Follow Me

Close
By

In augustus beginnen we onze wereldreis met een trip dwars door Europa, richting Azië. De laatste dagen op ons thuiscontinent bezoeken we het Europese deel van Turkije: Istanbul. We ontdekken dat deze continentale grensstad een bijzondere en veelzijdige bestemming is. De stad barst van de energie. Het is een multiculturele en moderne metropool met een historisch tintje. Ook van plan om een stedentrip naar Turkije te maken? Ik zeg doen! Dan zijn dit alvast onze 10 supertips voor een bezoek aan Istanbul!

1. Blauwe Moskee

We kunnen er niet omheen: een bezoek aan de beroemde Blauwe Moskee. Het is één van de meest bekende bezienswaardigheden van de stad. Officieel heet de moskee trouwens de Sultan Ahmet Moskee. Het gebouw dankt zijn bijnaam aan de vele handgeschilderde, blauwe tegeltjes, die de binnenkant van de moskee sieren. Gelovigen knielen richting Mekka, terwijl wij via een afgescheiden deel de moskee bewonderen. De prachtige lichtinval geeft de grote ruimte een bijzondere sfeer! Dames opgelet: hoofddoeken zijn verplicht. Die worden bij de ingang uitgedeeld. Neem een sjaaltje mee als je liever iets van jezelf draagt.
 
Blue Mosque Istanbul

2. Haghia Sofia

Tegenover de Blauwe Moskee staat een grote koepel met statige minaretten. Als we binnen zijn ontdekken we dat de Haghia Sofia niet zomaar een moskee is. In eerste instantie werd het gebouwd als kathedraal. Zo’n 900 jaar later werd de Haghia Sofia omgedoopt tot moskee. Pas toen werden de minaretten gebouwd. Een gebouw met meer dan één verhaal dus. Vandaag de dag is het geen gebedsplaats meer voor christenen en moslims. De Haghia Sofia is een museum waar je de waanzinnig mooie architectuur en interessante geschiedenis van het gebouw ontdekt.
 
Haghia Sofia Istanbul

3. Topkapi paleis

Het Topkapi paleis in Istanbul is een gigantisch, historisch bouwwerk en was eeuwenlang de thuisbasis van de sultans. We wandelen met onze audiogids door de gangen, zalen, tuinen en bijgebouwen. Dankzij de verhalen van vroeger komt deze plek tot leven. Hoewel we de pech hebben dat er restauratiewerkzaamheden aan de gang zijn, vinden we ons bezoek zeker de moeite waard. Ga je niet voor de historie of de bijzondere architectuur, geniet dan vanuit de hoftuin van het geweldige uitzicht over de Bosporus.
 
Topkapi Palace Istanbul

4. De machtige Bosporus

De machtige rivier Bosporus stroomt dwars door Istanbul en markeert de grens tussen Europa en Azië. Samen met de rivier de Gouden Hoorn verdeelt de Bosporus de stad in drie delen. Het is goed toeven langs de oevers van het water. We bungelen met onze benen over de rand, terwijl we genieten van een opgerold broodje falafel. Verderop gooien mannen hun hengels uit voor verse vis. De spartelende, zilverkleurige makreel eindigt een paar meter verderop op één van de barbecues. Op deze rivier maken we voor het eerst de oversteek naar een ander continent. Aan beide kanten van de Bosporus heb je een waanzinnig uitzicht over de stad.
 
Bosporus Istanbul

5. Eten als een local

Ik kan enorm genieten van een leuke verassing. Als het dan ook nog een culinaire verassing is, kan mijn dag niet meer stuk. Op dag 3 in Istanbul ontmoeten we een vriendin die al een tijdje in de grote stad woont. Locals weten de beste plekken te vinden en dat bewijst ook deze ontmoeting maar weer eens. Ze neemt ons mee naar een lokantasi. ‘Die vind je overal in Istanbul’, zegt ze. Het concept is simpel: snel, lokaal eten voor weinig. De lokantasi’s begonnen ooit als cafetaria met buffetten voor werklui die weinig tijd en geld hadden voor de lunch. Nu zijn het populaire restaurants, meestal met een simpel interieur en ruime keuze aan lokale gerechten. En je eet er nog steeds goedkoop!
 
Istanbul Lokantasi

6. Istiklal Avenue en Karaköy

Aan de andere kant van de Gouden Hoorn ligt de Istiklal Caddesi. De Turken hebben een haat-liefde verhouding met de bruisende winkelstraat. De straat is het kloppend hart van de stad. Elke dag passeren miljoenen mensen de Istiklal Caddesi. Maar het is ook een plek met een onstuimige geschiedenis, die bol staat van protesten, vernielingen en oplevingen. De straat was het middelpunt van de demonstraties in 2013. Jarenlang was de 19de eeuwse tram een populaire trekpleister. Nu ligt de trambaan op z’n gat en is de helft van de straat onbegaanbaar door werkzaamheden waar geen eind aan lijkt te komen. Sommigen geloven dat de overheid niet van plan is de renovatie van de tramlijn ooit nog af te maken, om zo de opstandelingen te dwarsbomen. Maar de Turken laten zich niet zo gemakkelijk wegpesten. De straat leeft nog steeds.
 
Turkije Istanbul

7. The Turkish – German Bookstore

Terwijl we over de Istiklal Caddesi lopen, valt Patricks oog op een bijzonder café: The Turkish – German Bookstore. Een plek waar een boekenliefhebber als Patrick kan genieten van de geur en aanwezigheid van heel veel boeken, terwijl ik geniet van een goede kop koffie. De onderverdieping is ingericht als winkel en buiten staat een klein terras. Als we boven in het café plaatsnemen volgt wederom een culinaire verrassing. Het blijkt dat we hier ook heerlijk kunnen lunchen! Lekker eten, goede koffie en omringd zijn door boeken. Patrick is gelukkig. Dus ik ook.

8. Het hippe Karaköy

Aan de zuidkant van de Istiklal Caddesi loop je zo de hippe wijk Karaköy in. Hier vind je kleine kunstgalerijen, chique cafétjes, schattige boetiekjes en uiteraard mannen met baarden die grote koppen latte machiatto drinken. We slenteren rond tot we weer bij de rivier uitkomen. Zittend op de kade zien we aan het einde van de dag forenzen de ferry’s opstappen en grote schepen voorbij komen. Een mooie plek om de dag te eindigen en even rustig bij te komen van alle indrukken.
 
Istanbul Bosporus Boat trip

9. Even naar Azië

De Aziatische helft van Istanbul wordt nogal eens overgeslagen. Onterecht! Wij pakken de veerboot naar Kadikoy. Een wijk die volgens de bewoners up-and-coming is, maar waar we amper een andere toerist tegenkomen. Op de lokale markt worden we omringd door marktlui die hun groente, fruit, vlees, verse vis en tientallen kleurrijke kruiden en specerijen aan de man brengen. We struinen door de straten en dompelen ons voor even onder in het dagelijkse leven in Istanbul. Voor de lunch duiken we in het schattige vegetarisch restaurantje Pasaj Cook & Book, waar de eigenares ons als een goede moeder verwent met de lekkerste gerechten.
 
Istanbul Pasaj Cook & Book

10. De Grote Bazaar

In deze regio van de wereld kom je ze overal tegen: overdekte bazaars. Ze lijken op elkaar, maar zijn tegelijkertijd totaal anders. In Istanbul vind je één van de grootste overdekte markten ter wereld: de Grote Bazaar. Ik vind het geweldig om me op zulke drukke plekken, tussen winkelende locals en enthousiaste verkopers, door te worstelen. Dus staat een bezoek aan deze gigantische verzameling winkels en kramen ook op ons programma. Lopend door de eindeloze hallen en smalle steegjes zien we sieraden, tapijten, kleden, leer, kleding, kruiden, specerijen en antiek. Hier krijg je een voorproefje van de duizend-en-één-nacht sferen uit het Midden-Oosten.
 
Istanbul bazaar

Voorbereiding van je stedentrip

Een deel van Turkije hoort bij Europa, dat betekent nog niet dat je zomaar de grens over kunt reizen. Sterker nog; voor een reis naar Turkije hebben Nederlanders en Belgen een visum nodig! Het visum kun je gemakkelijk en snel aanvragen via eVisa Application Service. Het visum voor Turkije kost € 25,- per reiziger, is 180 dagen geldig en geeft je recht om 90 dagen aaneengesloten in Turkije te verblijven. Via de website van eVisa kun je meerdere visumaanvragen in één keer doen. En je kunt gewoon met iDeal betalen.

Accomodatie tip: Istanboel

In Istanboel kwamen wij na een helse reis uit bij Cheers Hostel. Een fijn hostel (met een hele lieve hond) waar je vriendelijk wordt ontvangen. Onze privékamer was ruim, er is een klein terrasje én een bar op de bovenste verdieping. Klik hier om Cheers Hostel gelijk te boeken!
 
Istanbul streets

Topkapi Palace Istanbul Garden

Istanbul street view

Istanbul street life

Istanbul street life man

Istanbul Fish Bosporus

Istanbul Blauwe Moskee

Istanbul art

Turkish Coffee

Genoten van dit artikel? Dan vind je dit ook leuk

1. Reizen is niet alleen maar leuk: 24 lange uren op weg naar Istanboel
2. Hoe ik ‘ja’ zei tegen Daisy’s droom en nu op wereldreis ben
3. Iran: ze slachten een kip voor mij (en ik ben vegetariër)
4. Is het wel veilig? Waarom je juist nu naar Jordanië moet!
5. Stappenplan: zo bezoek je de Taj Mahal zonder toeristen

By

We hebben ons een pittig doel gesteld: een wereldreis maken zonder te vliegen. Zo vertrokken we liftend van huis richting Italië. Daarna gingen we met bussen, treinen en een heel spannende lift naar Istanbul. Na vier dagen in de bruisende stad vervolgen we onze weg naar Iran zonder te vliegen.

Naar Iran zonder te vliegen

Mijn broer Michel legde een paar jaar geleden dezelfde weg af, maar dan met de Trans-Azië Express. Het was de mooiste treinreis ooit, beloofde hij ons. Met die woorden in mijn achterhoofd begin ik enthousiast met het plannen van de route naar Iran zonder te vliegen. Maar dat enthousiasme is snel voorbij als ik ontdek dat de Trans-Azië Express vanwege de onrust in Oost-Turkije niet meer rijdt. Over naar plan B: het lokale openbaar vervoer.

Voor wie net zo gek is als wij heb ik de reis naar Iran zonder te vliegen helemaal voor je uitgeschreven. Zo kan er (bijna) niks meer fout gaan.

Grensovergang kiezen

Voor zover ik kan ontdekken zijn er twee grensovergangen tussen Turkije en Iran die we kunnen nemen: Gürbulak in het noorden en Kapikoy in het zuiden. De route van Istanbul naar de zuidelijke grens is zo omslachtig dat we ervoor kiezen om via de grenspoort Gürbulak te reizen.

Van Istanbul naar Ankara

Van Istanbul naar de grensplaats Gürbulak is ruim 1500 kilometer. Dat reizen we niet in één dag. We pakken daarom eerst de hogesnelheidstrein (TCDD) van Istanbul naar Ankara. In eerste instantie zouden we om 11.15 uur vertrekken, maar bij aankomst op het station blijkt dat onze trein niet gaat. “Technical problems.” Dus we nemen de trein van 13.30 uur. Die komt om 17.30 uur aan. Dat is net genoeg tijd om in Ankara over te stappen naar de trein van 18:00 uur.
 
Station-Turkije
Tip!
Als je de reis begint vanuit het Europese gedeelte van Istanbul, moet je eerst nog zeker 1,5 uur reizen naar het treinstation in het Aziatische deel van de stad. Je pakt de metro van Sirkeci in Europa naar Ayrilik Çeşmesi in Azië. Daar stap je over op de roze metrolijn naar eindstation Tavşantepe. Eenmaal boven de grond neem je de pendelbus naar het treinstation Pendik YHT.

De trein van Istanbul naar Ankara doet er iets meer dan 4 uur over en is super comfortabel. Het kaartje kost € 21,- per persoon. Daarvoor krijg je een toegewezen, ruime zitplaats, wifi (dat het ook nog eens goed doet!), stopcontacten én een maaltijd met drankjes aan boord. Het lijkt wel alsof we vliegen zonder op te stijgen.
 
Naar Iran zonder te vliegen

Van Ankara naar Erzurum

Er zijn drie mogelijkheden om van Ankara naar Erzurum te reizen: het vliegtuig, de bus of de trein. Vliegen is duur en valt voor ons sowieso af. Wij gaan er vanuit dat de trein sneller is dan de bus. Dus kopen wij in Istanbul al een treinkaartje voor € 9,80 van Ankara naar Erzurum. Pas later ontdekken we dat de bus een veel snellere verbinding is tussen de twee steden. De trein doet er ruim 20 uur over, terwijl de bus al na 8 uur aankomt op bestemming. In beide gevallen kun je ervoor kiezen om ’s nachts te reizen. Dat scheelt weer hotelkosten.

Het grote voordeel van de bus is dat je minder lang hoeft te reizen. Maar we hebben er geen spijt van dat we met de trein reizen. De oude locomotieven tuffen door het prachtige binnenland, omringd door goudgele bergen en indrukwekkende stuwmeren. Geen auto te bekennen hier. Bovendien kun je in de trein rondlopen en naar de (vieze) wc. Er zijn ook slaaphutten aanwezig, maar die zijn populair en moet je ruim van te voren boeken.
 
Naar Iran zonder te vliegen

Trein-uitzicht
Tip!
Neem voldoende eten mee voor de hele reis. In deze trein is het eten niet inbegrepen en het aanbod in het ‘restaurant’ is niet bepaald lekker.

Van Erzurum naar Doğubayazıt

Volgens de Tourist Information in Istanbul komen we laat aan in Erzurum. Daarom besluiten we de volgende ochtend pas door te reizen naar Doğubayazıt. Uiteindelijk valt het reuze mee en arriveren we al om 3 uur ’s middags.

Tip!
Erzurum is een klein wintersportdorpje waar in de zomer weinig te beleven valt. Na een korte wandeling hebben we het gevoel dat we alles wel gezien hebben en strijken we neer in een klein familierestaurant met de naam ‘Su‘. Een goede keuze, zo blijkt. De eigenaar en zijn gezin zijn super trots dat de enige toeristen in de stad voor zijn restaurant hebben gekozen. Ze doen hun uiterste best om ook iets vegetarisch op tafel te zetten en we worden ontzettend verwend met allemaal extra hapjes. Helemaal voor “free!” Een aanrader! Je vindt Su via Google Maps op de Sami Kopan Cd.

 
Naar Iran zonder te vliegen

Restaurant-Erzurum
De busreis naar Doğubayazıt duurt 3,5 uur. Een kaartje kost € 7,30 en koop je vlak voor vertrek op het busstation buiten de stad. Met de taxi ben je daar voor een tientje in ongeveer 20 minuten. Vraag naar de ‘Otogar’. Er vertrekken meerdere bussen per dag: 04:00 uur, 11:00 uur en 14:00 uur. Ik raad aan om vroeg te vertrekken, zodat je in Doğubayazıt ook nog wat tijd hebt voor sightseeing en ontspanning. We besluiten in Doğubayazıt te blijven slapen, omdat de doorreis naar Tabriz te lang is. Als we drie uur later dan afgesproken aankomen op bestemming (de buschauffeur stopt elk half uur voor een sigaretje), zijn we blij dat we daar een nachtje blijven.

Van Doğubayazıt naar Gürbulak

Doğubayazıt is de laatste stop in Turkije voor de grens. Bij aankomst hebben we nog precies een uur om het bijzondere Ishak Pasha Sarayi te bezoeken, dat om 18:00 uur sluit. Het paleis ligt bovenop een berg aan de rand van de stad en doet denken aan een sprookje uit duizend-en-een-nacht. Prachtig!
 
Turkey-Ishak-Pasha-Sarayi-Turkey

De volgende ochtend vertrekken we vroeg. De minibusjes richting de grensovergang vertrekken aan de lopende band vanaf een uurtje of 7 ’s ochtends. Een kaartje kost € 1,70. De bus vertrekt zodra die vol zit. Het duurt ongeveer een uur voor de bus propvol is. Vier passagiers zitten zelfs op plastic krukjes in het gangpad. Het is een opgewonden bedoening in de volgeladen auto. Schreeuwende mannen, Arabische muziek en een chauffeur die van alles en nog wat roept naar zijn medeweggebruikers. Gelukkig is het maar een half uur rijden naar de grens.
 
Naar Iran zonder te vliegen

Meer weten? Hier lees je waarom we kiezen voor een reis naar Iran zonder te vliegen.

De grensovergang

In Gürbulak stappen we uit en wandelen we ongeveer een kilometer naar het grenskantoor van Turkije. We staan tussen tralies in een lange rij met alleen maar mannen met heel veel grote tassen. Een telefoontje en wat uitwisselingen tussen het douanepersoneel later krijgen we een stempel: we mogen Turks grondgebied verlaten.
 

In niemandsland wandelen we naar de Iraanse grens. Tijd voor mij om mijn hoofddoek op te doen. Daar worden we al snel uit de rij gehaald en naar een kantoortje gebracht. Een vriendelijk ambtenaar stelt ons wat standaard vragen over ons aanstaande verblijf. “Wat gaan jullie doen? Wat is jullie beroep? Hoe lang blijven jullie? Etc.” Daarna legt ze uit dat het computersysteem vast is gelopen en dat er daarom vertraging is bij de grenscontrole. Dat verklaart de horde duwende en schreeuwende mannen bij de grenspost. De Turkse verkopers willen hun handel verkopen in Iran nu de wisselkoers nog gunstig is. Met de instabiele economie van Iran kan dat elke minuut veranderen. De horde wil zo snel mogelijk de grens over. Desnoods vechtend.

Tip!
Vraag de ambtenaar ook even naar de meest recente wisselkoers. Het is handig om die paraat te hebben als je straks de grens over bent.

Meer lezen? Op zoek naar tips voor het aanvragen van een visum? Jenny van Ik Reis deelt praktische tips voor reizen naar Iran.

De vriendelijke ambtenaar adviseert ons in haar kantoor met airconditioning te wachten tot het probleem is verholpen. Ik ben allang blij dat ik als enige vrouw niet tussen die dringende mannen hoef te staan. Een uur later werken de computers weer. Een loopjongen neemt onze paspoorten mee om ze te laten stempelen en we mogen zonder in de rij te staan de grens over. Bij de douane worden de tassen en koffer van de handelaren binnenstebuiten gekeerd. Wij worden uit de rij gepikt en mogen zonder controle doorlopen. Welkom in Iran!

Bazargan naar Tabriz

Bazargan is het eerste dorp in Iran. We worden meteen belaagd door taxichauffeurs die ons overal naartoe willen brengen en mannen met stapels geld die ons de beste wisselkoers beloven. Op aanraden van de douanebeambte pakken we de ‘customs taxi’ naar het centrum en wisselen we ons geld bij het officiële wisselkantoor aan de grote rotonde.

Bij diezelfde rotonde nemen we een gele taxi (‘official taxi’) voor € 5,- naar de busterminal in Maku. We stappen meteen over op de bus naar Tabriz die op het punt staat te vertrekken. Wat een mazzel! Voor € 6,20 rijden we in ongeveer vier uur naar Tabriz.

Tabriz naar Teheran

We hadden eigenlijk bedacht om een nachtje in Tabriz te blijven slapen en de volgende dag door te reizen naar Teheran. Maar bij aankomst in de mega grote busterminal van Tabriz ontdekken we al snel dat we diezelfde avond nog een nachtbus naar Teheran kunnen nemen. Dat scheelt weer een overnachting in een plaats waar we toch amper de tijd hebben om iets te zien.
 

De bus naar Teheran is super luxe. Grote stoelen, die ver naar achteren kunnen en een benensteun die omhoog komt. Voor de ‘Friends’ kenners: een echte Joey-stoel. Het is welliswaar een onrustige nacht, maar we hebben toch aardig kunnen slapen op weg naar onze eerste echte bestemming in Iran: Teheran. En zo reizen wij naar Iran zonder te vliegen. Nu jij!

Accomodatie tip: Istanboel

In Istanboel kwamen wij na een helse reis uit bij Cheers Hostel. Een fijn hostel (met een hele lieve hond) waar je vriendelijk wordt ontvangen. Onze privékamer was ruim, er is een klein terrasje én een bar op de bovenste verdieping. Klik hier om Cheers Hostel gelijk te boeken!

De All Day Every Nieuwsbrief

Ben je nieuwsgierig naar meer verhalen zoals reizen naar Iran zonder te vliegen? Meld je dan aan voor onze All Day Every Nieuwsbrief. Je krijgt 1 keer in de maand een selectie handige, altijd leuke, soms grappige verhalen en tips in je inbox. We spammen je niet, we vermaken je alleen! Meld je aan en krijg een selectie van handige digitale recepten uit Lekker koken met restjes cadeau! Klik hier om je aan te melden. Wil je elke week een mailtje krijgen met de nieuwste verhalen? Klik dan hier voor de All Day Every Update.

Genoten van dit artikel? Dan vind je dit ook leuk

1. 10 supertips voor een onvergetelijke stedentrip naar Istanbul
2. Hoe ik ‘ja’ zei tegen Daisy’s droom en nu op wereldreis ben
3. Iran: ze slachten een kip voor mij (en ik ben vegetariër)
4. Is het wel veilig? Waarom je juist nu naar Jordanië moet!
5. Stappenplan: zo bezoek je de Taj Mahal zonder toeristen

By

Reizen is niet alleen maar lekker vakantie vieren. Er moet onderweg een hoop geregeld en uitgezocht worden. Hoe werkt het openbaar vervoer? Waar slapen we vannacht? Waar halen we cash vandaan? Dat hoort er allemaal bij. En zoals in het gewone, dagelijkse leven, hebben we op reis ook te maken met dagen dat het allemaal niet zo soepel verloopt. Zoals vandaag. We maken een helse autotocht naar Istanboel en eindigen midden in de nacht dakloos op straat. We kunnen alleen maar hopen dat deze dag zo snel mogelijk voorbij gaat.

Lift naar Istanboel

Chauffeur Francesco rijdt van Italië naar Istanboel en neemt onderweg lifters mee via BlaBlaCar. Hij krijgt veel goede beoordelingen. Wij stappen om half 1 ’s nachts in Belgrado in. Als alles meezit komen we rond 3 uur ’s middags aan in Istanboel. Tot onze schrik is Francesco in één keer doorgereden van Italië naar Belgrado en gaat hij nu zonder slaap verder naar de Turkse stad. Is dit wel een goed idee? We zitten midden op de snelweg, het regent hard en we kunnen geen kant op. We zullen de hele weg tegen Francesco moeten praten om hem alert en wakker te houden.
 
Turkije liften

Op het circuit

Onze Italiaanse chauffeur racet zich een weg tussen de langzamere auto’s door. Ik houd mijn hart vast telkens als we een auto met hoge snelheid naderen en er op het laatste moment langs slingeren. In mijn hoofd flitsen de krantenkoppen al voorbij: ‘Drie doden bij vreselijk ongeluk in Servië’. Dit kan zo niet langer. Patrick vraagt Francesco wat meer afstand te houden bij het inhalen, waarop Francesco ons verzekert: “Maak je geen zorgen. Ik kan heel goed rijden. In mijn vrije tijd zit ik vaak op het circuit.” Ik krijg bijna een flauwte en kan alleen maar hopen dat deze rit snel en veilig voorbij is.

Met het aanbreken van de dag lijkt Francesco kalmer te worden. Patrick en ik wisselen van plek. Nu is het mijn beurt om de snelheidsduivel wakker te houden. Ik vraag hem naar zijn huis, zijn ouders, zijn studie, zijn werk. Hij geeft vooral korte antwoorden en stelt geen wedervragen. Soms stel ik dezelfde vraag nog maar een keer.

Auto van zijn ouders

In Bulgarije pikken we nog twee passagiers op. Ik wist wel dat er halverwege iemand zou instappen, maar twee? Dat was niet de afspraak. Tsja, wat kun je doen? Inschikken maar. Het is flink proppen op de achterbank van de kleine Ford Fiësta. Zijn we er al bijna?
 
Turkije liften
 
Mijn benen zijn stijf, ik heb amper geslapen en ik zit al uren met beide billen op de gordelsluitingen. Auw! Mijn hart maakt een sprongetje als we de grens van Turkije naderen. Nu kan het nooit lang meer duren. Niets is minder waar. Bij de grensovergang blijkt dat Francesco in de auto van zijn ouders rijdt en een bewijs van goedkeuring moet laten zien aan de grensbewaking. Dat heeft hij niet. Bellen heeft geen zin, zijn vader heeft geen mobiele telefoon. Na twee uur bellen met familieleden en onderhandelen met de douane, mogen we eindelijk het land in. Halleluja!

Welkom in Istanboel

Aangekomen in Istanboel halen we opgelucht adem. We made it! Hier scheiden onze wegen. Vier uur later dan gepland komen Patrick en ik doodvermoeid en hongerig aan bij ons hostel. We hebben voor de aankomende vier nachten een privékamer in het oude centrum geboekt. Het is vier trappen omhoog naar de receptie. Er is niemand aanwezig. Een Australische backpacker verzekert ons dat de eigenaar Drowan zo wel zal komen. Al kletsend tikt de klok langzaam door. Patrick belt toch maar even, maar de telefoon rinkelt in de receptie waar wij staan. Twee uur later komt de beste man naar boven gesloft. Zonder excuses checkt hij ons in. We hebben online een aanbetaling gedaan en betalen ter plekke de rest van het bedrag: € 100,- in totaal.
 
Turkije liften

Andere kamer

De wallen hangen steeds dieper onder mijn ogen en mijn buik knort om eten. Drowan instrueert zijn neefje om ons naar de kamer te begeleiden. “Het is in een ander gebouw, niet zo ver hier vandaan.” Met onze zware tassen sjokken we 20 minuten achter de tiener aan. Hij spreekt geen Engels en kan ons niet uitleggen waar we naartoe gaan en waarom we niet gewoon in het hostel slapen. Ik kan niet meer. We komen aan bij een ander hostel, waar we in de receptie worden neergezet. Een stel oudere mannen discussieert wat in de hal. Niemand vertelt ons waar we aan toe zijn.

Spookhotel

Tot onze grote ergernis worden we wéér zonder uitleg naar een andere locatie gebracht. Mijn knieën trillen, ik kan amper nog een stap zetten. De tiener tilt mijn tas. We worden afgezet voor een donker hotel in een duister straatje. De deuren zitten op slot en er is niemand bij de receptie. Het bakje waar normaal foldertjes in staan is leeg. De telefoon ligt naast de hoorn en de vloer is in geen tijden aangeveegd. Dit hotel is buiten gebruik. Het oppervlak van onze kamer is net zo groot als het bed en de airco doet het niet. Ik krijg het al benauwd bij de gedachte dat we hier moeten slapen.

Twee minuten

Patrick belt eigenaar Drowan voor uitleg en zegt dat we hier niet willen slapen. We hebben een kamer in een hostel geboekt, niet een leegstaand hotel. Drowan belooft binnen een uur naar ons toe te komen om erover te praten. Wij gaan wat eten bij de kebabtent even verderop. De vriendelijke eigenaar helpt ons even de ellende te vergeten. Na 1,5 uur is hij er nog steeds niet. We bellen. “Ik ben er over 2 minuten!” Een kwartier later nog geen spoor van Drowan. Inmiddels is het half 12 ’s nacht en hebben we ruim 36 uur niet geslapen. We besluiten onze spullen te pakken en terug te lopen naar het hostel.
 
Turkije liften

De maat is vol

Natuurlijk is Drowan nergens te bekennen in het hostel. Hij heeft een louche mannetje gestuurd dat ons weer naar een ander hotel wil brengen. “Deze is echt nog beter.” We trappen er niet meer in. We willen in het hostel slapen of ons geld terug. Er valt niet te praten met de jongeman. Hij biedt ons als laatste optie om in zijn huis te komen slapen. Maar ook dat slaan we af. We willen Drowan spreken en ons geld terug. De jongen zegt dat ze ons geld al hebben uitgegeven aan het eerste hotel en dat we het niet meer terug kunnen krijgen. De maat is vol. Ik dreig de politie erbij te halen. Bij het woord alleen al krijgt de jonge een agressieve blik in zijn ogen, roept wat in het Turks en gaat er dan snel vandoor.

Dakloos in Istanboel

De vermoeidheid slaat toe. Ik barst in tranen uit. Ik wil alleen nog maar slapen. Patrick gaat terug het hostel in voor het WiFi signaal, zodat we nog snel een andere accommodatie kunnen zoeken. Intussen heeft mister Drowan eindelijk gelegenheid gevonden om zijn ontevreden gasten te woord te staan. “Waarom heb je niet eerder gebeld?” Is zijn enige verweer. We laten het erbij en krijgen na enige discussie toch ons geld terug. Het is half 1 ’s nachts en we zijn dakloos in Istanboel. Enige lichtpuntje; deze vreselijke dag is eindelijk voorbij.
 
Turkije liften

Warm welkom

We slenteren verdwaasd door de stad, op zoek naar WiFi signaal. In een zijstraat zie ik een lichtgevend bord: ‘Cheers Hostel‘. “Daar! Misschien hebben ze daar plek?” Roep ik verheugd. We worden vriendelijk ontvangen. En er is ook nog een privékamer beschikbaar! Ik heb zelden zo goed geslapen.

Genoten van dit artikel? Dan vind je dit ook leuk

1. 10 supertips voor een onvergetelijke stedentrip naar Istanbul
2. Van Istanbul naar Teheran zonder te vliegen
3. Iran: ze slachten een kip voor mij (en ik ben vegetariër)
4. Is het wel veilig? Waarom je juist nu naar Jordanië moet!
5. Stappenplan: zo bezoek je de Taj Mahal zonder toeristen

  • 18 August 2017
By

Heb je nog geen plannen voor deze meivakantie, maar wil je er wel even tussenuit? Spanje is heerlijk, Italië is prachtig, maar waarom zou je dit jaar niet eens wat anders proberen? Wat dacht je van Turkije? Vandaag deel ik 6 redenen waarom je jouw volgende vakantie naar dit zonnige oord moet boeken.

1. Mooiste stranden

Turkije heeft tientallen waanzinnig mooie stranden. Dat maakt het moeilijk om te kiezen waar je deze vakantie wilt luieren. Iztuze Beach wordt keer op keer verkozen tot mooiste strand van Turkije. Het zandstrand is bijna vijf kilometer lang, waardoor er voor iedereen altijd wel een rustig plekje is. Maar het strand is vooral bekend vanwege de Ceratta Ceratta schildpadden. Dat is één van de grootste soorten zeeschildpadden. Houd je camera binnen handbereik dus!
 
turkije

2. Fantastische ballonvlucht

Een ballonvlucht boven de Utrechtse Heuvelrug is echt geweldig. Maar een ballonvlucht boven Cappadocië is wel even wat anders. Zweven boven het vulkanische landschap wordt gezien als één van de mooiste ballontochten ter wereld. Tijdens mijn vakantie in Turkije is het er helaas niet van gekomen. Maar deze ervaring staat zeker op mijn bucketlist!
 
Turkije Luchtballon

3. De ruïne van Efeze

Turkije is gezegend met tientallen, prachtige ruïnes die ontstaan zijn door de vele oude beschavingen die er geleefd hebben. Grieken, Romeinen, Byzantijnen, Ottomanen en Perzen, ze hebben er allemaal hun sporen achtergelaten. Één van de mooiste ruïnes is die van Efeze. Oorspronkelijk een Griekse nederzetting, die later het belangrijkste Romeinse centrum van Turkije werd. De overblijfselen van de verwoeste tempel Artemis in Efeze zijn zo bijzonder dat ze nu behoren tot één van de zeven klassieke wereldwonderen. Moet je zien dus!
 
turkije

4. Twee continenten in één dag

Lunchen in Europa en dineren in Azië. Dat klinkt als een stressvolle dag, waarbij je minstens een paar uur in het vliegtuig zit. Niet in Turkije. De bruisende stad Istanbul ligt verspreid over twee continenten. Zo wandel je in no-time van Europa naar Azië. Cool!
 
turkije

5. Kalkterrassen van Pamukkale

Dit natuurwonder is één van de meest populaire attracties in Turkije. Pamukkale betekent ‘kasteel van katoen’ en verwijst naar de witte kalkterrassen. Al honderden jaren lang stroomt er warm, kalkhoudend water naar beneden waaruit dit indrukwekkende natuurfenomeen is ontstaan. De Romeinen geloofden dat het kalkhoudende water een helende werking heeft. Daardoor wordt Pamukkale al eeuwen lang gezien als kuuroord. Om het natuurgebied te beschermen tegen de hordes toeristen kun je je niet meer wassen in het helende water. Pootje baden mag in sommige delen nog wel.
 
turkije

6. Rustig en goedkoop

Ik kan niet ontkennen dat het toerisme in Turkije op z’n gat ligt. Door de terreurdreiging gingen er in 2016 ruim 40% minder toeristen naar Turkije. Dat is natuurlijk precies wat terreurorganisatie willen bereiken met hun aanslagen en dreigementen; de economie van het land ontwrichten. Dat lukt. Gelukkig kijk ik liever naar de feiten en cijfers. En dan kan ik alleen maar concluderen dat de kans dat er iets gebeurt als ik net met een cocktail aan het strand van Turkije lig niet zo heel groot is. De kans dat ik word aangereden in mijn eigen stad Utrecht is veel groter.
 
turkije

turkije
 
Maar ik realiseer me ook dat er veel mensen zijn die liever voor een andere bestemming kiezen. Het is nu dus lekker rustig in Turkije. Om een vakantie naar de Turkse zon extra aantrekkelijk te maken is het nu een stuk goedkoper. Dus geen lange rijen bij Efeze en een hotel of excursie voor de helft van het geld. Volgens het advies van het ministerie van Buitenlandse Zaken kun je prima op vakantie naar Turkije. Alleen het grensgebied met Syrië en Irak kun je beter vermijden. Maar dan blijft er nog meer dan genoeg moois over!

Genoten van dit artikel? Dan vind je dit ook leuk

1. 10 supertips voor een onvergetelijke stedentrip naar Istanbul
2. Van Istanbul naar Teheran zonder te vliegen
3. Iran: ze slachten een kip voor mij (en ik ben vegetariër)
4. Is het wel veilig? Waarom je juist nu naar Jordanië moet!
5. Stappenplan: zo bezoek je de Taj Mahal zonder toeristen