Het leek zo’n leuk idee: zonder te vliegen de wereld rond. We zitten nu in Sikkim, India. Met beperkt internet Googelen Patrick en ik ons een slag in de rondte op zoek naar een mogelijkheid om door te reizen naar Myanmar en de rest van zuid-oost Azië. Inmiddels hebben we zeker 2 volle werkdagen besteed aan rondvragen, zoeken en bestuderen van mogelijke routes. Ik wil het eigenlijk niet toegeven, maar het lijkt erop dat we niet verder komen. In dit blog vertel ik je welke routes we hebben overwogen en waarom ze onmogelijk zijn. Wie weet heb jij na het lezen een geweldig idee waar wij zelf nog niet aan hebben gedacht. En anders… tja, dan zit er niks anders op dan vliegen.

Van India naar Myanmar zonder te vliegen

Het leek zo makkelijk: we reizen gewoon naar de meest oostelijke grens van India en gaan daar de grens over naar Myanmar. We hebben blogs en fora gelezen waar reizigers de gang van zaken bij de grensplaats bespreken. Het is een bureaucratisch gedoe en kan vervelend lang duren. Ach, dat zijn we inmiddels wel gewend. Vol goede moed kloppen we aan bij de ambassade van Myanmar in Kathmandu voor ons visum. De jongeman achter het raampje vraagt in gebroken Engels naar onze ‘official letter of invitation’, een uitgestippelde route en de boekingen van alle hotels tijdens onze rondreis. Dat lijkt ons wat vreemd, want als je een e-visum aanvraagt is dat papierwerk niet nodig. Bovendien stond daar niks over vermeld op de officiële website van de Birmese overheid. Hij houdt voet bij stuk. Zonder de benodigde documenten kan hij ons niet verder helpen en gaat het raampje weer dicht.
 

Dure vergunning

We duiken meteen achter onze computers op zoek naar een manier om aan een officiële uitnodiging voor een bezoek aan Myanmar te komen. De uitnodiging moet van een lokale, geregistreerde reisorganisatie komen. Al Googelend ontdek ik dat de regels voor de grensovergang tussen India en Myanmar onlangs zijn aangescherpt. Wie de betreffende grens passeert heeft niet alleen een uitnodiging nodig, maar ook een vergunning. Die koop je aan de grens voor $ 80,- per persoon. Maar – en nu komt het – als je via India Myanmar in reist móét je via dezelfde grens het land weer verlaten. Dus ben je verplicht om ook gelijk een vergunning voor de terugweg aan te schaffen. En ja, dan zitten we vervolgens weer in India met hetzelfde probleem: dan kunnen we weer niet verder.

Eigen vervoermiddel

Dat is nog niet alles. Ik kom in contact met meerdere Birmezen die allemaal bevestigen dat je de grens niet over mag zonder eigen vervoermiddel. Auto, camper, motor of zelfs een fiets zijn allemaal toegestaan. Maar lopen (of openbaar vervoer) is streng verboden. Zelfs als we een eigen vervoermiddel kunnen regelen moeten we in een konvooi van Birmese ambtenaren de grens over en mogen we vervolgens niet meer vrij rondreizen in Myanmar. We moeten dan gedurende de hele reis een ambtenaar van het Ministerie van Toerisme met ons meenemen. Ik heb maar niet gevraagd wat dat moet kosten. Het is duidelijk; we moeten op zoek naar een andere route.
 

Zonder te vliegen via Bangladesh naar Myanmar

Over een week of 2 verwachten we aan te komen in Bangladesh. De grensovergang tussen Bangladesh en Myanmar hoeven we niet eens te overwegen. Door het geweld tegen de Birmese Royingha en de grote stroom vluchtelingen naar Bangladesh is het gebied rood gemarkeerd door het Ministerie van Buitenlandse Zaken. Dat betekent dat het onveilig is om daar te reizen. Bovendien zijn we niet verzekerd als er in een ‘rood gebied’ iets met ons gebeurt. Zelfs al zouden we zo gek om de oversteek toch te maken, dan zouden we tegen gesloten grensposten aanlopen.

Zonder te vliegen via China naar Laos

Het meest logische alternatief is reizen via China. Dat betekent dat we eerst Tibet in moeten. Op zich geen probleem, ik wil er graag eens naartoe. Als je via Tibet China in reist krijg je een visum van maximaal 15 dagen. Dat betekent dat we als een malle door moeten reizen naar de eerste de beste grensovergang waar we zonder problemen doorheen mogen. Dat wordt Laos. Leuk is anders, maar het is haalbaar. Maar een visum voor China waarmee je over land in én uit mag reizen kun je alleen in je geboorteland aanvragen. Dat is wat uit de richting. Met een e-visum mag je wel over land China in, maar moet je vliegend het land weer verlaten. Dan kunnen we net zo goed meteen naar Myanmar vliegen. Oh enneh… klein detail: een vergunning om naar Tibet te reizen moet je minimaal 200 dagen van te voren aanvragen. Geen optie dus.

Via de Andamaneilanden naar Thailand

Reisfotograaf Jorrit Bolhuis (check zijn website voor prachtige foto’s) gaf als tip om via de Andamaneilanden naar zuid-oost Azië te reizen. Een korte blik op Google en ik ben verkocht: de Indiase Andamaneilanden zijn een waar tropisch paradijs. En ze liggen heel dichtbij Thailand en Indonesië. Dat moet toch lukken? In Calcutta vertrekt 3 keer per maand een boot naar de eilanden. Die doet er 3 tot 5 dagen over. Dat lijkt me wel een mooi avontuur. Maar eenmaal op het eiland dient zich het eerste probleem aan. Er gaan geen boten van de Andamaneilanden naar een ander land dan India zelf. Het is namelijk verboden om India over zee in te komen en te verlaten. Dat ontdekten we al eens eerder, toen we van Sri Lanka naar India wilden varen.

Aan boord van een privéjacht dan maar? Ik lees dat het sporadisch voorkomt dat luxe jachten toestemming krijgen om van de Andamaneilanden naar Thailand te varen. De kans dat wij uitgerekend dat ene schip vinden en ook nog eens mee mogen is zo klein, dat het de wekenlange omweg niet waard is.

En nu?

Gelukkig staan we niet helemaal stil. Voorlopig is er nog genoeg te ontdekken voor ons. Na Sikkim reizen we door naar de Indiase deelstaat Assam. Daarna gaan we naar Bangladesh, waar we zeker 2 á 3 weken willen rondreizen. En ja, dan komt de grote vraag: en nu? Als we voor die tijd geen mogelijkheid hebben gevonden om over land door te reizen, boeken we een vlucht van Dhaka naar Yangun in Myanmar. Dat is de kortste vlucht zonder overstap die we kunnen maken.

Heb jij na het lezen van dit blog een fantastisch idee voor het vervolg van onze reis zonder dat we hoeven te vliegen? Laat het me weten in de comments op Facebook of onder dit blog.

De All Day Every Nieuwsbrief

Vind je dit verhaal over ‘Hoe we zonder te vliegen niet verder komen’ leuk om te lezen? We schrijven ze vaker en delen dan onze beste tips. Meld je aan voor onze All Day Every Nieuwsbrief en je mist nooit meer een artikel. Je krijgt 1 keer in de maand een selectie handige, altijd leuke, soms grappige verhalen en tips in je inbox. We spammen je niet, we vermaken je alleen 😉 Meld je nu aan en krijg een selectie van handige digitale recepten uit Lekker koken met restjes cadeau! Klik hier om je aan te melden. Wil je elke week een mailtje krijgen met de nieuwste verhalen? Klik dan hier voor de All Day Every Update.

Genoten van dit artikel? Dan vind je dit ook leuk!

1. 7 simpele tips om minder (wegwerp) plastic te gebruiken op reis
2. Naar Bangladesh zonder te vliegen: zo vraag je een visum aan
3. Het best bewaarde geheim van Kerala: Marari Secret Beach
4. 21 verrassende dingen die je nog niet weet over Bangladesh als vakantieland
5. Nepal: wandelen met neushoorns, fietsen met locals en dromen met Dhurba