeide in de ruige Kimberley’s. Als klein jochie vond hij af en toe de bijzondere zwart-witte stenen als hij het vee aan het hoeden was. Ruim 10 jaar zocht hij naar de bron van de zeldzame zebrastenen. Toen hij wist waar ze vandaan kwamen kocht hij het land. Pas nadat hij Ruth tientallen jaren later ontmoette, vroegen zij samen een vergunning aan om de stenen te delven en startten zij langzaam maar zeker de Zebra Rock Mine Gallery & Campground.
 
Zebra Rock Mine Gallery & Campground Australia

Sunset tour bij Lake Argyle

We hebben ons busje amper op de handrem staan als we worden uitgenodigd om mee te gaan op een ‘sunset tour’. “Houd je geld maar in je zak. Dit doe ik omdat ik het leuk vind!” Kim springt in zijn oude legertruck. Samen met nog een handvol campinggasten klimmen Patrick en ik in de bak achterin. “Zijn jullie klaar voor een avontuur?” Voorzichtig mompelen we ‘yes’ als Kim de brullende motor start en we sputterend optrekken. We slingeren en hobbelen door het eindeloze landschap. In de verte zakt de zon die de heuvels in een oranje gloed hult.
 
Zebra Rock Mine Gallery & Campground Australia

Joelen als een cowboy

Ruth heeft ons gewaarschuwd: “Kim is zo ruig als het binnenland van Australië.” Als we in de verte een kudde koeien naderen, trekt Kim hard aan het stuur en sjeest in volle vaart op de dieren af. Geschrokken rennen de koeien alle kanten op, terwijl Kim joelt als een cowboy in een Hollywoodfilm. Één van de dames achterin roept dat hij moet stoppen. Ze is al eens uit een truck geslingerd en wil dat niet nog eens meemaken. Teleurgesteld haalt Kim zijn voet van het gaspedaal en rijdt zo rustig als zijn wilde karakter toelaat naar de oevers van het Lake Argyle.
 
Zebra Rock Mine Gallery & Campground Australia

Barsten in de grond

“Normaal staat het meer hier meters hoog,” legt Kim uit. We kijken uit over een grote vlakte met barsten in de grond. Er liggen uitgedroogde meervallen in het zand. “Dit regenseizoen is er uitzonderlijk weinig regen gevallen. Je staat hier op het bewijs dat de aarde opwarmt.” De onverschrokken boer laat heel eventjes zijn schouder hangen en kijkt peinzend voor zich uit. “Ik hoop maar dat de jonge generatie redt wat wij hebben gesloopt.” Hij neemt nog een slok bier uit de veel te grote mok die hij overal met zich meezeult.
 
Zebra Rock Mine Gallery & Campground Australia

Zebra Rock Mine Gallery & Campground Australia

De Zebra Rock Gallery

De volgende ochtend neemt Ruth ons mee door haar kleine Zebra Rock museum. In de vitrines hangen prachtige oorbellen en kettingen. Geen paar is hetzelfde. Ruth leerde zichzelf sieraden maken van kleine stenen die ze opgraven. “Soms ben ik maanden bezig met een hanger.”
Jaren geleden werkte ze als hydroloog en onderzocht de waterkringloop in de zinderende hitte van de Kimberley’s. Daar ontmoette ze Kim. “Ik was de eerste vrouw die zijn wilde karakter aankon,” ze lacht hardop. “Als hydroloog werkte ik onder de zwaarste omstandigheden. Dat was precies wat Kim nodig had.”

Delven en beschermen

Als het stel niet bezig is met het verzorgen van de toeristen, graven ze handmatig naar de miljoenen jaren oude zebrastenen. “Deze stenen komen alleen hier voor. Dat maakt ze zo uniek.” Ruth legt uit dat ze willen voorkomen dat alle stenen uit de grond gehaald worden. “Het gekke is dat we met de mijnvergunning verplicht zijn de stenen te delven. Terwijl we dat niet willen.” Het stel probeert de mijnvergunning al jaren om te zetten naar een beschermingstatus. “Als we dat voor elkaar krijgen, weten we zeker dat dit gebied bewaard blijft voor de volgende generaties.”
 
Zebra Rock Mine Gallery & Campground Australia

Een ongevaarlijke python

Na de tour komt dochter Opal bij ons kijken. De 6 jaar oude schoonheid is de echte schat van de camping. Enthousiast deelt ze haar kennis over de wilde dieren die leven in de Kimberley’s. Als kers op de taart haalt ze haar eigen python tevoorschijn. Als ik stotterend aangeef dat ik slangen best eng vind verbetert ze mij kordaat: “een python is geen slang. En Blossom is niet gevaarlijk.” Om dat te bewijzen geeft ze het reptiel een kus op zijn kop.

Een onvergetelijke ervaring

Voor 10 dollar (6,30 euro) per persoon per nacht mag je jouw camper, caravan of tent op het terrein parkeren. Dat is een stuk goedkoper dan de commerciële campings verderop aan het Argyle meer. Kim belooft dat de prijzen niet zullen stijgen zolang hij leeft. “Dit land is duur genoeg!”. Als je niet voor de stenen of het meer komt, dan toch zeker voor de beroemde scones en fish & chips die Ruth elke dag zelf maakt. Als veganisten laten we die aan ons voorbij gaan. Maar de unieke stenen, de bijzondere verhalen, de waanzinnige sunset tour en de bevlogen eigenaren zijn voor ons meer dan genoeg om dit tot een onvergetelijke ervaring te maken.
 
Zebra Rock Mine Gallery & Campground Australia

Genoten van dit artikel? Dan vind je dit ook leuk!

1. Franse pizza’s in een duurzaam resort op het Indonesische Sumba
2. Dit zijn de mooiste duurzame hotels in Azië die wij bezochten in 2018
3. Homestays: 10 redenen waarom je beslist een keer bij de locals moet slapen
4. Cat Tien National Park: slapen bij de locals en op zoek naar gibbons
5. Een dag uit het leven van de Bakhtiari nomaden in Iran