By 

Zeeziek van het walvissen kijken in Mirissa


Mijn knokkels kleuren wit door mijn huid heen. Met twee handen houd ik mij al zeker anderhalf uur stevig vast aan de reling van de boot. Van deinen op de golven is geen sprake. We zwiepen met grof geweld omhoog en slaan dan weer keihard naar beneden. Vanuit het onderdek hoor ik een rochelend geluid. De eerste slachtoffers van zeeziekte zijn een feit. Je moet er wat voor over hebben om walvissen te kijken in Mirissa.

In een hangmat aan het strand

In Mirissa kun je walvissen kijken, duiken en met een cocktail luieren aan het strand. Allemaal dingen die mij aanspreken. Maar er is één probleem. Volgens mij ben ik niet de enige die daar van houdt. En massatoerisme spreekt mij dan weer totaal niet aan. In een hangmat aan het strand van Tangalle moeten we bedenken wat we doen. Gaan we wel. Gaan we niet… Er is hier werkelijk geen kip te bekennen. We hebben het witte zand en de zee helemaal voor onszelf. Waarom zouden we dit paradijs inruilen voor een stad die overloopt van de toeristen. We blijven nog een nachtje in Tangalle.
 
Tangalle Sri Lanka

Tangalle Sri Lanka

Adem in

De volgende dag vertrekken we naar Galle. Halverwege de route ligt Mirissa. Omdat we er toch langskomen kunnen we net zo goed alsnog walvissen spotten, maar skippen we de rest van de stad. Dat betekent wel dat we al om 5 uur moeten vertrekken. De whale watching boten vertrekken namelijk om 7 uur. Vroeg op dus!

Aangekomen in de haven van Mirissa worden we door onze chauffeur overgelaten aan een mannetje dat zomaar uit het niets verschijnt. “Follow me!” Commandeert hij. We volgen braaf. In een hoog tempo wandelen we langs vissers die het dek schrobben en netten uit de knoop halen. De geur van oude vis maakt me misselijk. Ik hap één keer naar een flinke dot lucht en houdt de rest van de wandeling mijn adem in.

Op de grond voor 30 euro

Er liggen een stuk of acht boten in de haven. De meeste hebben een groot boven- en onderdek met stoeltjes die vastzitten aan de bodem. Wij worden met drukke handgebaren naar de enige kleine boot geroepen. Het onderdek met vaste stoelen is al vol. Zo’n dertig Chinese toeristen waren ons voor. Patrick en ik nemen plaats op een matje op de grond van het bovendek. Niet het comfort wat je verwacht voor 30 euro per persoon. Maar ach.. we zijn in Sri Lanka, houd ik mezelf maar voor.

Hevig schommelen

Zodra we de haven verlaten begint de boot hevig te schommelen. We gaan zo hard op en neer dat ik me met al mijn kracht moet vasthouden, om niet aan de andere kant van de boot te eindigen. Ik heb onze tas stevig tussen mijn benen geklemd en probeer het ontbijtpakket in mijn knieholte vast te houden. De punt van de boot wijst recht naar boven. Ik zie zelfs de horizon niet meer. Vervolgens klappen we met zo’n geweld op de golven dat ik van schrik een gil geef. Ik zoek Patricks blik om mijn frustratie over deze helse tocht met hem te delen. Maar hij heeft geen aandacht voor mij. Zijn ogen zijn glazig en zijn huid lijkbleek. Hij grijpt de reling met beiden handen vast en leegt zijn maag in het kolkende zeewater.
 
Walvissen kijken in Mirissa

We go back!

De geluiden die van beneden komen beloven niet veel goeds. De crew is druk in de weer met emmers water en plastic zakjes. Nu ben ik toch wel blij met mijn grondplaats. Na een half uur maakt het gerochel plaats voor gejammer. Een jonge meid komt boos de trap op gestormd. “We go back! Iedereen is ziek!” Roept ze naar de kapitein. Maar die is niet gek. Hij moet iedereen de helft van het geld teruggeven als we geen walvissen zien. Ziek of niet, hij vaart mooi door.

Grootste zoogdier op aarde

Ik tel een stuk of vijf passagiers die niet ziek zijn en hun best doen om van de wilde tocht te genieten. Ik ben één van de gelukkigen. Na een helse tocht van bijna 3 uur is het eindelijk zover. De kapitein roept me naar voren. “Whale!” In de verte zie ik een grijze, glimmende bult door het water glijden. Dat moet ‘m zijn. “Het is de blauwe vinvis,” zegt de kapitein opgewonden. Ik luister met een half oor, terwijl ik mijn best doe om in balans te blijven én tegelijkertijd een foto te maken. “De blauwe vinvis is het grootste zoogdier op aarde en komt alleen in open water voor.” Dat verklaart waarom we zo lang moesten varen om de walvis te zien.
 
Walvissen kijken in Mirissa

Ga maar snel weg

De walvis verdwijnt al snel weer onder water. Geef hem eens ongelijk met al die pottenkijkers. Ik tel zo’n tien andere boten in de omgeving. De walvis laat zich nog drie keer zien en sluit zijn spektakel af door zijn staart boven het water te steken. Ga maar snel weg, denk ik, terwijl ik schuldbewust naar al die boten kijk. Is dit echt de enige manier om de blauwe vinvis te zien?
 
Mirissa Whale Watching Sri Lanka

Walvissen kijken in Mirissa: dat kan anders

Gelukkig is dit niet de enige manier. Ik schrijf dit artikel omdat ik hoop dat je niet dezelfde fout maakt als ik. Wij hebben nogal overhaast bedacht om toch de walvistocht te maken en lieten het last-minute boeken over aan de manager van ons hotel. Niet slim, kom ik later achter. Ik had zelf onderzoek moeten doen en zelf moeten boeken.

Het is een vreselijke boottocht, ook als je niet zeeziek bent. Maar er is nog iets aan de hand. Ik kom er (helaas te laat) achter dat deze manier van walvissen kijken niet oké is. Met tientallen boten naar het leefgebied van het bedreigde dier varen om hem vervolgens op te jagen voor een paar slechte foto’s. Dat kan ook anders.
 
Walvissen kijken in Mirissa

Walvissen kijken in Mirissa

Walvissen kijken in Mirissa: hier moet je op letten

Als je na mijn verhaal toch nog graag walvissen gaat kijken, dan zijn er een paar dingen waar je op moet letten. Allereerst is het belangrijk dat het bedrijf waarbij je boekt het WDCS (Whale and Dolphin Conservation Society) keurmerk heeft. Dat keurmerk is alleen voor bedrijven die het welzijn van de zeedieren voorop stellen en dan pas aan het plezier van de toerist denken. En zo hoort het.

Zie je door de bomen het bos niet meer? Dat kan ik me voorstellen. Er is zoveel keus! Raja and the Whales wordt keer op keer aangeraden als het gaat om ‘responsible whale watching’. Raja legt uit dat hij zich aan een paar basisregels houdt:

  • Niet te dichtbij de walvis varen.
  • Nooit de walvis opjagen.
  • Nooit de walvis opwachten.

Zo kun je genieten van de bijzondere blauwe vinvis, zonder dat het stress oplevert voor het zeldzame dier.

De All Day Every Nieuwsbrief

Wil je na dit verhaal over Walvissen kijken in Mirissa nooit meer een verhaal missen? We schrijven vaker dit soort verhalen en delen onze beste tips. Meld je aan voor onze All Day Every Nieuwsbrief en je mist nooit meer een artikel. Je krijgt 1 keer in de maand een selectie handige, altijd leuke, soms grappige verhalen en tips in je inbox. We spammen je niet, we vermaken je alleen 😉 Meld je nu aan en krijg een selectie van handige digitale recepten uit Lekker koken met restjes cadeau! Klik hier om je aan te melden. Wil je elke week een mailtje krijgen met de nieuwste verhalen? Klik dan hier voor de All Day Every Update.

Genoten van het verhaal over Walvissen kijken in Mirissa? Lees meer:

1. Wij kopen geen plastic flessen water op reis en jij kan dat ook!
2. Meet the locals: 18 handige websites voor onvergetelijke ontmoetingen op reis
3. Cat Tien National park: slapen bij de locals en op zoek naar gibbons
4. De complete gids voor vegetariërs en veganisten in Chiang Mai in Thailand
5. Inspirerend hotel: op schattenjacht in Inle Lake bij A Little Eco Lodge

Daisy
Over mij

Ontmoet Daisy, freelance reisjournalist, filmmaker en kookboekenauteur. Sommigen kennen haar als kliekjeskoningin, anderen als reisverslaafde of wereldverbeteraar. Daisy is niet in een hokje te stoppen. Ze reisde een jaar lang als reisreporter voor Expedia door Nederland, hield een TED-talk over voedselverspilling, schreef 2 kookboeken over minder verspillen en won de enige, echte vakprijs voor de reisjournalistiek met een artikel over haar verblijf bij de nomaden in Iran. Met deze website wil Daisy laten zien dat duurzaam leven, reizen en eten niet moeilijk is en juist heel waardevol en verrijkend is.

Dit vind je ook leuk!

Bangladesh hospitality
10 redenen waarom je vooral NIET op wereldreis moet gaan
February 19, 2022
India - All Day Every Daisy
Ik ben in India: de geluiden, kleuren, smaken en het ongemak
February 13, 2022
10x originele en duurzame kerstcadeaus waar je de show mee steelt
December 17, 2021
zeilen fair ferry
Mee met een zeilschip naar Zuid-Amerika: “Eind 2022 steken we de Atlantische Oceaan over”
October 08, 2021
koken voor je buren
Zet je in tegen eenzaamheid en kook ook eens voor je buren
September 24, 2021
lekkerste koffie van utrecht
De lekkerste koffie van Utrecht drink je bij Carla’s Conditorie
July 28, 2021
Glamping East Nomads
Glamping in de Achterhoek: bij East Nomads kampeer je op stand
June 07, 2021
wat te doen op vlieland
Wat te doen op Vlieland: 10x de leukste bezienswaardigheden en excursies
April 20, 2021
reis naar zuid-afrika
10 redenen om een reis naar Zuid-Afrika te maken
January 12, 2021

11 Comments

Jessica
Reply 10 oktober 2017

Goed dat je hierover schrijft meid, het is niet gemakkelijk om online toe te geven als je zelf iets hebt gedaan waar je later niet (meer) achter staat. Ik werd trouwens al zeeziek van de eerste foto haha, maar ik word jammer genoeg al vrij snel zeeziek/reisziek onderweg ;p

    Daisy
    Reply 28 februari 2018

    Ha Jessica, thanks. Tsja, het is belangrijk om de hand in eigen boezem te steken. Ik praat zo vaak over hoe ik denk dat toerisme beter kan, maar dat betekent niet dat ik het altijd alleen maar goed doe. Gelukkig leer ik daar weer van en kan ik het de volgende keer wél goed doen! :-)

      Wout
      Reply 17 april 2019

      Leuk geschreven! Ik ben nu in Sri Lanka en doe een rondreis van 10 dagen met mn kids (10&12j). Milissa sla is even over denk ik....
      Bedankt voor de tip!

        Daisy
        Reply 19 april 2019

        Wat lekker zeg! Ja, dat walvis spotten was echt vreselijk. Geen moment van genoten. Een verspilling van ons geld en tijd. Zeker als je 10 dagen aan het rondreizen bent, kan ik wel wat leukers bedenken om te doen ;-) Geniet er nog van!

Kimber
Reply 10 oktober 2017

Goed geschreven Daisy! Dit is idd precies de reden waarom wij er toen voor gekozen hebben om het niet te doen. Ik hoop dat je blog mensen weer wat meer bewuster maakt :).

    Daisy
    Reply 28 februari 2018

    Hoi Kimber, wat goed om te horen dat je die keuze zo bewust hebt gemaakt. Ik wou dat ik hetzelfde kon zeggen ;-)

Sybe
Reply 27 februari 2018

Vandaag wezen Whalewatchen met Raja and the Whales. Enorme integere mensen die het beste voor hadden met de walvissen. Dit inderdaad tot tegenstelling tot vele andere instanties die we zagen rond dobberen op zee. Als je wilt Walewatchen raad ik zeker Raja aan!

    Daisy
    Reply 28 februari 2018

    Hoi Sybe, wat goed om te horen dat je zo'n goeie ervaring hebt met Raja and the Whales. Ze doen echt goed werk. Nam de rest daar maar een voorbeeld aan... Veel plezier nog in Sri Lanka!

      Ivan Gellinck
      Reply 23 augustus 2019

      Nog een kleine bedenking: wij zijn in augustus in Mirissa geweest, ik heb het gevoel dat dit ook niet de beste periode van het jaar was. Mogelijks zijn de ervaringen in Tricomalee beter, toch wat het zeeziek zijn betreft in die periode

    Ivan Gellinck
    Reply 23 augustus 2019

    Hoi bedankt voor dit verslag. Helaas net een dag te laat gelezen want gisteren hadden we identiek dezelfde ervaring voor... Met de kinderen erbij nog wel. We hadden al wat twijfels omdat de zee de ganse nacht ruw was (hadden we gemerkt bij ons hotel) maar al de dag voordien betaald en we hadden vertrouwen dat ze ingeval slecht weer zouden aflassen. Niet dus. Wel een pil voor zeeziek zijn aangeboden gekregen, niet aangenomen omdat we nog nooit zeeziek waren geweest. Maar zelfs al mochten we niet ziek geworden zijn zou het toch een afknapper geweest zijn met de kids, heel lang onderweg en inderdaad met meerdere boten de walvissen eenmaal gevonden blijven achterna varen - tegen dan wilden we allang zo snel mogelijk terug. Alsook mijn buurman Spanjaard en nog een deel andere mensen die boven kotszak gingen en niets te zien kregen. Een medewerker is foto's gaan nemen op bovendek want beneden zag je niets, boven riskeerden we ons niet en dat was het dan.

    Het kan idd anders. Jaren geleden in Madeira ook gedaan met ons toen tweejarige dochter, duurde niet half zolang en was super.

      Daisy
      Reply 6 september 2019

      Wat jammer om te horen dat je dezelfde ervaring hebt gehad als wij. En dan ook nog met kinderen. Oei! Ik herinner me de wilde zee nog goed. Ik zou daar niet graag aan boord zitten met kleine kids. Ze hebben er echt alles voor over om een walvis te spotten. Dit was een eenmalige ervaring voor ons. Doen we dus nooit meer! Ik hoop dat de rest van jullie vakantie wel mooi was?!

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. De velden met een * zijn verplicht.